Wtorek piątego tygodnia Wielkiego Postu

Wtorek, 19 marca 2024 roku, V tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Święty o świętym

 

Założyciel Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela, czyli redemptorystów, a zarazem doktor Kościoła – święty Alfons Maria de Liguori uważał, że doskonałość chrześcijańska polega w zasadzie tylko na jednym – na miłowaniu Jezusa Chrystusa. Tak też uczy nas patrzeć na świętych, którzy pokazują nam, jak miłować Syna Bożego.

 

Jednym z nich jest święty Józef, którego uroczystość obchodzi dzisiaj Kościół. Jego postaci Święty z Neapolu poświęcił jedno ze swoich kazań, którego tekst zachował się do dzisiaj. Pomaga on i nam, chrześcijanom żyjącym w XXI wieku zobaczyć, na czym polega praktyka miłowania Jezusa i jakie są jej owoce.

 

Jako ziemski ojciec Syna Bożego Józef stał się panem małej rodziny, ale wyjątkowej, złożonej z Matki Bożej i Jednorodzonego Syna Bożego, który stał się człowiekiem. To sam Bóg uczynił Józefa panem swojego domu (Ps 104, 21). Józef wydawał polecenia w tym domu, a Syn Boży był mu posłuszny. Bóg dał Józefowi miłość ojca; powierzył mu opiekę nad Jezusem, nad którym czuwał z wielką miłością.

 

Stając się opiekunem Jezusa, Józef stał się współpracownikiem w dziele odkupienia świata. Bóg zechciał, aby Józef był obecny przy narodzinach Jezusa, aby był wiernym świadkiem chwały oddanej Bogu przez aniołów w Betlejem, a także świadkiem tego, co zostało objawione pasterzom, którzy przyszli zobaczyć przepowiedzianego im Zbawiciela. Józef był świadkiem pokłonu mędrców, którzy prowadzeni przez gwiazdę przybyli z daleka, aby oddać cześć Boskiemu Dziecięciu. Bóg chciał również, aby Józef razem z Maryją ofiarował w świątyni nowonarodzone Dziecię, a potem był gotów oddać Je w ofierze za zbawienie świata, jak zostało mu to objawione. Józef wiernie służył Jezusowi, aż zabrała go śmierć, kiedy to wydał ostatnie tchnienie obecności Jezusa i Maryi, umierając z miłości – jak mówi święty Franciszek Salezy.

 

Bóg, wybierając Józefa, aby zajął miejsce ojca przy Osobie Słowa Wcielonego, obdarzył go wszystkimi darami mądrości i świętości, jakich wymaga takie zaufanie. Nie możemy też wątpić – twierdzi święty Alfons Maria, że Ojciec niebieski obdarzył go wszystkimi łaskami i przywilejami, które otrzymali inni święci.

 

Ewangelia nazywa Józefa „człowiekiem sprawiedliwym”. Oznacza to człowieka doskonałego, który ma wszystkie cnoty. Takim więc Józef był już przed ślubem; ale o ileż bardziej musiał wzrastać w świętości po nim, a to dzięki jego wieloletniemu przebywaniu i rozmawianiu z Jezusem. Dwóch uczniów idących do Emaus zostało rozpalonych boską miłością przez kilka chwil, które spędzili w towarzystwie Zbawiciela. A przecież święty Józef rozmawiał z Chrystusem przez trzydzieści lat; słuchał Jego słów dających życie, widział Jego doskonały przykład pokory, cierpliwości i posłuszeństwa, jaki dawał na co dzień i gotowość, z jaką pomagał swemu przybranemu ojcu w pracy. Żarliwa miłość Jezusa musiała rozpalić wielki ogień Bożej miłości w sercu Józefa – sercu, które było całkowicie wolne od ziemskich przywiązań.

 

To prawda, że miłość Józefa do Maryi była bardzo wielka, ale przez tę miłość jego serce nie było podzielone. Miłość Józefa do żony napełniła go jeszcze bardziej miłością Bożą. W związku z tym nie możemy wątpić, że w czasie spędzonym z Jezusem został wyniesiony do takiego poziomu świętości i zasług, że przewyższa wszystkich innych świętych.

 

Święty Paweł pisze, że w przyszłym życiu Bóg odda każdemu według jego uczynków (Rz 2, 6). Jaka więc wielka musi być chwała świętego Józefa, który z takim oddaniem służył Synowi Bożemu i kochał Go, gdy przebywał na ziemi? W dniu ostatecznym nasz Zbawiciel powie wybranym: Byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście mi pić; Byłem nieznajomym, a przygarnęliście mnie; nagi i okryliście mnie (Mt 25, 35). Chodzi tu o Jezusa obecnego w ubogich. Tymczasem Józef dawał pokarm, schronienie i odzienie samemu Chrystusowi, którego kochał jak ojciec syna.

 

Syn Boży obiecał także nagrodę temu, kto poda kubek wody Jego uczniom. Święty Józef zaś może powiedzieć Jezusowi Chrystusowi, że to Jemu samemu nie tylko zapewnił wyżywienie, dach nad głową i ubranie, ale też wybawił Go od śmierci z rąk Heroda. Jaka wielka więc musi być jego nagroda w niebie?!

 

Święty Alfons Maria jest pewien, że z powodu takich zasług Bóg nie odmówi żadnej łaski, o którą Józef prosi dla błagających o jego wstawiennictwo. Dlatego zachęca nas do proszenia zwłaszcza o trzy szczególne łaski: przebaczenie grzechów, miłość do Jezusa Chrystusa i dobrą śmierć.

 

Jeśli zatem pragniemy Bożego przebaczenia, zwróćmy się do Józefa, który teraz, gdy jest w niebie, jest bardziej kochany przez Jezusa Chrystusa niż wtedy, gdy był na ziemi. Również czuła miłość do Słowa Wcielonego jest szczególną łaską, jaką święty Józef zapewnia tym, którzy się do Niego zwracają, z powodu miłości, jaką otaczał Jezusa podczas Jego ziemskiego życia.

 

A jeśli chodzi o szczęśliwą śmierć, wszyscy wiemy – mówi Doktor Kościoła, że Józef jest jej patronem. Miał szczęście umrzeć w ramionach Jezusa i Maryi; dlatego niech jego pobożni słudzy żyją nadzieją, że przy ich śmierci święty Józef razem z Maryją będą im towarzyszyli.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kazania-homilie:  Uroczystość Świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny

o. Mariusz Simonicz CSsR  (19 marca 2012 rok, Rok B, II – Poniedziałek czwartego tygodnia Wielkiego Postu)

o. Jan Chaim CSsR  (19 marca 2013 roku, Rok C, I)

o. Dariusz Paszyński CSsR  (19 marca 2014 roku, Rok A, II)

o. Ryszard Bożek CSsR  (19 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Edmund Kowalski CSsR  (19 marca 2016 roku, Rok C, II)

o. Stanisław Janiga CSsR  (19 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Paweł Drobot CSsR  (19 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Tomasz Zieliński CSsR  (19 marca 2019 roku, Rok C, I)

o. Tomasz Mular CSsR  (19 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Stanisław Paprocki CSsR  (19 marca 2021 roku, Rok B, I)

o. Sylwester Cabała CSsR  (19 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Grzegorz Pruś CSsR  (20 marca 2023 roku, Rok A, I – Poniedziałek czwartego tygodnia Wielkiego Postu)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (19 marca 2024 roku, Rok B, II – Wtorek piątego tygodnia Wielkiego Postu)

 

 

 

 

 

 

Drukuj...

Profesor doktor habilitowany, wykładowca na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie oraz w Instytucie Teologicznym
Księży Misjonarzy w Krakowie – Braniewo