Świętego Łukasza, Ewangelisty – święto - Homilie Rok B 2023/24

Świętego Łukasza, Ewangelisty – święto

Piątek, 18 października 2024 roku, XXVIII tydzień zwykły, Rok B, II

Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie (Łk 10, 2-4).

Z pewnością tym, którzy spotkali w swoim życiu Jezusa osobiście, było łatwiej niż nam, żyjącym dzisiaj, zrozumieć słowa dzisiejszej Ewangelii. Przez trzy lata mogli z Nim przebywać. Widzieli, jak nauczał, uzdrawiał chorych i uwalniał opętanych. Byli świadkami wskrzeszenia umarłych oraz licznych cudów, których dokonywał. Wymieniali z Nim spojrzenia, słyszeli Jego głos, słuchali Jego nauk – Dobrej Nowiny – Ewangelii. Widzieli osoby uzdrowione, a także słyszeli świadectwa osób uzdrawianych na sam dotyk, słowo lub spojrzenie Pana. Słyszeli, jak złe duchy były Mu posłuszne, a sam Bóg dawał świadectwo o szczególnym umiłowaniu Jezusa jako swojego Syna: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie! (Mt 17, 5). Widzieli Jego mękę i śmierć, ale mieli też przywilej spotkać Go po zmartwychwstaniu. Z pewnością to wszystko ułatwiało im dawanie świadectwa o Jezusie Chrystusie.

Dziś jednak spotykamy osobę, która powinna być nam o wiele bliższa. Kogoś, kto – jak mówią przekazy – nie doświadczył osobistego spotkania z Jezusem w czasie Jego ziemskiego życia. Tą osobą jest św. Łukasz Ewangelista, patron dnia dzisiejszego.

Anonimowy dokument z II połowy II wieku, znany jako fragment Muratoriego, wspomina o św. Łukaszu jako o lekarzu, który został wzięty przez św. Pawła jako towarzysz podróży:

"po wniebowstąpieniu Chrystusa, gdy go Paweł jako uczonego wziął ze sobą, w imieniu swoim spisał [Ewangelię] z opowiadania. Nie widział on jednak Pana w ciele".

Zgodnie z treścią dokumenty, św. Łukasz spisał Ewangelię na podstawie relacji innych świadków, ponieważ sam nie widział Pana w ciele. Jego spotkanie z Chrystusem było więc podobne do naszego – poznawał Go z opowiadań. Mimo to, stał się Ewangelistą, który najlepiej wyraził czułą i troskliwą postawę Boga szukającego człowieka.

Co zatem możemy zrobić, aby – na wzór św. Łukasza Ewangelisty – poznać Jezusa na tyle, by móc o Nim świadczyć w naszej codzienności?

Św. Łukasz zostawił nam w swojej Ewangelii wskazówki, jak stawać się świadkiem Jezusa Chrystusa.

Pierwszą istotną kwestią, którą podkreśla, jest modlitwa. Św. Łukasz często zwraca uwagę, że Jezus modlił się w kluczowych, ważnych chwilach swojego życia. Przez zapisane słowa Jezus zachęca nas do wytrwałej modlitwy. Ewangelista przedstawia także przykłady modlitw, którymi możemy wielbić Boga – są to hymny, które Kościół wyśpiewuje do dziś: Magnificat – hymn Maryi, Benedictus – hymn Zachariasza oraz Nunc dimittis – hymn Symeona.

Drugim ważnym elementem w drodze stawania się świadkiem Jezusa Chrystusa jest nawiązanie osobistej relacji z Nim. To właśnie na modlitwie spotykamy Boga. Dlatego powinniśmy dbać o nasze osobiste spotkania z Nim, a także uczyć innych, szczególnie dzieci, jak się modlić i budować tę relację od najmłodszych lat.

Kolejnym ważnym punktem, bycia świadkiem Chrystusa jest troska o swoje sumienie. Św. Łukasz w swojej Ewangelii szczególnie ukazuje dobroć Boga wobec grzeszników, opisując sceny odpuszczania grzechów. Jezus jest przyjacielem celników i grzeszników. Troszczy się, by człowiek nie pozostał z dala od Boga, okazując ludziom swoje miłosierdzie.

Dla nas oznacza to, że troska o sumienie jest kluczowa w byciu świadkiem Chrystusa. Sakrament pokuty i pojednania, gdzie na nas oczekuje pełen miłosierdzia Zbawiciel, daje nam możliwość powrotu do Boga, a przez to uczymy się również przebaczać innym, nie przekreślając nikogo.

Następnym istotnym elementem jest troska o drugiego człowieka. Ewangelia Łukasza nazywana jest „Ewangelią ubogich” – ukazuje bowiem szczególną czułość Jezusa wobec pokornych i biednych. Św. Łukasz poświęca wiele uwagi kobietom, przedstawiając je jako uczestniczki zbawczych wydarzeń, a także opisuje troskę Jezusa o cudzoziemców.

Dla nas, w codziennym życiu, ważne jest, aby spełniać uczynki miłosierdzia. Pamięć o potrzebujących, troska o chorych, pokrzywdzonych i zapomnianych, ludzka gościnność oraz modlitwa za żywych i umarłych są dowodami naszej wiary i naśladowania Jezusa.

Św. Łukasz Ewangelista zachwycił się Jezusem. Ten zachwyt sprawił, że chciał swoim życiem świadczyć o Chrystusie. Towarzyszył św. Pawłowi w głoszeniu Dobrej Nowiny – Ewangelii aż do pierwszego uwięzienia w Rzymie. Spisał dla nas Ewangelię i Dzieje Apostolskie. Nie wahał się oddać swojego życia za wiarę, głosząc świadectwo o Chrystusie aż do męczeńskiej śmierci. I my, poznając Zbawiciela przez wiarę, stawajmy się Jego świadkami.