Wtorek, 15 sierpnia 2023 roku, XIX tydzień zwykły, Rok A, I

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Wniebowzięcie… Co rozumiemy przez to sformułowanie?

 

Najistotniejsza część dogmatu, który papież Pius XII ogłosił w dniu 1 listopada 1950 roku, brzmi:

„Na chwałę Wszechmocnego Boga, który specjalną łaskawością obdarzył Dziewicę Maryję, ku czci Syna Jego, nieśmiertelnego Króla wieków oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci, dla powiększenia chwały Jego Błogosławionej Matki, ku niewypowiedzianej radości całego Kościoła powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, Świętych Apostołów Piotra i Pawła i naszą, ogłaszamy, oświadczamy i określamy jako dogmat prawdę przez Boga objawioną, że Niepokalana Bogarodzica zawsze Dziewica Maryja, po dopełnieniu życia ziemskiego z ciałem i duszą została wzięta do nieba...”.

 

To konkretnie oznacza, że Maryja bezpośrednio po zakończeniu swojego życia od razu została wzięta do nieba. Ten dogmat nic nie mówi o śmierci Najświętszej Maryi Panny i – jak pamiętam z wykładów z teologii – pojawia się tutaj interpretacja twierdząca, że Maryja mogła nie umrzeć, a wniebowzięcie dokonało się w momencie zakończenia Jej doczesnego życia, więc możemy mówić jedynie o zaśnięciu. W konsekwencji Jej ciało nie uległo rozkładowi i to już wyróżnia jej śmierć od śmierci zwykłych ludzi. Tak samo jak wyjątkowe było Jej życie.

 

Odejście z tego świata jak zaśnięcie. Bez lęku przed śmiercią. Wejście od razu w ramiona kochającego Ojca. Niesamowite. Ale przecież sama Maryja jest niesamowita jako doskonałe dzieło Stwórcy. Od początku przygotowana przez Boga do swojej misji bycia Matką Jezusa Chrystusa. Poczęta bez grzechu pierworodnego, posłuszna przez całe swoje życie woli Boga. Przez teologów określana jest mianem nowej Ewy, dlatego, że Ona nie sprzeciwiła się w niczym Bogu. Nie popełniła żadnego błędu, który doprowadziłby do katastrofalnego w skutkach grzechu, tak jak zerwanie przez Ewę w raju owocu z drzewa poznania dobra i zła. Posłuszna aż do końca. Może przez nią Pan Bóg pokazuje, jak wyglądałoby nasze „umieranie”, gdyby nie było grzechu? Jak zaśnięcie.

 

Jednak odłóżmy na bok dywagacje. Dziękujmy Bogu za Maryję, za Jej pełne posłuszeństwa Bogu życie oraz za wstawiennictwo, pamiętając także, ile łask wyprosiła dla naszej ojczyzny. Zwłaszcza dziś, kiedy obchodzimy kolejną rocznicę cudu nad Wisłą.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kazania-homilie: Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

o. Jan Chaim CSsR  (poniedziałek, 15 sierpnia 2011 roku, Rok A, I)

o. Piotr Chyła CSsR  (środa, 15 sierpnia 2012 roku, Rok B, II)

o. Marcin Zubik CSsR  (czwartek, 15 sierpnia 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (piatek, 15 sierpnia 2014 roku, Rok A, II)

o. Janusz Serafin CSsR  (sobota, 15 sierpnia 2015 roku, Rok B, I)

o. Tomasz Jakubczak CSsR  (poniedziałek, 15 sierpnia 2016 roku, Rok C, II)

o. Witold Radowski CSsR  (15 sierpnia 2017 roku, Rok A, I)

o. Tomasz Mular CSsR  (środa, 15 sierpnia 2018 roku, Rok B, II)

o. Wacław Zyskowski CSsR  (czwartek, 15 sierpnia 2019 roku, Rok C, I)

o. Janusz Serafin CSsR  (sobota, 15 sierpnia 2020 roku, Rok A, II)

o. Łukasz Baran CSsR  (sobota, 15 sierpnia 2020 roku, Rok A, II)

o. Paweł Drobot CSsR  (niedziela, 15 sierpnia 2021 roku, Rok B, I)

o. Rafał Nowak CSsR  (poniedzialek, 15 sierpnia 2022 roku, Rok C, II)

o. Mariusz Simonicz CSsR  (wtorek, 15 sierpnia 2023 roku, Rok A, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów obecnie, przełożony domu zakonnego oraz proboszcz Parafii Matki Bożej Królowej Polski
(Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy) – Elbląg