Piątek drugiego tygodnia Wielkiego Postu

Piątek, 1 marca 2024 roku, II tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam Boga jako właściciela winnicy, który przygotował ją do tego, aby przynosiła plony. Ogrodził ją murem, wykopał tłocznie i wybudował wieże, a następnie oddał w dzierżawę robotnikom. Oni natomiast, gdy mieli oddać plony, postanowili wykorzystać sytuację i przejąć całą winnicę dla siebie (por. Mt 21, 33-38). Oni tylko ją uprawiali. Nie wkładali w nią serca, bo byli tylko dzierżawcami, najemcami, którym tylko zależy na zysku, i nie docenili tego, co otrzymali od właściciela. Odrzucali samego Boga i Jego syna. Odrzucili faryzeusze i uczeni w Piśmie Jezusa i podnieśli na Niego swoją rękę.

Często bywa w naszym życiu, że jesteśmy jak ci dzierżawcy czy lud wybrany, który odrzuca Boga i Jego Syna, myśląc, że wszystko może sobie zagarnąć bez żadnych konsekwencji, ale jest w wielkim błędzie. Zawsze za każdym naszym czynem, postępowaniem idą konsekwencje naszych wyborów.

Bywa też często tak, że ktoś zainwestuje, włoży wszystkie swoje siły, pieniądze, zdrowie, a i tak nikt tego nie doceni, ale wręcz jeszcze wykorzysta.

Zygmunt i Teresa od kilku lat są na emeryturze, żyją skromnie, gdyż nie zdążyli odłożyć za wiele pieniędzy na starsze lata. Całe swoje życie poświęcili trojgu dzieci, do których mają dzisiaj cichy żal. Teresa mówi, dlaczego:

„Wszystko robiliśmy dla swoich dzieci. Chcieliśmy, aby niczego im nie brakowało. I proszę zobaczyć, jak oni nam się odpłacili. Mówi się, że dobry przykład rodziców ma wpływ na ich dzieci. Na pewno tak jest, ale nie w naszym wypadku.

Anna (najstarsza córka) porzuciła uniwersytet i zaczęła robić interes w branży gastronomicznej. Pracuje bardzo ciężko, wszystko idzie jej bardzo dobrze. Ale pieniądze przysłoniły jej wszystko, nawet nas, stały się dla niej bogiem.

Andrzej ma trójkę dzieci. Wyglądało, że jest szczęśliwy w małżeństwie. Niespodziewanie jednak opuścił żonę i dzieci i zamieszkał z młodą dziewczyną. Od tego czasu ani razu nas nie odwiedził.

Paweł, najmłodszy nasz syn porzucił pracę, unika spotkania z nami. Znalazł podobnych sobie pijaków, z którymi dzieli swój czas. Można go spotkać w knajpach albo pod sklepem, gdzie pije z nimi piwo. Żadne z nich nie chodzi do kościoła. Co mogliśmy zrobić dla nich więcej? Czy zasłużyliśmy na to?”.

Ten przykład ukazuje nam rodziców, którzy zainwestowali w swoje dzieci wszystko, co posiadali, a jednak dzieci do końca nie przyjęły tego, co im rodzice zaproponowali. Tak samo jest w przypadku narodu wybranego, uczonych w Piśmie, faryzeuszy i nas samych. To od nas zależy, czy przyjmiemy to, co Bóg dla nas zrobił i co nam proponuje. Możemy postąpić tak samo jak ci nieuczciwi dzierżawcy, jak dzieci Zygmunta i Teresy, ale też możemy przyjąć Jezusa do swojego serca jak Pana i władcę naszego życia.

Kazania-homilie: Piątek drugiego tygodnia Wielkiego Postu

o. Marcin Zubik CSsR (09 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Andrei Vrubleuski CSsR (01 marca 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR (21 marca 2014 roku, Rok A, I)

o. Andrzej Makowski CSsR (06 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR (26 lutego 2016 roku, Rok C, II)

o. Ryszard Bożek CSsR (17 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Andrzej Kiełbasa CSsR (02 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Marian Krakowski CSsR (22 marca 2019 roku, Rok C, I)

o. Łukasz Baran CSsR (13 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Paweł Drobot CSsR (01 marca 2021 roku, Rok B, I )

o. Edmund Kowalski CSsR (18 marca 2022 roku, Rok C, II)