Świętego Bartłomieja, apostoła – święto - Homilie Rok B 2023/24

Świętego Bartłomieja, apostoła – święto

Sobota, 24 sierpnia 2024 roku, XX tydzień zwykły, Rok B, II

Patron dzisiejszego dnia, św. Bartłomiej, utożsamiany jest z Natanaelem. Poznaje on Jezusa dzięki Filipowi, który mówi mu o Nauczycielu z Nazaretu, o którym pisali Mojżesz w Prawie i Prorocy. Bartłomiej początkowo jest nieufny: Czy może być co dobrego z Nazaretu? (J 1, 45) Dał się jednak przekonać i poszedł zobaczyć, kim jest Ten, o którym opowiadał Filip. W trakcie tego spotkania Bartłomiej wyznaje że Jezus jest Synem Bożym, Królem Izraela. To spotkanie odmieniło jego życie i dołączył do grona dwunastu apostołów.

Według jednego z apokryfów, Bartłomiej miał dotrzeć z Ewangelią aż do Armenii, gdzie nawrócił brata królewskiego, jednak na rozkaz króla został pojmany, ukrzyżowany, a następnie ścięty. Jak podaje tradycja, miał być również odarty ze skóry – stąd przedstawiany bywa z trzymaną przez siebie własną skórą.

W bazylice św. Jana na Lateranie znajduje się piękny posąg przedstawiający postać tego apostoła. W rękach trzyma on szatę, na której przewieszona jest skóra zdjęta z jego twarzy, przy czym twarz Bartłomieja wygląda, jakby nic się jej nie stało. Osoba oglądająca postument, a nieznająca historii męczennika, mogłaby pomyśleć, że trzyma on jakąś maskę. Patrząc na tę rzeźbę, nasuwają mi się dwa przemyślenia, jedno odnośnie do prawdziwości Bartłomieja, a drugie odnośnie do jego gorliwości.

Jezus, gdy zobaczył Natanaela, powiedział o nim: To prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu (J 1, 47). Natanael był prawdziwy – nie nosił masek, nie krył się za wymyśloną wersją idealnego siebie. Przeciwieństwem prawdy jest fałsz, hipokryzja. Jezus często zarzucał taką postawę faryzeuszom, którzy jak aktorzy przybierali jakąś rolę, by funkcjonować w społeczeństwie. Wpatrując się więc w postać św. Bartłomieja mogę zadać sobie pytanie: Czy jestem prawdziwy, czy nie udaję kogoś, kim nie jestem? Fałszywość może przejawiać się na różne sposoby: w obgadywaniu, oczernianiu, próżnym pochlebianiu. Mogę przybierać maskę po to, aby wobec swoich znajomych, współpracowników wydawać się lepszym, mądrzejszym czy prezentować się jako ktoś, komu dobrze powodzi się w życiu. Warto więc zadać sobie pytanie: Czy akceptuję siebie takim jakim jestem, a jeśli nie, to co we mnie samym tak bardzo mi przeszkadza?

Ewangelie nie mówią wiele na temat Bartłomieja. Jeśli jednak był gotowy umrzeć za Chrystusa, możemy przypuszczać, że głoszenie Ewangelii stanowiło dla niego najwyższą wartość. Innymi słowy, Natanael przejawiał najwyższą gorliwość w głoszeniu królestwa Bożego. Jest w języku polskim takie powiedzenie: „wyjść ze skóry”. Człowiek „wychodzi ze skóry”, aby pokazać, jak bardzo chce coś osiągnąć, że niejako przekracza własne możliwości, aby osiągnąć jakiś cel. Każdy z nas żyje, a przynajmniej powinien żyć tym powołaniem, które otrzymał od Boga. Czasem jest ono pełne wyzwań. Niekiedy polega ono na przerzuceniu sił w jakąś konkretną aktywność, a niekiedy tym wyzwaniem jest po prostu walka z grzechem, przed którym muszę bronić się rękami i nogami. Czy jestem gotów „wyjść ze skóry”, by wypełnić wolę Boga?

Niech św. Bartłomiej patronuje nam w byciu prawdziwymi i gorliwymi w służbie Bogu i drugiemu człowiekowi!