Sobota pierwszego tygodnia Adwentu

Sobota, 9 grudnia 2023 roku, I tydzień Adwentu, Rok B, II
Wspomnienie św. Jana Diego Cuauhtlatoatzin

Dzisiejsza Ewangelia przedstawia nam Jezusa, który jest w drodze, obchodzi miasta i wioski, naucza i uzdrawia. Wokół niego gromadzi się wspólnota uczniów, którzy mu towarzyszą, zalążek przyszłego Kościoła. Jezus nie tylko sam wędruje od miasta do miasta, od wioski do wioski, ale też wysyła swoich uczniów: Idźcie i głoście! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie (por. Mt 10,7-8). Modli się też o nowych robotników na żniwie i zachęca, by prosić, aby Pan ich posłał.

Ileż w tym obrazie dynamizmu ewangelizacyjnego. Taki model Kościoła pozostanie aktualny na zawsze. To nie jest Kościół pogrążony w stagnacji, który tylko walczy o przetrwanie, który biernie czeka, że może ktoś zainteresuje się Dobrą Nowiną i zechce do nas dołączyć, ale jest to Kościół wychodzący naprzeciw, odczuwający niepokój z tego powodu, że tak wielu ludzi jeszcze nie poznało Chrystusa i trzeba im Go zanieść. Mówił papież Franciszek w 2019 r. na rozpoczęcie tygodnia misyjnego:

„Bóg miłuje Kościół wychodzący ku światu. Jeśli nie wychodzi, to nie jest on Kościołem. Kościół wychodzący, misyjny to Kościół, który nie traci czasu na opłakiwanie tego, co nie idzie jak trzeba, wiernych, których już nie ma, wartości dawnych czasów, których już nie ma. (…) Proszę was, nie żyjmy wiarą „zamkniętą w zakrystii”.

„Uczestniczę we wspólnocie Kościoła” – to znaczy świadomie podejmuję współodpowiedzialność za przekaz wiary, za misję. Ta misja rozpoczyna się dzisiaj tuż za progiem domu, a niekiedy nawet we własnym domu, gdy moim najbliższym, zwłaszcza dzieciom, mam okazję przekazywać wiarę, dawać świadectwo o Chrystusie, wprowadzać w komunię z Nim przez własny przykład.

Słowo Boże prowokuje nas dzisiaj do postawienia sobie istotnych pytań. Czy pielęgnuję w sobie gorące pragnienie, aby o moim odkryciu Ewangelii, o moim spotkaniu z Jezusem opowiedzieć innym?

Czy moja wspólnota – jeśli do takiej należę w mojej parafii – odznacza się dynamizmem misyjnym, czy też zamknęliśmy się w komforcie dobrego samopoczucia i już nawet nie myślimy o tym, jak zdobywać świat dla Chrystusa?

Czy wykorzystuję wszystkie dostępne środki i wszystkie okazje, by podzielić się moją wiarą z innymi, czy też spycham odpowiedzialność za przekaz Ewangelii tylko na ręce wyspecjalizowanych misjonarzy, uspokajając swoje sumienie brakiem czasu i odpowiednich kwalifikacji?

Czy wspieram ewangelizacyjną działalność Kościoła choćby przez modlitwę i ofiarę materialną, na przykład na rzecz misjonarzy prowadzących misję ewangelizacyjną?

To są pytania, które powinny skłonić nas choćby do refleksji nad tym, na ile odczytane słowo znajduje wypełnienie w naszym życiu.

Kazania-homilie: Sobota pierwszego tygodnia Adwentu

o. Mariusz Więckiewicz CSsR (03 grudnia 2011 roku, Rok B, II)

o. Andrzej Makowski CSsR (08 grudnia 2012 roku, Rok C, I – Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny)