Wtorek, 05 marca 2024 roku, III tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Przebaczenie. Niełatwa sprawa. Zdecydowanie łatwiej jest powiedzieć: „Masz za swoje”, niż powiedzieć: „Przebaczam ci”. Dziś konfrontujemy się z pytaniem Piotra skierowanym do Jezusa: Ile razu mam przebaczać? (Mt 18, 21). Ile razy mam przebaczać temu sąsiadowi, który kolejny raz zwleka z oddaniem pożyczki? Ile razy mam przebaczać swojej żonie, swojemu mężowi po kolejnej kłótni? Ile razy mam przebaczać tej koleżance, która ciągle na mnie nagaduje? W takich czy podobnych sytuacjach często rodzi się w nas raczej chęć zemsty albo domagania się sprawiedliwości, niż przebaczenia. Przebaczenie jest jednak możliwe, a nawet może przynieść dobre owoce.

 

W Ewangelii Piotr zadaje Jezusowi ważne pytanie: Ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? (Mt 18, 21). W naszej codzienności może brakować czasami cierpliwości do drugiego człowieka, do znoszenia jego słabości, do przebaczania. Tymczasem jest to jedna z istotnych cnót, które budują miłość i pomagają zrozumieć Boże miłosierdzie. Liczba siedem, którą wymienia Piotr, symbolizuje pełnię, oznacza „zawsze”. Jezus potęguje tę liczbę i mówi, że przebaczać trzeba siedemdziesiąt siedem razy. Oznacza to, że powinniśmy wybaczać zawsze, codziennie, ilekroć ktoś przeciw nam zawini. Nasze przebaczenie powinno się wzorować na niezmierzonym Bożym miłosierdziu.

 

Obraz króla i sług pokazuje, jak patrzy na nas Bóg i jak my nieraz patrzymy na drugiego człowieka. Bóg przebacza nam zawsze, ilekroć go o to ze skruchą prosimy. Nam jest ciężko przebaczyć drugiemu człowiekowi. Bracie, siostro, spójrz na swoje życie – czy potrafisz naśladować postawę króla, który hojnie daruje dług, czy jednak domagasz się sprawiedliwości za wszelką cenę, nawet jeśli tobie zostało darowane, jak niegodziwy sługa? Jeśli trudno jest ci zbudować w sobie postawę przebaczenia, może spróbuj zmienić perspektywę patrzenia. Zamiast patrzeć na drugiego człowieka czysto ludzką sprawiedliwością, sposobem tego niegodziwego sługi, spojrzyj na niego z miłością – jak patrzy przebaczający król, jak patrzy na ciebie Bóg. Może nie być to łatwe, ale nie jest niewykonalne.

 

Im większa wina, tym trudniej jest przebaczyć. Warto jednak się zastanowić chociażby nad słowami, które wypowiadamy w modlitwie Pańskiej: Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom (Mt 6, 12). Czy wypowiadam te słowa z pełną świadomością? Czy jednak tak bardzo przyzwyczaiłem się do nich, że nawet nie zauważam, że proszę tu Boga o przebaczenie, mówiąc, że sam też przebaczam? Jest wiele osób, które mogą posłużyć za przykład wybaczenia tym, którzy przeciw nim zawinili. Najdoskonalszym przykładem jest oczywiście Chrystus, który na krzyżu wołał: Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią (Łk 23, 34), który przebaczył skruszonemu łotrowi, który obdarzył miłością i przebaczeniem Piotra po wyparciu się przez niego znajomości Nauczyciela, który do dziś nam przebacza. Również w historii współczesnej są takie postacie, ukazujące, że przebaczenie nie jest niemożliwe, choć może być bardzo trudne. Przykładem może być Marianna Popiełuszko, mama bł. Jerzego Popiełuszki, która wyraziła się co do postępowania oprawców swojego syna w słowach:

„Niech im Pan Jezus daruje. Najbardziej bym się cieszyła, żeby oni się nawrócili. Ja już im przebaczyłam”.

 

Wielki Post to czas, kiedy szczególnie pokutujemy i wołamy do Boga o przebaczenie. Ten czas już w połowie za nami. Warto się zastanowić: ile wysiłku włożyłem w to, aby się nawracać? Czy jest jeszcze coś, co powinienem, powinnam zmienić? Warto wzbudzić w sobie w tym czasie szczególną skruchę i wołać do miłosiernego Boga o przebaczenie. On czeka na nas w sakramencie pokuty i pojednania, chce darować nam wszystkie winy. Uczyń dziś słowa dzisiejszego pierwszego czytania – z Księgi proroka Daniela – swoją modlitwą, może szczególnie, gdy ciężko ci jest przebaczać. Okazuj miłosierdzie innym i proś Boga o miłosierdzie dla siebie.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Wtorek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu

o. Jan Chaim CSsR   (13 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Kazimierz Fryzeł CSsR   (05 marca 2013 rooku, Rok C, I)

o. Zdzisław Stanula CSsR    (25 marca 2014 roku, Rok A, II – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego)

o. Sylwester Cabał CSsR   (10 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Edmund Kowalski CSsR   (01 marca 2016 roku, Rok C, II)

o. Jacek Dembek CSsR   (21 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Andrzej Makowski CSsR   (06 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Arkadiusz Buszka CSsR   (26 marca 2019 roku, Rok C, I)

o. Mariusz Więckiewicz CSsR  (17 marca 2020 roku, Rok A, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (08 marca 2021 roku, Rok B, II)

o. Paweł Drobot CSsR  (22 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Wojciech Wilgowicz CSsR  (14 marca 2023 roku, Rok A, I)

o. Grzegorz Pruś CSsR  (05 marca 2024 roku, Rok B, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Redemptorysta Prowincji Warszawskiej, duszpasterz oraz katecheta (wikariusz) w Parafii Matki Bożej Królowej Polski
(Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy) – Elbląg