Czwartek, 30 listopada 2023 roku, XXXIV tydzień zwykły Rok A, I

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Obchodzimy dzisiaj wspomnienie św. Andrzeja, który według opisu św. Jana jako pierwszy został powołany przez Jezusa Chrystusa na apostoła. Był on, podobnie jak jego brat Piotr, rybakiem pochodzącym z Betsaidy. Z przekazów ewangelicznych wiemy, że zanim spotkał i poznał Jezusa Chrystusa, był naśladowcą Jana Chrzciciela. To właśnie św. Andrzej pierwszy odkrył Jezusa, do którego następnie przyprowadził swojego brata Szymona. Wiemy, że w chwili rozpoczęcia swojej historii powołania mieszkał i pracował ze swoim bratem w Kafarnaum nad Jeziorem Galilejskim.

 

 

Jezus, zapraszając Andrzeja do pójścia za Nim, nauczył zwykłego rybaka umiejętności łowienia ludzi, a więc tej prawdy, że przyjście do Boga w Chrystusie jest największym aktem miłości. Apostoł Andrzej uczył się tego od swojego Pana poprzez miłość i bezinteresowne czyny.

 

Jego imię, pochodzące z języka greckiego, oznacza „męstwo”. Taki właśnie pełen męstwa i odwagi jest patron dnia dzisiejszego. W czasach Jezusa potrzeba było niemałej odwagi, aby pójść za Janem Chrzcicielem, który był postrzegany jako buntownik w stosunku do kapłanów żydowskich i którego ostatecznie uwięziono i pozbawiono życia. Odwaga i męstwo św. Andrzeja wyraziły się także w pozostawieniu swojego domu, porzuceniu pracy i środków do życia, aby stać się uczniem Jezusa Chrystusa bez wynagrodzenia, bez stałego miejsca pracy i przy sprzeciwie władz żydowskich.

 

Św. Andrzej, rozpoznając w Chrystusie oczekiwanego Mesjasza i dając możliwość swojemu bratu spotkania się z Jezusem, staje się dla nas wzorem otwierania drzwi Panu Bogu. Jest to niezwykle ważne na progu nowego roku liturgicznego, który otwiera Adwent. Rozpocząć dobrze Adwent można wtedy, kiedy samemu Panu Bogu otwiera się szeroko drzwi swojego serca, powołania, relacji, a także trudności. To jest niezwykła droga wiary, w której odkrywa się, że Jezus jest naprawdę tym, który może spełnić wszystkie pragnienia człowieka. Ważne jest tylko, aby nie przegapić ciągle nowego spotkania z Jezusem, który mówi: Pójdź za mną! Te słowa Boga to coś więcej niż zaproszenie. To jest takie wezwanie, wobec którego człowiek nie może pozostać obojętny, w przeciwnym razie jego serce ciągle będzie niespokojne i niespełnione.

 

Dobrze, że św. Andrzeja możemy spotkać także dzisiaj na kartach Bożego słowa. Chociaż niewiele jest o nim zapisane w pismach natchnionych, to wszystkie krótkie wzmianki mogą nas nieustannie inspirować.

 

Św. Andrzej uczy nas nieodkładania na później ważnych spraw odnoszących się do Boga. Kiedy usłyszał od Jana Chrzciciela: Oto Baranek Boży (J 1, 29), odchodzi od niego, aby od razu pójść za Jezusem i tak samo spieszy do swojego brata, aby go przyprowadzić do Mesjasza. Apostoła Andrzeja spotykamy także w miejscu jednego z największych cudów Jezusa, a więc nakarmienia pięciu tysięcy ludzi zmęczonych i głodnych. To właśnie św. Andrzej dostrzega i przyprowadza do Jezusa chłopca, który ma pięć chlebów i dwie ryby. Dobrze wie, że on sam nie jest w stanie nic więcej zrobić. Rozumie, że jego powołaniem jest tylko przyprowadzić do Jezusa, który sam się wszystkim zajmie.

 

Św. Andrzej uczy nas także pokory i modlitwy, zwłaszcza w obliczu trudności, jakie wiążą się z głoszeniem Ewangelii, i znoszenia wyrzeczeń aż po ofiarę ze swojego życia dla Chrystusa. Tradycja głosi, że św. Andrzej, kiedy go skazano na ukrzyżowanie, sam poprosił, aby został przybity do krzyża w kształcie litery X. Wie bowiem, że nie jest godny być ukrzyżowany tak jak jego Pan.

 

Tylko ktoś, kto jest człowiekiem modlitwy, jest w stanie pozwolić się ukrzyżować w taki właśnie sposób. Tylko ktoś, kto modli się bez przerwy i swoje życie czyni nieustanną modlitwą, jest gotowy w taki sposób oddać swoje życia dla wiary w Chrystusa.

 

Papież Benedykt XVI przypomina nam, jakich prawd uczy nas nasz dzisiejszy patron.

„Uczy nas niezwłocznego naśladowania Jezusa, entuzjastycznego mówienia o Nim spotkanym osobom, a zwłaszcza pielęgnowania z Nim relacji opartej na prawdziwej zażyłości, mając pełną świadomość, że jedynie w [Chrystusie] możemy odnaleźć ostateczny sens naszego życia i śmierci”.

 

 

Niech życie św. Andrzeja będzie dla każdego z nas zaproszeniem do nieustannej gotowości świadczenia o miłości Boga i niech będzie świadectwem wskazującym na Emmanuela.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kazania-homilie: Święto świętego Andrzeja, Apostoła

o. Sylwester Pactwa CSsR  (środa, 30 listopada 2011 roku, Rok A, I)

 o. Andrzej Łabuda CSsR  (piątek, 30 listopada 2012 roku. Rok B, II)

o. Krzysztof Dworak CSsR  (sobota, 30 listopada 2013 roku, Rok C, I)

o. Grzegorz Jaroszewski CSsR  (niedziela, 30 listopada 2014 roku, Rok B, I – I niedziela Adwentu)

br. diakon Arkadiusz Buszka CSsR  (poniedziałek, 30 listopada 2015 roku, Rok C, II – Poniedziałek pierwszego tygodnia Adwentu)

o. Edmund Kowalski CSsR  (środa, 30 listopada 2016 roku, Rok A, I – Środa pierwszego tygodnia Adwentu)

o. Sylwester Pactwa CSsR  (czwartek, 30 listopada 2017 roku, Rok A, I)

 o. Jarosław Krawczyk CSsR  (piątek, 30 listopada 2018 roku, Rok B, II)

o. Łukasz Baran CSsR  (sobota, 30 listopada 2019 roku, Rok C, I)

o. Rafał Nowak CSsR  (poniedziałek, 30 listopada 2020 roku, Rok B, I – Poniedziałek pierwszego tygodnia Adwentu)

o. Marian Krakowski CSsR  (wtorek, 30 listopada 2021 roku, Rok C, II – Wtorek pierwszego tygodnia Adwentu)

o. Łukasz Baran CSsR  (środa, 30 listopada 2022 roku, Rok A, I – Środa pierwszego tygodnia Adwentu)

o. Łukasz Drożak CSsR  (czwartek, 30 listopada 2023 roku, Rok A, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Prefekt Postulatu Prowincji Warszawskiej Redemptorystów oraz Misjonarz Prowincji
Warszawskiej Redemptorystów – Tuchów