Sobota, 24 lutego 2024 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Słowo Boże na ostatni dzień pierwszego tygodnia Wielkiego Postu zamyka swego rodzaju klamrą temat, który został nam przedstawiony w poniedziałek, czyli świętość. Świętość to nic innego, jak życie pełnią miłości. Jezus wyraża to w konkretnych słowach: Będziesz miłował swego bliźniego (Mt 5, 43). Co więcej, wskazuje, że należy miłować także nieprzyjaciół i modlić się za naszych prześladowców.

 

 

Papież Franciszek w 2018 roku przypomniał o powszechnym wezwaniu do świętości każdego chrześcijanina w adhortacji Gaudete et exsultate. Mówi tam o świętych z sąsiedztwa, czyli rodzicach, którzy z miłością wychowują dzieci, o mężczyznach pracujących ciężko, aby zarobić na utrzymanie rodziny, o osobach starszych, które pomimo dolegliwości związanych z ich wiekiem i często stanem zdrowia, nie popadają w gorycz i zniechęcenie, lecz są wsparciem i dodają nadziei młodemu pokoleniu.

 

Święci to ludzie, którzy nie są wolni od popełniania błędów i grzechów. Z historii mamy przykłady osób kanonizowanych czy beatyfikowanych, którzy przed swoim nawróceniem żyli w grzechu. Po spotkaniu z Chrystusem zmienili swoje życie. Święty to ktoś, kto po upadku nie trwa w grzechu, lecz powstaje, aby dalej wzrastać na drodze do świętości. Takim miejscem odnowy i rozpoczęcia na nowo kroczenia drogą do świętości jest sakrament pojednania i pokuty.

 

Przejawami świętości są także: umiejętność znoszenia cierpienia, cierpliwość i łagodność. Św. Augustyn mawiał, że chrześcijanina poznaje się nie tylko po dobrych czynach, ale także po tym, w jaki sposób znosi zło. Miał on na myśli stabilność wewnętrzną i cierpliwe trwanie w dobrym wobec przeciwności i walki duchowej.

 

Przejawem świętości jest radość i poczucie humoru. Święty to człowiek radosny, ponieważ źródłem radości dla ludzi wierzących jest trwanie w bliskości z Chrystusem. Tym, co umacnia wzrost w świętości, jest modlitwa, czyli trwanie w zjednoczeniu z Bogiem.

 

Jest jeszcze jeden ważny wymiar świętości – wspólnota. Świętości nie osiąga się samemu, lecz krocząc razem z braćmi i siostrami. Taką wspólnotą jest Kościół, a także jego podstawowa komórka, jaką jest rodzina. Przypomina nam o tym dzisiaj błogosławieństwo z pierwszego czytania: Abyś był ludem świętym dla Pana, Boga twego (Pwt 26, 19).

 

 

Co oznacza dla mnie, w moim codziennym życiu kroczenie drogą do świętości?

 

 

 

 

Kazania-homilie: Sobota pierwszego tygodnia Wielkiego Postu

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (03 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Andrzej Wodka CSsR  (23 lutego 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (15 marca 2014 roku, Rok A, II)

o. Jan Rzepiela CSsR senior  (28 lutego 2015 roku, Rok B, I)

o. Marian Krakowski CSsR  (20 lutego 2016 roku, Rok C, II)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (11 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Marcin Zubik CSsR  (24 lutego 2018 roku, Rok B, II)

o. Łukasz Baran CSsR  (16 marca 2019 roku, Rok C, I)

o. Andrzej Makowski CSsR  (07 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Wacław Zyskowski CSsR  (27 lutego 2021 roku, Rok B, I )

o. Rafał Nowak CSsR  (12 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Piotr Mazur CSsR  (04 marca 2023 roku, Rok A, I – Święto św. Kazimierza, królewicza)

o. Paweł Drobot CSsR  (24 lutego 2024 roku, Rok B, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, rektor kościoła św. Benona, przełożony domu zakonnego,
moderator Szkoły Nowej Ewangelizacji Sursum Corda – Warszawa