Piątek, 15 marca 2024 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy (Ps 34(33), 20). Słowa psalmisty doskonale oddają podstawową myśl dzisiejszych czytań. Bezbożni z pierwszego czytania zastawiają śmiertelną pułapkę na męża sprawiedliwego, bo im niewygodny. Żydzi zamierzali pojmać i zabić Jezusa, ale godzina Jego jeszcze nie nadeszła (J 7, 30).

 

Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny (Mdr 2, 12). Tak myśleli i mówili bezbożni – niewierzący, żyjący i działający „bez Boga”. Uzasadnienie takiego błędnego myślenia i działania dostarczają nam wprost sami oskarżyciele sprawiedliwego: sprzeciwia się naszemu działaniu, zarzuca nam przekraczanie Prawa, wypomina nam przekraczanie naszych zasad karności (Mdr 2, 12). Jeśli on jest sprawiedliwy, prawdomówny, uczciwy i co więcej, jest synem Bożym (Mdr 2, 18), to na pewno Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z naszych rąk – rąk przeciwników (por. Mdr 2, 18). Ostateczną i niepodlegającą żadnej wątpliwości próbą wiarygodności sprawiedliwego będzie zasądzenie go na śmierć haniebną (por. Mdr 2, 20). Tak, dzisiaj wiemy dobrze, że powyższe słowa Boga z Księgi Mądrości odnoszą się bezpośrednio do Jezusa, Syna Bożego i Jedynego Sprawiedliwego. Ale i są inne słowa, które krzepią ludzi wierzących, prawych i sprawiedliwych. Bezbożni oskarżyciele, których własna złość ich zaślepiła (Mdr 2, 21), i którzy nie pojęli tajemnic Bożych, będą najpierw, tu na ziemi, zaskoczeni i oświeceni „cudem Jonasza”, bo nie spodziewali się nagrody za prawość, a w eschatologicznej przyszłości faktem, że nie docenili odpłaty dla dusz czystych (por. Mdr 2, 21-22).

 

A zbliżało się żydowskie Święto Namiotów (J 7, 2). Bezpośredni i naoczny świadek, św. Jan Apostoł i Ewangelista, będzie relacjonował nam ostatnie dni Jezusa na naszej zielonej i pięknej planecie. Jak wiemy dobrze, nie będą to najpierw dni triumfu i chwały, lecz zdrady, oskarżeń, odrzucenia, męki i haniebnej śmierci na krzyżu. Zbliża się ostatnia Pascha Jezusa ze swoimi uczniami. Będzie to jedyna i prawdziwa Pascha z prawdziwym Barankiem bez skazy. Ostatnie, bardzo radykalne dyskusje z Żydami pokazują ich nieuzasadniony opór duchowy i religijny. Nie przekonują ich ani świadectwa Mojżesza i Jana Chrzciciela o Jezusie – Mesjaszu i Zbawicielu, ani Jego nadzwyczajne czyny w postaci wskrzeszenia umarłych, uzdrawiania nieuzdrawialnych z chorób czy karmienia tysięcy zgłodniałych na pustyni. Oni już wszystko wiedzą o Nim i nie dopuszczają innych interpretacji. Stąd Jezus obchodził Galileę. Nie chciał bowiem chodzić po Judei, bo Żydzi zamierzali Go zabić (J 7, 1). W jednej z ostatnich dyskusji z Żydami Jezus odwołuje się do najważniejszego świadectwa: I Mnie znacie, i wiecie, skąd jestem? Ja jednak nie przyszedłem sam z siebie; lecz prawdomówny jest Ten, który Mnie posłał, którego wy nie znacie. Ja Go znam, bo od Niego jestem i On Mnie posłał (J 7, 28-29). Myślę, że czara goryczy już się przelała bezpowrotnie. Przywódcy religijni narodu wybranego, w języku Janowym nazywani Żydami, uważający się za jedynych „właścicieli” świątyni oraz jedynych pełnoprawnych „interpretatorów” Prawa i Proroków, usłyszeli na własne uszy publiczne i jawne bluźnierstwo. On nie tylko nie szanuje świętego szabatu, ale i mieni się Synem Najwyższego. Zamierzali więc Go pojmać, jednakże nikt nie podniósł na Niego ręki, ponieważ godzina Jego jeszcze nie nadeszła (J 7, 30).

 

Jezus na krzyżu będzie modlił się słowami psalmu 22. Obecnie, zapewne, jak nam podpowiada Kościół święty, Jezus, jako Jedyny Sprawiedliwy, na którego już uknuto tragiczny spisek – jak w pierwszym czytaniu – będzie modlił się słowami dzisiejszego psalmu: Pan słyszy wołających o pomoc i ratuje ich od wszelkiej udręki. Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy, ale Pan go ze wszystkich wybawia. On czuwa nad każdą jego kością i żadna z nich nie zostanie złamana. Pan odkupi dusze sług swoich, nie zazna kary, kto się do Niego ucieka (Ps 34(33), 19-20. 21; 23). Niech te pełne nadziei słowa samego Boga będą i naszą modlitwą podczas naszego Wielkiego Postu.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Piatek czwartego tygodnia Wielkiego Postu

o. Mariusz Simonicz CSsR  (23 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (15 marca 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (04 kwietnia 2014 roku, Rok A, II)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (20 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Witold Szamburski CSsR  (11 marca 2016 roku, Rok C, II)

o. Witold Szamburski CSsR  (31 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Stanisław Gruszka CSsR  (16 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Dariusz Pabiś CSsR  (05 kwietnia 2019 roku, Rok C, I)

o. Wacław Zyskowski CSsR  (27 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Andrzej Makowski CSsR  (19 marca 2021 roku, Rok B, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (01 kwietnia 2022 roku, Rok C, II)

o. Grzegorz Pruś CSsR  (24 marca 2023 roku, Rok A, I)

o. Edmund Kowalski CSsR  (15 marca 2024 roku, Rok B, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Profesor nadzwyczajny Istituto Superiore di Teologia Morale (antropologia filozoficzna – specjalność bioetyka), Accademia Alfonsiana,
obecnie wykładowca teologii moralnej (bioetyka) w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów – Kraków