Świętych Apostołów Filipa i Jakuba – święto - Homilie Rok C 2024/25

Świętych Apostołów Filipa i Jakuba – święto

Wtorek, 6 maja 2025 roku, III tydzień wielkanocny, Rok C, I

CZYTANIA

Dzisiejszy fragment Ewangelii ukazuje nam pierwszego „niewiernego” ucznia. Jest nim Filip, który prosi Pana Jezusa: „Pokaż nam Ojca” (J 14, 9).

Zanim więc pojawił się „niewierny” Tomasz, który chciał nie tylko zobaczyć, ale i dotknąć ran Pana Jezusa, by uwierzyć, mamy Filipa – którego święto dziś obchodzimy.

I pewnie każdy z nas chciałby czegoś podobnego. Tym bardziej że jesteśmy pokoleniem obrazkowym. Wychowani na telewizji, internecie, zasypywani na każdym kroku miliardami obrazów, wręcz nie wyobrażamy sobie innego sposobu na przekonanie się, że coś istnieje, jak tylko to zobaczyć. „Jeśli nie zobaczę – nie uwierzę!” (por. J 20, 25).

Pan Bóg wykorzystuje to i również daje nam Obraz – swojego Jednorodzonego Syna, który jest najdoskonalszym objawieniem nam Ojca.

Możemy postawić sobie pytanie: czy ten Obraz przyjmujemy, wpatrujemy się w Niego i na Jego podstawie budujemy swoją wiarę?

Pan Jezus z kolei posyła nam Apostołów, którzy mają być żywym Jego obrazem – i to do tego stopnia, że kto ich słucha, słucha samego Pana Jezusa.

Pytanie:

– Jak my przyjmujemy Apostołów Pana Jezusa? I to nie tylko tych wspominanych dzisiaj: Filipa i Jakuba, ale i Urząd Nauczycielski Kościoła, przez który Pan Jezus realizuje swoją misję, zleconą kiedyś Apostołom, a przez nich – Kościołowi?

Jeśli chcemy zobaczyć coś, co jest daleko – bierzemy lornetkę.

Jeśli chcemy zobaczyć coś bardzo małego – korzystamy z mikroskopu.

Dzięki takim przyrządom nie mamy wątpliwości, że to czy tamto naprawdę istnieje.

Jeśli chcemy poznać Pana Boga – potrzebujemy wiary. A ona prowadzi nas do Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie oraz do odkrywania, że Pan Jezus i Ojciec stanowią jedno.

Niech więc dzisiejsze święto Apostołów, którzy poznali i coraz głębiej poznawali Pana Jezusa poprzez przebywanie z Nim, patrzenie na Niego i słuchanie Jego głosu, będzie dla nas zachętą i podpowiedzią, abyśmy przez przeżywanie Mszy Świętej – jako spotkania i przebywania z Panem Jezusem – oraz przez adorację Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie coraz głębiej poznawali Pana i odkrywali, że jest On prawdziwym i jedynym objawieniem nam Ojca.

Dlatego dziś zrób coś bardzo konkretnego: zatrzymaj się przy Jezusie. Zajrzyj do kościoła. Wejdź choćby na chwilę na adorację. Usiądź, popatrz na Niego i szepnij: „Panie, pokaż mi Ojca” (J 14, 9).

Nie potrzeba wiele – tylko tyle, by dać się poprowadzić wierze.

Bo wiara to nie kwestia zobaczenia. To kwestia zaufania.

„Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (J 20, 29).

Wszystko to zaś niech będzie przygotowaniem nas do wpatrywania się w oblicze Boże w wieczności. Amen.