Wtorek pierwszego tygodnia Adwentu

Wtorek, 5 grudnia 2023 roku, I tydzień Adwentu, Rok B, II

Czy przedstawiona przez Izajasza w pierwszym czytaniu wizja świata czasów mesjańskich jest utopią? Gdy patrzymy na realia współczesności – na wojny, podziały, trwające konflikty, ludzi ogarniętych nienawiścią – możemy dojść do wniosku, że istotnie – chociaż Mesjasz już przyszedł – wizja Izajasza się nie zrealizowała. Skłonni jesteśmy traktować ją tylko jako piękną metaforę lub wyraz tęsknoty proroka za lepszymi czasami, które kiedyś nastąpią. Czy tak jest rzeczywiście? Proroctwo Izajasza zapisane osiem wieków przed Chrystusem odnosiło się do przyszłości, kiedy Mesjasz zapanuje na ziemi. Istotną prawdą, jaką chciał nam przekazać prorok, jest zaprowadzenie powszechnego pokoju, także w świecie przyrody, którego źródłem będzie sam Mesjasz. Pokój ten będzie przekraczał granice Izraela i obejmował wszystkie narody.

Św. Paweł w Drugim Liście do Koryntian wyjaśni, że to pojednanie już się dokonało w Chrystusie: To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe. Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił nam posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania (2 Kor 5, 17-18). Żyjemy w czasach mesjańskich, zawieszeni pomiędzy Jego pierwszym a ostatecznym przyjściem, które doprowadzi dzieło pojednania i powszechnego pokoju do końca. Czy to oznacza, że mamy bezczynnie czekać na wypełnienie obietnicy proroka? Rozważając proroctwo Izajasza, pamiętajmy, że to my jesteśmy aktywnymi uczestnikami Bożego planu. Każde nasze działanie może przyczynić się do urzeczywistnienia królestwa Bożego. Każdy akt dobroci, każdy sprawiedliwy osąd, każdy krok w kierunku pokoju przybliża nas do świata wyobrażonego przez Izajasza. Także od nas zależy, czy ta wizja powszechnego pokoju zostanie zrealizowana.

Jezusowe uwielbienie Ojca, który odsłonił swoje tajemnice prostaczkom, zawarte w słowach dzisiejszej Ewangelii, prowadzi nas do odkrycia kolejnej tajemnicy życia Kościoła i naszej misji w tej wspólnocie. Przepięknie wyraził to dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej „Synodalność w życiu i misji Kościoła”:

Synodalność oznacza, że cały Kościół jest podmiotem i że każdy w Kościele jest podmiotem (nr 55). Wszyscy wierni są powołani na mocy chrztu do dawania świadectwa i głoszenia słowa prawdy i życia, ponieważ są członkami proroczego, kapłańskiego i królewskiego ludu Bożego (…) We wszystkich ochrzczonych, od pierwszego do ostatniego, działa uświęcająca moc Ducha, pobudzająca do ewangelizowania (nr 56).

Każdy z nas jest w Kościele podmiotem ewangelizacji i musi poczuć się odpowiedzialnym za misję głoszenia Dobrej Nowiny. Nie możemy składać tego jedynie na barki wyspecjalizowanych misjonarzy, których najwyżej będziemy wspierać modlitwą i ofiarami. Dzisiaj misja zaczyna się już za progiem.

Oto przykłady: W niektórych parafiach przygotowaniem do sakramentu bierzmowania młodzieży zajmują się dojrzali w wierze małżonkowie zaangażowani we wspólnotach. Wielu młodych ludzi ofiaruje rok ze swojego życia na wyjazd do krajów misyjnych, gdzie pomagając misjonarzom, prowadzą katechizację. W organizację rekolekcji szkolnych zaangażowany jest cały sztab uformowanych ludzi świeckich. Niektóre wspólnoty zajmują się przygotowaniem dorosłych do chrztu. To tylko kilka podpowiedzi. Ciągle patrzymy ze smutkiem na ogromną bierność wielkiej liczby wierzących, którzy ograniczają swoją aktywność w wierze jedynie do „chodzenia”, a coraz częściej do „nie-chodzenia” do kościoła.

Czy obecny Adwent nie jest stosownym czasem, żeby obudzić się i wreszcie świadomie podjąć odpowiedzialność za misję Kościoła wynikającą z sakramentu chrztu?

Kazania-homilie: Wtorek pierwszego tygodnia Adwentu

o. Mariusz Więckiewicz CSsR (29 listopada 2011 roku, Rok B, II)

o. Marcin Zubik CSsR (04 grudnia 2012 roku, Rok C, I)

o. Marian Krakowski CSsR (03 grudnia 2013 roku, Rok A, II)

o. Stanisław Mróz CSsR (02 grudnia 2014 roku, Rok B, I)

br. diakon Tomasz Mikołajczyk CSsR (01 grudnia 2015 roku, Rok C, II)

o. Edmund Kowalski CSsR (29 listopada 2016 roku, Rok A, I)

o. Andrzej Makowski CSsR (05 grudnia 2017 roku, Rok B, II)

o. Wacław Zyskowski CSsR (04 grudnia 2018 roku, Rok C, I)

o. Arkadiusz Buszka CSsR (03 grudnia 2019 roku, Rok A, II)

o. Andrzej Kukła CSsR (01 grudnia 2020 roku, Rok B, I )

o. Marian Krakowski CSsR (30 listopada 2021 roku, Rok C, II – Święto świętego Andrzeja, apostoła)