Wtorek, 17 grudnia 2024 roku, III tydzień Adwentu, Rok C, I
Dziś w Ewangelii słyszymy opis genealogii, który rozpoczyna Ewangelię według świętego Mateusza. Słuchając tych wszystkich imion, które dla wielu mogą być obce i nic nie znaczyć, można odnieść wrażenie, że to nietypowy sposób na rozpoczęcie księgi mającej zachwycić i doprowadzić ludzi do wiary w Jezusa. Jednak ten opis nie znalazł się tam przypadkowo. Warto więc odkryć, dlaczego św. Mateusz w taki sposób zaczyna swoją Ewangelię.
Wartość tego tekstu podkreślają pierwsze słowa Ewangelii, czyli „rodowód”. Rodowód to inaczej genealogia, której synonimem jest słowo „geneza”. Dlatego też pierwsze zdanie Ewangelii można przetłumaczyć jako geneza Jezusa Chrystusa. Niektórzy bibliści tłumaczą to nawet jako „Księgę Rodzaju Jezusa Mesjasza”. Jest to nowy początek. Tak jak Bóg, wypowiadając swoje Słowo, rozpoczął dzieło stworzenia, tak przyjście Jezusa Chrystusa na świat oznacza początek ostatecznego dzieła Boga – odkupienia człowieka.
Ewangelista Mateusz, wprowadzając listę imion, zauważa, że Jezus jest synem Abrahama i synem Dawida, czyli starotestamentalnych postaci o wielkim znaczeniu w historii Izraela. W osobie Jezusa pojawia się nowy Syn Dawida, który wypełnia obietnicę Boga daną Abrahamowi, że „wszystkie narody ziemi będą przez ciebie błogosławione” (Rdz 12, 3b), oraz obietnicę, że tron Dawida będzie trwał wiecznie. Już w pierwszych zdaniach Mateusz ogłasza, że Jezus jest spełnieniem nadziei Izraela na przywrócenie królestwa oraz nadzieją dla każdego narodu na ziemi.
Mateusz dzieli swoją genealogią na trzy grupy po czternaście pokoleń. W pierwszej grupie wymienia cztery kobiety. Sam fakt, że kobiety pojawiają się w genealogii w tamtych czasach i patriarchalnej kulturze, jest wyjątkowy. Jezus jest Zbawicielem nie tylko mężczyzn, ale także kobiet, przywracając pierwotną równość między nimi. Co więcej, wszystkie te kobiety były pogankami. Tamar i Rachab były Kananejkami, Rut – Moabitką, a Batszeba, której Mateusz nie wymienia z imienia, była Hetytką. To pokazuje, że Jezus wypełnia obietnicę Boga daną Abrahamowi, by błogosławić wszystkie narody.
Historia rodziny Jezusa, przedstawiona przez Mateusza, współgra z tym, co Apostoł Paweł pisze w Liście do Galatów: „Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety; wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie” (Ga 3, 28). Jezus, pochodzący z Narodu Wybranego, został posłany do wszystkich narodów. Każdy, kto w to uwierzy, ma szansę odmienić swoje życie.
Przykładem tego jest historia Dawida Fishlera, uczestnika Debat Oksfordzkich w Stanach Zjednoczonych. W takiej debacie uczestniczą dwie czteroosobowe drużyny. Zadaniem jednej z nich jest zaprezentowanie tezy, z którą się utożsamia drużyna, podczas gdy druga drużyna musi tej tezie zaprzeczyć.
Dawid pochodził z niereligijnej rodziny żydowskiej. Jako utalentowany uczestnik debat spotykał chrześcijan otwarcie wyrażających swoją wiarę. Chcąc skutecznie obalać ich argumenty, postanowił lepiej poznać Biblię. Zaczął od Księgi Rodzaju i przeczytał cały Stary Testament do Księgi Malachiasza, które oczywiście są Pismami ludu żydowskiego. Następnie sięgnął po Ewangelię Mateusza, gdzie zetknął się z genealogią Jezusa z pierwszego rozdziału Ewangelii Mateusza.
Kiedy to zrobił, zapaliło mu się światło. Dokonał zaskakującego odkrycia, które miało zmienić jego życie. Odkrył, że Jezus był Żydem! Dla nas taka reakcja może wydawać się zaskakująca. Wydaje się, że każdy wie, że Jezus był Żydem. Ale Dawid o tym nie wiedział. Zawsze zakładał, że Jezus był poganinem, nie-żydem, ponieważ prawie wszyscy Jego naśladowcy, którzy nazywają siebie chrześcijanami, byli dla niego poganami. Przeczytanie genealogii Jezusa w Ewangelii Mateusza oraz odkrycie linii rodowej Jezusa od patriarchów: Abrahama, Izaaka i Jakuba, poprzez królewską linię króla Dawida, było dla Dawida punktem zwrotnym. Otworzyło mu to oczy na fakt, że Jezus był i jest Mesjaszem obiecanym Żydom przez Boga.
Bóg użył genealogii Jezusa, aby Dawid mógł zobaczyć, kim naprawdę jest Jezus. Bóg użył tej listy, która może wydawać się tylko spisem imion, aby umożliwić mu przyjęcie Jezusa jako prawdziwego Mesjasza i Zbawiciela. W efekcie Dawid przyjął chrzest i został chrześcijaninem.
Dzisiejsze Słowo Boże daje nam przekonujący obraz Jezusa Chrystusa i Jego misji. Genealogia zapowiada treści zawarte w dalszej części Ewangelii Mateusza. Ukazuje, jak osoba i dzieło Jezusa wypełniają historię Izraela, przynosząc zbawienie narodom. Dzięki temu genealogia naszego Zbawiciela nie jest tylko listą imion. To piękna i spójna opowieść o historii Izraela, której zwieńczeniem jest Jezus Chrystus. Dlatego warto interesować się genealogią, zwłaszcza tą, która dotyczy Jezusa.
Kazania-homilie: 17 grudnia
o. Jarosław Liebersbach CSsR (17 grudnia 2011 roku, Rok B, II – Sobota trzeciego tygodnia Adwentu)
o. Ryszard Hajduk CSsR (17 grudnia 2012 roku, Rok C, I – Poniedziałek trzeciego tygodnia Adwentu)
o. Marian Krakowski CSsR (17 grudnia 2013 roku, Rok A, II – Wtorek trzeciego tygodnia Adwentu)
o. Stanisław Mróz CSsR (17 grudnia 2014 roku, Rok B, I – Środa trzeciego tygodnia Adwentu)
br. diakon Arkadiusz Buszka CSsR (17 grudnia 2015 roku, Rok C, II – Czwartek trzeciego tygodnia Adwentu)
o. Piotr Andrukiewicz CSsR (17 grudnia 2016 roku, Rok A, I – Sobota trzeciego tygodnia Adwentu)
o. Ryszard Hajduk CSsR (17 grudnia 2017 roku, Rok B, II – III niedziela Adwentu)
o. Stanisław Paprocki CSsR (17 grudnia 2018 roku, Rok C, I – Poniedziałek trzeciego tygodnia Adwentu)
o. Andrzej Makowski CSsR (17 grudnia 2019 roku, Rok A, II – Wtorek trzeciego tygodnia Adwentu)
o. Andrzej Makowski CSsR (17 grudnia 2020 roku, Rok B, I – Czwartek trzeciego tygodnia Adwentu)
o. Łukasz Baran CSsR (17 grudnia 2021 roku, Rok C, II – Piątek trzeciego tygodnia Adwentu)
o. Wojciech Wilgowicz CSsR (17 grudnia 2022 roku, Rok A, I – Sobota trzeciego tygodnia Adwentu)
o. Łukasz Baran CSsR (17 grudnia 2023 roku, Rok B, II – III niedziela Adwentu)
o. Łukasz Baran CSsR (17 grudnia 2024 roku, Rok C, I – Wtorek trzeciego tygodnia Adwentu)
Drukuj...
Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, Parafia Matki Bożej Królowej Polski
(Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy) – Elbląg
o. Łukasz Baran CSsR