Święto św. Kazimierza, królewicza – Poniedziałek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu

Poniedziałek, 04 marca 2024 roku, III tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Trwamy w wielkopostnym oczekiwaniu i refleksji, choć dzień dzisiejszy trochę się różni, za sprawą przypadającej dziś uroczystości św. Kazimierza, królewicza. Jego postać może być dla nas przykładem wytrwałości w obowiązkach i postanowieniach, więc warto wziąć jego życie za wzór do naśladowania w tej kwestii, zwłaszcza podczas Wielkiego Postu, gdy podejmujemy różne postanowienia. Dzisiejsza liturgia słowa trafnie ukazuje, co jest istotne w dążeniu za Chrystusem, w naszej życiowej drodze do zbawienia. Niewątpliwie życie św. Kazimierza charakteryzowało się tymi cnotami. Są to: mądrość, wytrwała modlitwa, trwanie w miłości bliźniego i wypełnianiu przykazań, stawianie Chrystusa na pierwszym miejscu i w tym wszystkim skupienie się na celu, czyli zbawieniu.

 

Mądrość. To bardzo ważna cecha, która w Piśmie Świętym jest często wychwalana jako podstawa postępowania, jako jedna z najważniejszych cnót. W czym pomaga nam mądrość? Przede wszystkim w tym, aby iść w życiu dobrą drogą – zgodną z Bożą wolą. Autor słów w Księdze Syracha wspomina, że otrzymał ją dzięki wytrwałej modlitwie. Modlitwa to środek, którym możemy wiele wyprosić dla siebie i dla innych. Św. Kazimierz, którego dziś wspominamy, dzięki swojej mądrości i rozsądkowi, służył dla dobra ludu, czyniąc dużo dobra i podejmując odpowiedzialne i rozsądne decyzje. Swoje obowiązki potrafił pogodzić z życiem duchowym. Rytm jego dnia wyznaczały: Msza Święta, modlitwa, książki, a także ubodzy. A gdy sytuacja polityczna na to pozwalała, zostawiał sprawy państwowe na rzecz ascetycznych lektur i maryjnych tekstów św. Bernarda. Taki rozsądek i dbanie o jakość życia duchowego poprowadziły go do świętości.

 

Św. Paweł w Liście do Filipian wskazuje, że dla niego Chrystus jest najważniejszy. Ze względu na Niego wszystko inne traci swoją wartość i nie jest aż tak ważne. Trzeba przede wszystkim wytężyć wzrok i siły ku mecie, jak podczas wyścigu, czyli ku zbawieniu i ku Chrystusowi. Św. Kazimierz potrafił wśród swojej codzienności, pośród różnych obowiązków, pamiętać o celu życia, czyli o wieczności. Wiara i dbanie o zbawienie były dla niego bardzo ważne. Pomimo licznych spraw nie zapominał o tym, co najważniejsze, czyli o Eucharystii i o rozwoju życia duchowego. Św. Pawła w dążeniu ku nagrodzie życia wiecznego umacniało to, że sam został zdobyty przez Chrystusa Jezusa (por. Flp 3, 12). Chrystus zdobył nas nie w inny sposób, jak swoją miłością, zdolną do oddania życia. Wielki Post jest takim czasem, kiedy szczególnie rozważamy ten wielki dar i tę ogromną miłość Boga do nas. Dlatego też warto, abyśmy na wzór św. Pawła dali się zdobyć tej wielkiej miłości i odpowiedzieli swoją miłością poprzez uznanie Chrystusa za najwyższego Pana swego życia i dążenie do ciągłego poznawania Go, aby dotrzeć do mety, gdzie czeka nas nagroda życia wiecznego.

 

W psalmie śpiewaliśmy: Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie. Kto jest tym człowiekiem prawym? Mogliśmy usłyszeć: ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie (Ps 15, 2) i ten, kto kieruje się miłością i dobrem bliźniego. W tym kierowaniu się miłością i dobrem pomagają nam przykazania. Boże prawo, które otrzymujemy w przykazaniach, jest podstawą budowania miłości do Boga i do drugiego człowieka. To nie tylko nakazy i zakazy, ale to przede wszystkim droga pomagająca kierować się miłością. Jeśli wypełniamy przykazania, spełniamy prawo miłości. Największym i najważniejszym przykazaniem jest przykazanie miłości i w nim streszczają się wszystkie pozostałe przykazania. Jezus mówi do swoich uczniów, więc dziś również do nas, że zachowywanie przykazań pomaga trwać w Jego miłości. A miłość Chrystusa jest doskonała i objawia się nam w tym, że Chrystus oddał za nas swoje życie. Nasz Nauczyciel – Jezus – pragnie, abyśmy się wzajemnie miłowali, tak jak On nas umiłował, czyli w taki sposób, byśmy potrafili oddać życie za drugiego człowieka. Może niekoniecznie dosłownie, ale na różne sposoby można oddawać życie dla innych. Są to przede wszystkim uczynki z miłości, poświęcony czas dla drugiego człowieka, dzielenie się swoimi zdolnościami – to jest przykład codziennego oddawania życia dla drugiego człowieka. Trwamy tam, gdzie mamy serce, mieszkamy tam, gdzie kochamy, jesteśmy razem z tym, kogo miłujemy. Jeśli będziemy trwać w miłości Chrystusowej, nasze życie będzie skierowane ku Bogu i łatwiej będzie trwać w miłości, która wyraża się bardziej w czynach, niż w słowach czy też uczuciach.

 

 

Prawdziwa miłość daje radość i przynosi obfite owoce. Nie chodzi tylko o radość, którą jest bycie wesołym, ale przede wszystkim o wewnętrzny stan ducha. Taka radość może w nas zagościć tylko wtedy, gdy będziemy trwać przy Bogu, gdy będziemy starać się wypełniać przykazania i rozwijać w sobie dobre cechy. Gdy uznamy tę prawdę, że jesteśmy przyjaciółmi Chrystusa, a więc kimś dla Niego bardzo istotnym, łatwiej nam będzie szerzyć Bożą miłość i radość. Jeśli wytrwamy w Bożej miłości, wytrwamy na drodze do zbawienia, którą możemy też poprowadzić innych. Niech w tym dążeniu wspiera nas wstawiennictwo św. Kazimierza i przykład jego wytrwałości i życia skierowanego ku Bogu.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kazania-homilie: Święto św. Kazimierza, królewicza

o. Kazimierz Fryzeł CSsR  (04 marca 2011 roku, Rok A, I – Piątek drugiego tygodnia Wielkiego Postu)

o. Ignacy Proszek CSsR  (04 marca 2012 roku, Rok B, II – II niedziela Wielkiego Postu )

o. Maciej Plewka CSsR  (04 marca 2013 roku, Rok C, I – Poniedziałek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu)

o. Sylwester Pactwa CSsR  (04 marca 2014 roku, Rok A, II – Wtorek ósmego tygodnia zwykłego)

o. Andrzej Kowalski CSsR  (04 marca 2015 roku, Rok B, I – Środa drugiego tygodnia Wielkiego Postu)

o. Rafał Nowak CSsR  (04 marca 2016 roku, Rok C, II – Piątek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu)

o. Adam Kośla CSsR  (04 marca 2017 roku, Rok A, I – Sobota po Popielcu)

o. Krzystof Szczygło CSsR  (04 marca 2018 roku, Rok B, II – III niedziela Wielkiego Postu )

o. Paweł Drobot CSsR  (04 marca 2019 roku, Rok C, I – Poniedziałek ósmego tygodnia zwykłego)

o. Zbigniew Bruzi CSsR  (04 marca 2020 roku, Rok A, II – Środa pierwszego tygodnia Wielkiego Postu)

o. Andrzej Makowski CSsR  (04 marca 2021 roku, Rok B, I – Czwartek drugiego tygodnia Wielkiego Postu)

o. Ryszard Bożek CSsR  (04 marca 2022 roku, Rok C, II – Piątek po Popielcu)

o. Piotr Mazur CSsR  (04 marca 2023 roku, Rok A, I – Sobota pierwszego tygodnia Wielkiego Postu)

o. Grzegorz Pruś CSsR  (04 marca 2024 roku, Rok B, II – Poniedziałek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu)

 

 

 

 

 

 

Drukuj...

Redemptorysta Prowincji Warszawskiej, duszpasterz oraz katecheta (wikariusz) w Parafii Matki Bożej Królowej Polski
(Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy) – Elbląg