Niedziela, 27 października 2024 roku, XXX tydzień zwykły, Rok B, II
Wielu ludzi, gdy słyszy słowo „kościół”, myśli o księżach, biskupach i papieżu. Dla innych kościół kojarzy się z budynkiem, do którego chodzą na modlitwę i nabożeństwa.
Dzisiejsza Ewangelia wskazuje na jeszcze jedno znaczenie Kościoła – są to ludzie wierzący w Jezusa jako Mesjasza i Syna Bożego. Każde z tych trzech znaczeń Kościoła – hierarchia, budynek, wierzący – jest prawdziwe. Dzisiejsza uroczystość rocznicy poświęcenia naszego kościoła jest okazją do zastanowienia się nad tym, czym jest Kościół.
Święty Piotr był jednym z najbliższych współpracowników Jezusa. Potocznie mówimy, że był pierwszym papieżem. Prawdą jest, że pasterze odgrywają ważną rolę w Kościele. Symbolicznie wyraża to konstrukcja bazyliki św. Jana na Lateranie (pełna nazwa to: Papieska Arcybazylika Najświętszego Zbawiciela, św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty na Lateranie), nazywana Matką i Głową Wszystkich Kościołów Miasta i Świata. Jest to katedra biskupa Rzymu, czyli papieża. Nawę główną bazyliki podtrzymuje dwanaście kolumn w dwóch rzędach. Na każdej z kolumn znajduje się posąg jednego z 12 apostołów. Jeśli spojrzymy na te rzeźby nie tylko jako na martwe przedmioty, ale jako na przypomnienie historii życia tych ludzi, zobaczymy, że byli oni przede wszystkim świadkami wiary w Jezusa Chrystusa. Wszyscy, z wyjątkiem św. Jana Apostoła, ponieśli męczeńską śmierć w imię wierności Jezusowi. Dlatego możemy mówić, że Kościół to także jego pasterze.
Kiedy spojrzymy na historię chrześcijaństwa, dostrzeżemy pewną prawidłowość. Wiele świątyń zostało wzniesionych w miejscach męczeńskiej śmierci świadków wiary lub na ich grobach. Najbardziej znanym kościołem, który wybudowano na grobie świętego i miejscu jego męczeńskiej śmierci, jest bazylika św. Piotra w Rzymie. Istnieje więc silna więź między budynkiem kościoła a wierzącymi w Jezusa. Budynki kościołów są ważne, ponieważ gromadzą ludzi, którzy się w nich modlą i tworzą wspólnotę wierzących. Tam, gdzie jest wspólnota wierzących, tam także pojawia się pragnienie budowy kościoła lub kaplicy jako miejsca modlitwy.
Warto dzisiaj zastanowić się nad początkami tej świątyni, w której obecnie się znajdujemy. Za jej powstaniem stoją konkretni ludzie. Nie byli to jedynie architekci i budowniczy. Zanim zaczęto kłaść fundamenty pod ten budynek, byli ludzie, którzy uwierzyli w Boga, tworzyli wspólnotę wierzących na tej ziemi i chcieli się spotykać, aby wielbić Boga, dawać świadectwo swojej wiary i znajdować tu umocnienie dla codziennego życia. Może wielu z nich było nawet prześladowanych za wiarę. To jest trzecie znaczenie Kościoła – obok pasterzy i budynku – są to ludzie tworzący wspólnotę Kościoła.
Dzisiejsza uroczystość to okazja, abyśmy uświadomili sobie, że mamy korzenie wiary, które sięgają naszych przodków. Patrząc na ściany tej świątyni, obrazy, figury, warto zadać sobie pytanie – kto przekazał mi wiarę? Dzięki komu mogę uważać się za człowieka wierzącego? Komu zawdzięczam to, że wierzę? Można też zadać sobie pytanie: jaka jest moja wiara? Czy to wiara, która buduje innych? Tak jak kiedyś ten kościół został wybudowany i poświęcony, tak dziś można zadać sobie pytanie – komu ja już przekazałem wiarę, którą otrzymałem? Czy jestem świadomy, że także ode mnie zależy, jak wygląda Kościół teraz i jak będzie wyglądał w przyszłości? Nie chodzi tu tylko o budynek, który z pewnością jest ważny, ale o żywy przekaz wiary w Jezusa.
Św. Paweł w Liście do Efezjan przypomina nam, że każdy z nas jest częścią świątyni, mieszkania Boga, w którym mieszka Duch Święty. Niech dzisiejsza uroczystość będzie okazją do podziękowania tym, którzy przekazali nam wiarę.
Wspomnijmy także z wdzięcznością tych, którzy przyczynili się do budowy tej świątyni i tych, którzy aktualnie troszczą się o jej utrzymanie.
Dzisiejsza uroczystość to również zaproszenie do odważnego dawania świadectwa o wierze, jak św. Piotr w dzisiejszej Ewangelii, aby ta świątynia mogła służyć przyszłym pokoleniom jako miejsce oddawania Bogu chwały i modlitwy.
Kazania-homilie: Rocznica poświęcenia kościoła własnego – XXX niedziela zwykła
o. Ryszard Hajduk CSsR (30 października 2011 roku, Rok A, I)
o. Jan Chaim CSsR (28 października 2012 roku, Rok B, II)
o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR (27 października 2013 roku, Rok C, I)
o. Marcin Zubik CSsR (26 października 2014 roku, Rok A, II)
o. Ryszard Hajduk CSsR (25 października 2015 roku, Rok B, I)
o. Edmund Kowalski CSsR (30 października 2016 roku, Rok C, II)
o. Rafał Nowak CSsR (29 października 2017 roku, Rok A, I)
o. Stanisław Paprocki CSsR (28 października 2018 roku, Rok B, II)
o. Jarosław Krawczyk CSsR (27 października 2019 roku, Rok C, I)
o. Kazimierz Fryzeł CSsR (25 października 2020 roku, Rok A, II)
o. Sylwester Cabała CSsR (31 października 2021 roku, Rok B, I)
o. Paweł Orzeł CSsR (30 października 2022 roku, Rok C, II)
o. Łukasz Listopad CSsR (29 października 2023 roku, Rok A, I)
o. Paweł Drobot CSsR (27 października 2024 roku, Rok B, II)
Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, rektor kościoła św. Benona, przełożony domu zakonnego,
moderator Szkoły Nowej Ewangelizacji Sursum Corda – Warszawa
o. Paweł Drobot CSsR