Sobota, 15 marca 2025 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok C, I
Świętego Klemensa Marii Hofbauera, zakonnika (redemptorysty), prezbitera Patron Warszawy i Wiednia

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

„Błogosławieni słuchający Pana” (Ps 119(118), 1). Mojżesz, przewodnik duchowy Narodu Wybranego, przypomina mu o przestrzeganiu praw, poleceń i nakazów Pana oraz o konieczności słuchania Jego głosu. Jezus, przewodnik duchowy Nowego Ludu Bożego – Kościoła, przypomina nam, chrześcijanom, że nie tylko należy miłować swego bliźniego, ale także – co jest bardzo trudne w praktyce i życiu wiarą – miłować naszych nieprzyjaciół i modlić się za naszych prześladowców.

 

„Abyś był ludem świętym dla Pana, Boga twego” (Pwt 26, 19). Długa i trudna pielgrzymka z Egiptu – ziemi ucisku – do Ziemi Obiecanej powoli kształtowała radykalną tożsamość religijną i polityczną narodu izraelskiego. Była ona zagwarantowana i przypieczętowana najpierw Przymierzem z Bogiem zawartym na Horebie (Synaju), a dzisiaj, u końca pielgrzymki wiary i wierności, w krainie Moabu (tzw. Kodeks deuteronomiczny, roz. 12–28). Przestrzeganie praw i nakazów Najwyższego oraz ich wypełnianie „z całego swego serca i z całej duszy” (Pwt 30, 6) sprawiło, że Bóg nadzwyczajnie, uroczyście i publicznie oświadczył: „Ja będę dla ciebie Bogiem, a ty będziesz ludem stanowiącym szczególną Moją własność – własność samego Boga” (por. Ez 36, 28). To nowe przymierze nie tylko wywyższa Naród Wybrany „we czci, sławie i wspaniałości ponad wszystkie narody”, ale również wskazuje cel jego istnienia i powołania: „abyś był ludem świętym dla Pana, Boga twego” (por. Pwt 26, 19).

 

„Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5, 48). Bóg Pierwszego (Starego) Przymierza chciał, aby Jego lud był święty i poświęcony tylko dla Niego. Historia Narodu Wybranego nie zawsze potwierdzała to wybranie i powołanie do świętości. Patriarchowie, prorocy i święci ludzie z tego narodu realizowali – powiedzielibyśmy dzisiaj – w sposób indywidualny świętość, do której powołał ich Pan poprzez liczne Przymierza i napomnienia. Z tego narodu, według zbawczej obietnicy, wyszedł oczekiwany Mesjasz i nasz Zbawiciel – Jezus Chrystus. On zawarł z całą ludzkością Nowe i Wieczne Przymierze poprzez swoją mękę, śmierć i chwalebne zmartwychwstanie oraz wybrał i uformował Nowy Lud Boży. Do niego należy każdy człowiek, który uwierzył, że Jezus jest Jedynym Odkupicielem człowieka.

 

Nową i stale obowiązującą Konstytucją Nowego Ludu Bożego – Kościoła – są Błogosławieństwa (por. Mt 5, 1–8), które w swoim przedziwnym paradoksie radykalnie sprzeciwiają się prawom tego świata i wyznaczają nową, zbawczą hierarchię wartości: ubóstwa, sprawiedliwości, czystego serca, miłosierdzia czy prześladowania za wiarę. Jaki jest ich cel i zadanie dla uczniów Jezusa? „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5, 48). Dlaczego? „Wy jesteście solą ziemi… Wy jesteście światłem świata” (por. Mt 5, 13–14).

 

Wielu ludzi potrzebuje wrogów, by skierować na nich swoją agresję – frustracyjną lub ideologiczną. Chrześcijanin „potrzebuje” wrogów, by sprawdzić siłę swojej wiary. Naukę o miłości nieprzyjaciół Jezus wiąże z dążeniem do doskonałości. Czasem nie jesteśmy w stanie zapomnieć doznanych krzywd oraz ich skutków, odczuwanych przez wiele lat. Przebaczyć – to powierzyć Bogu zarówno krzywdziciela, jak i doznane cierpienia.

 

„Odkąd przyjąłem habit, nie jadłem nic zabitego” – chwalił się ojciec Hilarion. „A ja, odkąd przyjąłem habit, nie pozwoliłem nikomu zasnąć z żalem do mnie w sercu” – odparł święty Epifaniusz.

 

Miłość do nieprzyjaciół to największe wyzwanie, ale też największa siła chrześcijaństwa. Nie jest łatwa, ale to właśnie ona odróżnia uczniów Chrystusa od świata. Czy jesteśmy gotowi podjąć to wyzwanie i stać się solą ziemi oraz światłem świata?

 

 

 

 

Kazania-homilie: Sobota pierwszego tygodnia Wielkiego Postu

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (03 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Andrzej Wodka CSsR  (23 lutego 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (15 marca 2014 roku, Rok A, II)

o. Jan Rzepiela CSsR senior  (28 lutego 2015 roku, Rok B, I)

o. Marian Krakowski CSsR  (20 lutego 2016 roku, Rok C, II)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (11 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Marcin Zubik CSsR  (24 lutego 2018 roku, Rok B, II)

o. Łukasz Baran CSsR  (16 marca 2019 roku, Rok C, I)

o. Andrzej Makowski CSsR  (07 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Wacław Zyskowski CSsR  (27 lutego 2021 roku, Rok B, I )

o. Rafał Nowak CSsR  (12 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Piotr Mazur CSsR  (04 marca 2023 roku, Rok A, I – Święto św. Kazimierza, królewicza)

o. Paweł Drobot CSsR  (24 lutego 2024 roku, Rok B, II)

o. Edmund Kowalski CSsR  (15 marca 2025 roku, Rok C, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Profesor nadzwyczajny Istituto Superiore di Teologia Morale (antropologia filozoficzna – specjalność bioetyka), Accademia Alfonsiana,
obecnie wykładowca teologii moralnej (bioetyka) w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów – Kraków