Poniedziałek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu – Święto św. Kazimierza, królewicza

Poniedziałek, 04 marca 2024 roku, III tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Trwamy w wielkopostnym oczekiwaniu i refleksji, choć dzień dzisiejszy trochę się różni, za sprawą przypadającej dziś uroczystości św. Kazimierza, królewicza. Jego postać może być dla nas przykładem wytrwałości w obowiązkach i postanowieniach, więc warto wziąć jego życie za wzór do naśladowania w tej kwestii, zwłaszcza podczas Wielkiego Postu, gdy podejmujemy różne postanowienia. Dzisiejsza liturgia słowa trafnie ukazuje, co jest istotne w dążeniu za Chrystusem, w naszej życiowej drodze do zbawienia. Niewątpliwie życie św. Kazimierza charakteryzowało się tymi cnotami. Są to: mądrość, wytrwała modlitwa, trwanie w miłości bliźniego i wypełnianiu przykazań, stawianie Chrystusa na pierwszym miejscu i w tym wszystkim skupienie się na celu, czyli zbawieniu.

 

Mądrość. To bardzo ważna cecha, która w Piśmie Świętym jest często wychwalana jako podstawa postępowania, jako jedna z najważniejszych cnót. W czym pomaga nam mądrość? Przede wszystkim w tym, aby iść w życiu dobrą drogą – zgodną z Bożą wolą. Autor słów w Księdze Syracha wspomina, że otrzymał ją dzięki wytrwałej modlitwie. Modlitwa to środek, którym możemy wiele wyprosić dla siebie i dla innych. Św. Kazimierz, którego dziś wspominamy, dzięki swojej mądrości i rozsądkowi, służył dla dobra ludu, czyniąc dużo dobra i podejmując odpowiedzialne i rozsądne decyzje. Swoje obowiązki potrafił pogodzić z życiem duchowym. Rytm jego dnia wyznaczały: Msza Święta, modlitwa, książki, a także ubodzy. A gdy sytuacja polityczna na to pozwalała, zostawiał sprawy państwowe na rzecz ascetycznych lektur i maryjnych tekstów św. Bernarda. Taki rozsądek i dbanie o jakość życia duchowego poprowadziły go do świętości.

 

Św. Paweł w Liście do Filipian wskazuje, że dla niego Chrystus jest najważniejszy. Ze względu na Niego wszystko inne traci swoją wartość i nie jest aż tak ważne. Trzeba przede wszystkim wytężyć wzrok i siły ku mecie, jak podczas wyścigu, czyli ku zbawieniu i ku Chrystusowi. Św. Kazimierz potrafił wśród swojej codzienności, pośród różnych obowiązków, pamiętać o celu życia, czyli o wieczności. Wiara i dbanie o zbawienie były dla niego bardzo ważne. Pomimo licznych spraw nie zapominał o tym, co najważniejsze, czyli o Eucharystii i o rozwoju życia duchowego. Św. Pawła w dążeniu ku nagrodzie życia wiecznego umacniało to, że sam został zdobyty przez Chrystusa Jezusa (por. Flp 3, 12). Chrystus zdobył nas nie w inny sposób, jak swoją miłością, zdolną do oddania życia. Wielki Post jest takim czasem, kiedy szczególnie rozważamy ten wielki dar i tę ogromną miłość Boga do nas. Dlatego też warto, abyśmy na wzór św. Pawła dali się zdobyć tej wielkiej miłości i odpowiedzieli swoją miłością poprzez uznanie Chrystusa za najwyższego Pana swego życia i dążenie do ciągłego poznawania Go, aby dotrzeć do mety, gdzie czeka nas nagroda życia wiecznego.

 

W psalmie śpiewaliśmy: Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie. Kto jest tym człowiekiem prawym? Mogliśmy usłyszeć: ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie (Ps 15, 2) i ten, kto kieruje się miłością i dobrem bliźniego. W tym kierowaniu się miłością i dobrem pomagają nam przykazania. Boże prawo, które otrzymujemy w przykazaniach, jest podstawą budowania miłości do Boga i do drugiego człowieka. To nie tylko nakazy i zakazy, ale to przede wszystkim droga pomagająca kierować się miłością. Jeśli wypełniamy przykazania, spełniamy prawo miłości. Największym i najważniejszym przykazaniem jest przykazanie miłości i w nim streszczają się wszystkie pozostałe przykazania. Jezus mówi do swoich uczniów, więc dziś również do nas, że zachowywanie przykazań pomaga trwać w Jego miłości. A miłość Chrystusa jest doskonała i objawia się nam w tym, że Chrystus oddał za nas swoje życie. Nasz Nauczyciel – Jezus – pragnie, abyśmy się wzajemnie miłowali, tak jak On nas umiłował, czyli w taki sposób, byśmy potrafili oddać życie za drugiego człowieka. Może niekoniecznie dosłownie, ale na różne sposoby można oddawać życie dla innych. Są to przede wszystkim uczynki z miłości, poświęcony czas dla drugiego człowieka, dzielenie się swoimi zdolnościami – to jest przykład codziennego oddawania życia dla drugiego człowieka. Trwamy tam, gdzie mamy serce, mieszkamy tam, gdzie kochamy, jesteśmy razem z tym, kogo miłujemy. Jeśli będziemy trwać w miłości Chrystusowej, nasze życie będzie skierowane ku Bogu i łatwiej będzie trwać w miłości, która wyraża się bardziej w czynach, niż w słowach czy też uczuciach.

 

 

Prawdziwa miłość daje radość i przynosi obfite owoce. Nie chodzi tylko o radość, którą jest bycie wesołym, ale przede wszystkim o wewnętrzny stan ducha. Taka radość może w nas zagościć tylko wtedy, gdy będziemy trwać przy Bogu, gdy będziemy starać się wypełniać przykazania i rozwijać w sobie dobre cechy. Gdy uznamy tę prawdę, że jesteśmy przyjaciółmi Chrystusa, a więc kimś dla Niego bardzo istotnym, łatwiej nam będzie szerzyć Bożą miłość i radość. Jeśli wytrwamy w Bożej miłości, wytrwamy na drodze do zbawienia, którą możemy też poprowadzić innych. Niech w tym dążeniu wspiera nas wstawiennictwo św. Kazimierza i przykład jego wytrwałości i życia skierowanego ku Bogu.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Poniedziałek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu

o. Jan Chaim CSsR   (12 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Maciej Plewka CSsR   (04 marca 2013 roku, Rok C, I – Święto św. Kazimierza, królewicza)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR   (24 marca 2014 roku, Rok A, II)

o. Sylwester Cabał CSsR   (09 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Edmund Kowalski CSsR   (29 lutego 2016 roku, Rok C, II)

o. Stanisław Janiga CSsR   (20 marca 2017 roku, Rok A, I – Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny)

o. Andrzej Makowski CSsR   (05 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Maciej Nowak CSsR   (25 marca 2019 roku, Rok C, I – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego)

o. Mariusz Więckiewicz CSsR  (16 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Łukasz Baran CSsR  (08 marca 2021 roku, Rok B, I)

o. Paweł Drobot CSsR  (21 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Wojciech Wilgowicz CSsR  (13 marca 2023 roku, Rok A, I)

o. Grzegorz Pruś CSsR  (04 marca 2024 roku, Rok B, II – Święto św. Kazimierza, królewicza)

 

 

 

 

 

 

Drukuj...

Redemptorysta Prowincji Warszawskiej, duszpasterz oraz katecheta (wikariusz) w Parafii Matki Bożej Królowej Polski
(Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy) – Elbląg