Świętego Jakuba, Apostoła – święto - Homilie Rok B 2023/24

Świętego Jakuba, Apostoła – święto

Czwartek, 25 lipca 2024 roku, XVI tydzień zwykły, Rok B, II

Każdego lata tysiące ludzi z całego świata, od pobożnych katolików po nawet agnostyków i niewierzących, wybierają się w pieszą podróż, pokonując kilkaset kilometrów „Camino de Santiago”, aby dotrzeć do grobu św. Jakuba Apostoła, którego święto dzisiaj obchodzimy. Dziś nie jesteśmy w Hiszpanii, ale liturgia zaprasza nas do przebycia duchowej drogi św. Jakuba. Jest to droga podążania za wzorem jego życia.

Droga św. Jakuba rozpoczęła się na brzegu jeziora w Galilei, kiedy apostoł opuścił swoich rodziców i łodzie swego ojca, aby odpowiedzieć na wezwanie Jezusa Pójdź za Mną! (Mk 1, 17). Później św. Jakub był także jednym z najbliższych spośród wszystkich uczniów Pana Jezusa. Należał do trzech uczniów, których Jezus często zabierał ze sobą przy ważnych momentach swojej misji. Wraz ze św. Piotrem i swoim bratem Janem, który był umiłowanym uczniem Jezusa, był świadkiem przemienienia Jezusa na Górze Tabor czy uzdrowienia córki Jaira. Był także w Ogrodzie Oliwnym podczas dramatycznej modlitwy Jezusa. Ta życiowa droga za Jezusem doprowadziła go do tego, że za wiarę w swojego Mistrza oddał życie. Był pierwszym apostołem, który poniósł śmierć męczeńską. Jego gorliwość w naśladowaniu Chrystusa i odwaga w szerzeniu wiary w trudnych czasach to dla nas wzór do naśladowania w naszym codziennym życiu.

Aby to było możliwe, trzeba nam na wzór św. Jakuba wykonać pierwszy krok. Tym pierwszym krokiem jest to, że jeśli idę za Jezusem, to zostawiam za sobą stare życie. Wtedy muszę przekształcić swoje pragnienia, ambicje i tęsknoty, tak jak zrobił to św. Jakub. W dzisiejszej Ewangelii słyszeliśmy, jak matka synów Zebedeusza zapytała Jezusa o to, czy Jakub i Jan mogliby zająć lepsze miejsca w królestwie Bożym. Jezus odrzekł wówczas: Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić? Obydwaj odpowiedzieli z zapałem: Możemy (por. Mt 20, 22). Na to Jezus potwierdził, że będą pili ten kielich, ale to Bóg Ojciec wyznacza miejsce w królestwie Bożym. Z historii życia św. Jakuba wiemy, że od tego momentu nie zabiegał on już o stanowiska i zaszczyty. Jego życie stało się pokorną służbą dla Zbawiciela.

Św. Jakuba rzuca nam wyzwanie, abyśmy przyjrzeli się własnym ambicjom i dążeniom. Jakub poszedł za przykładem Chrystusa, stając się sługą wszystkich, a ostatecznie pijąc z kielicha Pańskiego, oddając swoje życie za Ewangelię. Bo nie jest ważne, jakie zaszczytne miejsce zajmujemy, ale czy potrafimy kochać Boga i Jemu służyć.