Wtorek, 24 grudnia 2024 roku, IV tydzień Adwentu, Rok C, I

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Pierwsze słowa wypowiedziane przez Zachariasza, które możemy dziś usłyszeć w Ewangelii, są dobrze znane wielu osobom. „Błogosławiony Pan, Bóg Izraela” („Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela”, Łk 1, 68) to początek „Pieśni Zachariasza” – hymnu, który odmawiają w ramach brewiarza (Liturgii Godzin) księża, osoby zakonne i świeccy podczas porannej modlitwy zwanej Jutrznią.

 

Ta pieśń została po raz pierwszy wyśpiewana przez starzejącego się kapłana Zachariasza osiem dni po cudownych narodzinach jego syna, Jana Chrzciciela. Ale co takiego się wydarzyło, że Zachariasz wyśpiewał tę pieśń o radosnej nowinie zwiastującej zbawienie, które Bóg zsyła na swoich wiernych?

 

Dziewięć miesięcy wcześniej Zachariasz miał przywilej służyć w Świątyni. Każdego dnia, podczas porannych i wieczornych ofiar, wielki ołtarz znajdujący się przed frontowymi drzwiami Świątyni był przygotowywany na ofiarę z baranka. Kapłan, wybrany przez losowanie, miał zaszczyt wejść do Świątyni, aby złożyć ofiarę z kadzidła. Po zakończeniu tej posługi wychodził i udzielał błogosławieństwa zgromadzonym ludziom. Tego dnia jednak coś poszło nie tak podczas liturgii. Zachariasz opóźniał wyjście ze Świątyni, a zgromadzeni ludzie czekali. Kiedy w końcu wyszedł, okazało się, że nie był w stanie przemówić.

 

Ewangelia Łukasza opisuje, co wydarzyło się tego dnia w Świątyni. Anioł Gabriel ukazał się Zachariaszowi i przekazał mu wieść, że Bóg wysłuchał jego modlitw i zostanie ojcem. Ponieważ zarówno Zachariasz, jak i jego żona Elżbieta byli w podeszłym wieku, nie uwierzył aniołowi. W odpowiedzi Bóg odebrał mu mowę jako znak, że Jego słowo jest niezawodne.

 

Dziewięć miesięcy później, podczas obrzezania i nadania imienia swojemu synowi, Zachariasz poprosił o tabliczkę i napisał: „Jan mu będzie na imię” (Łk 1, 63). Natychmiast odzyskał mowę i mógł znowu mówić. Jakie były pierwsze słowa, które wypowiedział? Błogosławieństwo.

 

Zachariasz udzielił błogosławieństwa, ale było ono inne niż te wypowiadane codziennie w Świątyni. Było to dziękczynienie dla Boga za Jego obietnice zbawienia dla ludu. Było to również prorocze błogosławieństwo, zapowiadające zbawienie, którego Bóg miał dokonać, spełniając obietnice ze Starego Testamentu. To błogosławieństwo było jednocześnie dziękczynieniem, homilią i hymnem.

 

„Pieśń Zachariasza” zaczyna się wspomnieniem przeszłości, świętych proroków i Bożych obietnic. Zachariasz śpiewał także o bliskiej przyszłości. Dzięki miłosierdziu Boga obiecany Mesjasz nadszedł, by odkupić swój lud od wrogów, udzielić zbawienia przez odpuszczenie grzechów, dać światło tym, którzy żyją w ciemności i w cieniu śmierci, oraz poprowadzić ich na drogę pokoju.

 

Dlaczego jednak tak często śpiewamy „Pieśń Zachariasza”? Ponieważ nie jest to wyłącznie jego pieśń – to także nasza pieśń, pieśń Kościoła. Wraz z Zachariaszem dziękujemy Bogu, który dotrzymał obietnic i pamiętał o swoim świętym przymierzu. Wraz z nim śpiewamy proroctwo o zbawieniu i odpuszczeniu grzechów, które Jezus osiągnął przez swoją śmierć i zmartwychwstanie.

 

Słowa tej pieśni mają piękno, które przewyższa nawet nasze najpiękniejsze kolędy. To, czego Zachariasz nie mógł powiedzieć przez długi czas, my dziś radośnie śpiewamy lub odmawiamy wspólnie z Kościołem na całym świecie o świcie każdego dnia. Przypominamy sobie, że świt przynosi światło, nadzieję i pokój, ponieważ przynosi niezachwianą miłość Boga – nową każdego poranka.

 

 

 

 

Kazania-homilie: 24 grudnia

o. Kazimierz Fryzeł CSsR  (24 grudnia 2011 roku, Rok B, II – Sobota czwartego tygodnia Adwentu)

o. Grzegorz Jaroszewski CSsR  (24 grudnia 2012 roku, Rok C, I – Poniedziałek czwartego tygodnia Adwentu)

o. Marian Krakowski CSsR  (24 grudnia 2013 roku, Rok A, II – Wtorek czwartego tygodnia Adwentu)

o. Stanisław Mróz CSsR  (24 grudnia 2014 roku, Rok B, I – Środa czwartego tygodnia Adwentu)                                                        

br. diakon Tomasz Mikołajczyk CSsR  (24 grudnia 2015 roku, Rok C, II – Czwartek czwartego tygodnia Adwentu)

o. Krzysztof Szczygło CSsR  (24 grudnia 2016 roku, Rok A, I – Sobota czwartego tygodnia Adwentu)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (24 grudnia 2017 roku, Rok B, II – IV niedziela Adwentu)

o. Arkadiusz Buszka CSsR  (24 grudnia 2018 roku, Rok C, I – Poniedziałek czwartego tygodnia Adwentu)

o. Łukasz Listopad CSsR  (24 grudnia 2019 roku, Rok A, II – Wtorek czwartego tygodnia Adwentu)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (24 grudnia 2020 roku, Rok B, I – Czwartek czwartego tygodnia Adwentu)

o. Andrzej Makowski CSsR  (24 grudnia 2021 roku, Rok C, II – Piątek czwartego tygodnia Adwentu)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (24 grudnia 2022 roku, Rok A, I – Sobota czwartego tygodnia Adwentu)

o. Łukasz Baran CSsR  (24 grudnia 2023 roku, Rok B, II – IV niedziela Adwentu)

o. Łukasz Baran CSsR  (24 grudnia 2024 roku, Rok C, I – Wtorek czwartego tygodnia Adwentu)

 

 

 

 

 

 

Drukuj...  

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, Parafia Matki Bożej Królowej Polski
(Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy) – Elbląg