Środa, 13 marca 2024 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia (Ps 145(144), 8). Refren z dzisiejszego psalmu stanowi klucz interpretacyjny czytań, które przed chwilą usłyszeliśmy. Bóg obiecuje narodowi wybranemu wolność, pomoc i potrzebne łaski. Zbawcze działanie Boga Ojca kontynuuje Jego Syn – Jezus Chrystus. Kto w Niego uwierzy, uwierzy w Tego, którego On posłał i otrzyma życie wieczne.

 

Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię, w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą (Iz 49, 8). Prorok Izajasz został prorokiem i widomym znakiem przymierza Boga ze swoim umiłowanym ludem. Jego zadaniem będzie teraz odnowienie spustoszonego po niewoli babilońskiej kraju oraz narodu. Ci, którzy przyszli z daleka, z północy i zachodu oraz z krainy Sinitów (południowy Egipt), uwierzyli w zbawczą interwencję Boga, radowali się i cieszyli: Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi (Iz 49, 13). Małoduszni z Syjonu, mieszkający w Świętym Mieście, nie uwierzyli i wciąż lamentowali: Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał (Iz 49, 14). Odpowiedź Boga jest jednoznaczna: Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie! (Iz 49, 15-16).

 

Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat (J 5, 16). Historia wiary i niewiary narodu wybranego powtarza się. Ci, którzy mieszkają w Mieście Świętym i sprawują kult w świątyni, nie cieszą się z uzdrowienia paralityka jako widomego znaku obecności Boga w świątyni i Jeruzalem. Szabat dla szabatu był dla nich jedynie okazją do szukania i znajdywania dwuznacznych podejrzeń, interpretacji, oskarżeń, a nawet kryterium śmierci. Żydzi tym bardziej usiłowali Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu (J 5, 18). Uzdrowienie nieuleczalnie chorego stało się dla paralityka źródłem wiary, którą publicznie wyzna. Dla niewierzących i nieuleczalnych z niewiary stanie się jedynie radykalnym zgorszeniem i oskarżeniem o bluźnierstwo, zasługujące na śmierć. Apologia Jezusa odwołuje się do wiary w prawdziwego Boga: Syn nie może niczego czynić sam z siebie, jeśli nie widzi Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni (J 5, 19). Syn Boży nie tylko uzdrawia, ale i wskrzesza umarłych. Jeśli żyjący i widzący cuda nie wierzą, to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą (J 5, 25). Oni będą świadkami dla żyjących i niewierzących. Sąd ostateczny został przekazany Synowi Bożemu: ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie do życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie do potępienia (J 5, 29).

 

Czas Syna Bożego jest czasem sposobnym do nawrócenia. Kto w Niego uwierzy będzie zbawiony i osiągnie życie wieczne. Kto nie uwierzy w zbawczą ingerencję Boga w historię narodu, religii i osobistą, zostaje sam z własnej woli pozbawiony pomocy z nieba i pozostaje sam z „szabatem dla szabatu”, z pustą świątynią i pustym niebem. A przecież, jak przypomina nam dzisiaj psalmista: Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, wszystkich wzywających Go szczerze (Ps 145(144), 18). Wielki Post jest doskonałym czasem szukania i wołania do Pana, który jest przecież bardzo łaskawy i pełen miłosierdzia.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Środa czwartego tygodnia Wielkiego Postu

o. Mariusz Simonicz CSsR  (21 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (13 marca 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (02 kwietnia 2014 roku, Rok A, II)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (18 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Witold Szamburski CSsR  (09 marca 2016 roku, Rok C, II)

o. Witold Szamburski CSsR  (29 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Stanisław Madejczyk CSsR  (14 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Dariusz Pabiś CSsR  (03 kwietnia 2019 roku, Rok C, I)

o. Paweł Mroczek CSsR  (25 marca 2020 roku, Rok A, II – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego)

o. Andrzej Makowski CSsR  (17 marca 2021 roku, Rok B, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (30 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Grzegorz Pruś CSsR  (22 marca 2023 roku, Rok A, I)

o. Edmund Kowalski CSsR  (13 marca 2024 roku, Rok B, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Profesor nadzwyczajny Istituto Superiore di Teologia Morale (antropologia filozoficzna – specjalność bioetyka), Accademia Alfonsiana,
obecnie wykładowca teologii moralnej (bioetyka) w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów – Kraków