Poniedziałek, 10 marca 2025 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok C, I
„Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia” (2 Kor 6, 2b). Surowym, ale bardzo wymownym gestem posypania naszych głów popiołem rozpoczęliśmy nasz kolejny Wielki Post – „czas upragniony”. Słowo Boże, które jest „duchem i życiem” (Ps 19), wskazuje nam wzniosły cel naszych praktyk pokutnych – „bądźcie świętymi” (Kpł 19, 1) – oraz konkretne sposoby osiągania tego zbawczego celu: „będziesz miłował bliźniego jak siebie samego” (Kpł 19, 17) i „wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście” (Mt 25, 40).
„Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!” (Kpł 19, 1). Księga Kapłańska stanowi część dokumentu zwanego „Kodeksem kapłańskim”, który jest jedną z zasadniczych części składowych Pięcioksięgu, sięgającymi swymi początkami czasów Mojżesza. W obecnej Księdze Kapłańskiej najstarszą częścią jest tzw. „Prawo świętości” (rozdz. 17-26). Stanowi ono odrębną i bardzo ważną całość, ponieważ kładzie szczególny nacisk na czystość moralną i rytualną. Tę fundamentalną prawdę wyrażają słowa Pana skierowane do Mojżesza i całej społeczności Izraelitów: „Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!” (Kpł 19, 1). Szczegółowy katalog zakazów czynów niemoralnych, zarówno w stosunku do Pana Boga („Ja jestem Pan!”), jak i przede wszystkim przeciwko drugiemu człowiekowi – bratu, bliźniemu – kończy się nakazem bratniej miłości: „Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego” (Kpł 19, 17).
„Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście” (Mt 25, 40). Nakaz bratniej miłości względem drugiego człowieka, zwłaszcza potrzebującego, który dla chrześcijanina powinien być zawsze jego bratem i bliźnim, czyli kimś bardzo bliskim, ukochanym i priorytetowym w okazywaniu konkretnej miłości miłosiernej, został podniesiony do rangi pomocy samemu Jezusowi Chrystusowi. Zauważmy, że nasz Jedyny i Najświętszy Odkupiciel będzie nas sądził jedynie z uczynków miłości względem naszych potrzebujących braci – bliźnich.
Niech w naszych wielkopostnych praktykach nie zabraknie uczynków miłości miłosiernej względem ludzi głodnych, spragnionych czy osadzonych w więzieniach, ale również w naszej codziennej relacji do osób samotnych, uzależnionych czy tych, którzy odeszli od Kościoła – w mojej rodzinie, sąsiedztwie czy w mojej kamienicy.
Rozważania (kazania-homilie): Poniedziałek pierwszego tygodnia Wielkiego Postu
o. Jarosław Krwaczyk CSsR (27 luty 2012 roku, Rok B, II)
o. Andrzej Wodka CSsR (18 lutego 2013 roku, Rok C, I)
o. Piotr Andrukiewicz CSsR (10 marca 2014 roku, Rok A, II)
o. Jan Rzepiela CSsR – senior (23 lutego 2015 roku, Rok B, I)
o. Marian Krakowski CSsR (15 lutego 2016 roku, Rok C, II)
o. Ryszard Hajduk CSsR (06 marca 2017 roku, Rok A, I)
o. Marcin Zubik CSsR (19 lutego 2018 roku, Rok B, II)
o. Łukasz Baran CSsR (11 marca 2019 roku, Rok C, I)
o. Andrzej Makowski CSsR (02 marca 2020 roku, Rok A, II)
o. Krzysztof Szczygło CSsR (22 lutego 2021 roku, Rok B, I – Święto katedry św. Piotra Apostoła)
o. Rafał Nowak CSsR (07 marca 2022 roku, Rok C, II)
o. Piotr Mazur CSsR (27 lutego 2023 roku, Rok A, I)
o. Paweł Drobot CSsR (19 lutego 2024 roku, Rok B, II)
o. Edmund Kowalski CSsR (10 marca 2025 roku, Rok C, I)
Drukuj...
Profesor nadzwyczajny Istituto Superiore di Teologia Morale (antropologia filozoficzna – specjalność bioetyka), Accademia Alfonsiana,
obecnie wykładowca teologii moralnej (bioetyka) w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów – Kraków
o. Edmund Kowalski CSsR