Sobota, 21 grudnia 2024 roku, III tydzień Adwentu, Rok C, I

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Dziś Ewangelia opisuje pewną podróż, która miała miejsce zaraz po zwiastowaniu. Jak słyszymy: „Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę” (Łk 1, 39-40). Tempo tej wędrówki może nas zaskakiwać. Gdy anioł odszedł od Maryi, Matka naszego Zbawiciela „z pośpiechem” (por. Łk 1, 39) udaje się do Elżbiety. Maryja nie traci czasu. Dlaczego tak się spieszyła? Może była podekscytowana i chciała podzielić się dobrą nowiną. A może nie wiedziała, co robić dalej, i szukała wskazówek.

 

Nie była to łatwa podróż. To nie były odwiedziny kogoś mieszkającego po drugiej stronie ulicy. Tradycja mówi, że Zachariasz i Elżbieta mieszkali w Ein Karem, miejscowości oddalonej około 150 km od Nazaretu. Ktoś, kto podejmuje tak długą drogę, musi kierować się miłością i troską o drugą osobę. Maryja, która otrzymała tak wiele dobra od Boga, pragnie się tym dobrem dzielić. Tym dobrem jest nasz Zbawiciel, którego Maryja nosi pod sercem. Ta intencja odwiedzin jest tak wielka, że wzbudza zdziwienie u Elżbiety. Dlatego pyta: „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk 1, 43).

 

Szczęście z tego spotkania jest tak wielkie, że nawet nienarodzony Jan Chrzciciel okazuje swoją radość. Trafnie ujął to św. Ambroży w swoim „Komentarzu do Ewangelii św. Łukasza”:

„Elżbieta pierwsza usłyszała głos Maryi, lecz Jan pierwszy odczuł łaskę. Matka posłyszała, bo taki jest naturalny porządek rzeczy, a syn poruszył się w jej łonie w zetknięciu z tajemnicą. Elżbieta rozpoznała Maryję, a Jan zbliżającego się Pana. Kobieta przeżywa odwiedziny kobiety, a jej dziecię spotkanie z Dziecięciem”.

 

Jan Chrzciciel jako pierwszy odpowiada na słowa Maryi. Następnie Elżbieta z wielką radością woła, że Matka jej Pana przyszła ją odwiedzić. Poruszona przez Ducha Świętego, Elżbieta wyznaje wiarę w to, co Bóg uczynił w życiu prostej dziewczyny z Nazaretu. Maryja staje się w ten sposób pierwszą Ewangelizatorką, która niesie Jezusa i prowadzi innych do Niego. Przynosi do tego domu najwspanialszy dar – dar Syna Bożego, który w jej łonie stał się człowiekiem. Spotkanie z Matką Syna Bożego doprowadza Elżbietę do uznania Jezusa za swojego Mesjasza.

 

Słuchając dzisiejszej Ewangelii i powoli zbliżając się do obchodzenia świąt Bożego Narodzenia, warto zadać sobie pytanie: czy ja również, tak jak Maryja, potrafię zanieść innym Jezusa? Mogę to zrobić, gdy poprzez moje działania czynię dobro wobec innych.

 

Dobrze ilustruje to pewna historia:

Tuż przed Bożym Narodzeniem chłopiec przechadzał się po kompleksie handlowym, podziwiając barwne wystawy bożonarodzeniowe. Kobieta, która go obserwowała, zauważyła, jak przechodził od jednego sklepu do drugiego. Widząc jego biedę, zabrała go do sklepu, pokazała choinkę i wyjaśniła, co oznacza Boże Narodzenie.

„Bóg nas kocha” – powiedziała – „i aby zbawić nas od naszych grzechów, urodził się jako małe dziecko”. Następnie kupiła chłopcu nowe ubrania, buty, świąteczne prezenty, słodycze i trochę jedzenia. Chłopiec był zachwycony.

Gdy wychodzili ze sklepu, spojrzał na nią i zapytał: „Czy jesteś Bogiem?”. „Nie” – odpowiedziała – „jestem tylko jednym z Jego dzieci”. „Ach!” – powiedział chłopiec – „wiedziałem, że w jakiś sposób jesteś z Nim spokrewniona”.

 

Maryja uczy nas, że jeśli odnajdziemy radość z narodzenia Jezusa, powinniśmy dzielić się nią z innymi. Rozejrzyjmy się wokół siebie i zauważmy tych, którzy są przygnębieni, płaczący czy pokrzywdzeni przez życie. Wyciągnijmy rękę, by pomóc na miarę naszych możliwości. Nieśmy innym przez dobre słowo i uczynki tę radość, że na świat przychodzi nasz Zbawiciel – Jezus Chrystus.

 

 

 

 

Kazania-homilie: 21 grudnia

o. Kazimierz Fryzeł CSsR  (21 grudnia 2011 roku, Rok B, II – Środa czwartego tygodnia Adwentu)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (21 grudnia 2012 roku, Rok C, I – Piątek trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Marian Krakowski CSsR  (21 grudnia 2013 roku, Rok A, II – Sobota trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Grzegorz Jaroszewski CSsR  (21 grudnia 2014 roku, Rok B, I – IV niedziela Adwentu)                                                        

br. diakon Antoni Popek CSsR  (21 grudnia 2015 roku, Rok C, II – Poniedziałek czwartego tygodnia Adwentu)

o. Krzysztof Szczygło CSsR  (21 grudnia 2016 roku, Rok A, I – Środa czwartego tygodnia Adwentu)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (21 grudnia 2017 roku, Rok B, II – Czwartek trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Stanisław Paprocki CSsR  (21 grudnia 2018 roku, Rok C, I – Piątek trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Andrzej Makowski CSsR  (21 grudnia 2019 roku, Rok A, II – Sobota trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (21 grudnia 2020 roku, Rok B, I – Poniedziałek czwartego tygodnia Adwentu)

o. Andrzej Makowski CSsR  (21 grudnia 2021 roku, Rok C, II – Wtorek czwartego tygodnia Adwentu)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (21 grudnia 2022 roku, Rok A, I – Środa czwartego tygodnia Adwentu)

o. Grzegorz Pruś CSsR  (21 grudnia 2023 roku, Rok B, II – Czwartek trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Łukasz Baran CSsR  (21 grudnia 2024 roku, Rok C, I – Sobota trzeciego tygodnia Adwentu)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, Parafia Matki Bożej Królowej Polski
(Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy) – Elbląg