Czwartek, 22 grudnia 2016 roku, IV tydzień Adwentu, Rok A, I

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Dzisiejsza Ewangelia to hymn wdzięczności Magnificat, który wyśpiewuje Maryja, Matka Zbawiciela. Wychwala w nim Boga i wyraża radość za Jego pochylenie się nad Służebnicą, wdzięczność za szczególne wyniesienie, za Jego miłosierdzie i dobroć względem Izraela, za wierność w dotrzymaniu obietnic danych patriarchom. Opiewa przymioty Boga Stwórcy bardzo typowe dla Starego Testamentu: jest On potężny, święty i pełen miłosierdzia dla tych, którzy się Go boją.

 

Ten hymn uwielbienia jest dla nas zarazem pytaniem o to, czy ja umiem uwielbić Boga, wychwalać Go, dziękować Mu za wszystko, co od Niego otrzymuję. Za co mam Go uwielbiać? Niech pomocą będzie dla nas fragment książki Petera Seewalda Kiedy znów zacząłem myśleć o Bogu:

„Nagle uświadomiłem sobie, że nasza religia ma wiele zalet, z których wcześniej nie zdawałem sobie sprawy. Czyż jej wyznawcy nie mają bardziej wyczulonych zmysłów, a zarazem czyż nie są ponadzmysłowi, skoro próbują dążyć do tego, co niewidzialne i nieskończone? Czyż nie otrzymali większego pocieszenia, skoro wiedzą, że grzechy zostaną im przebaczone? Posiadają Tradycję, która mieści w sobie wszystko to, co ludzie kiedykolwiek przeszli, czego się nauczyli i czego doświadczyli. Cechuje ich głęboki szacunek, bo czują, że są częścią sacrum. Zostało do nich posłane święte Słowo, które ich umacnia. Potrafią się bardziej cieszyć, bo Bóg obdarza ich wszystkim, czego potrzebują. Potrafią lepiej odpoczywać, bo wiedzą, że zamykanie się w troskach nic im nie da. Niczym nie muszą się za bardzo przejmować, bo wiedzą, że większa część ich życia, które będzie przecież trwać wiecznie, jest wciąż przed nimi. Mają wolność, bo są w stanie podejmować świadome decyzje. […] A przede wszystkim są w posiadaniu Dobrej Nowiny, którą mogą codziennie rozważać”.

 

Mówi to człowiek, który na nowo zaczyna wierzyć w Boga. Może dobrze byłoby przed Bożym Narodzeniem do swojej modlitwy dołączyć Magnificat? Przychodząc na Mszę Świętą z różnymi swoimi problemami czy intencjami, warto pamiętać, że Eucharystia (gr. εὐχαριστία, eucharistía) jest dziękczynieniem! Wiele razy w czasie Eucharystii dziękujemy Bogu, może warto byłoby więc zwrócić uwagę na słowa, które wypowiada kapłan. Dzisiaj byłoby dobrze, gdybyśmy złączyli się z tym uwielbieniem Maryi i na dziękczynienie zaśpiewali wraz Nią: Uwielbiaj duszo moja Pana…

 

Dzisiaj czwartek, chociaż może nie pierwszy, to jednak pamiętamy w naszej modlitwie o powołaniach kapłańskich i zakonnych. W pierwszym czytaniu słyszeliśmy o matce (Annie), która oddała swojego syna (Samuela) na służbę Bogu. Ilu rodziców troszczy się dzisiaj o życie religijne swoich dzieci? Którzy z nich oddają swoje dzieci Bogu? Nie tylko po to, żeby zostały kapłanami czy osobami konsekrowanymi, ale by prosić o światło Ducha Świętego, by wybierać w swoim codziennym życiu to, co będzie dla nich najlepsze. Najczęściej to oni sami, rodzice, zajmują miejsce Pana Boga! Co prawda, chcą dobra swoich dzieci – stąd dodatkowe lekcje angielskiego czy innego języka, basen, korepetycje – jednak wydaje się, że zapominają o najważniejszym! Czy naprawdę potrafią zagwarantować swoim dzieciom przyszłość, pokazać drogę do Tego, który może dać prawdziwe szczęście? Jakie wartości są dla mnie najważniejsze?

 

Niech ta, która jest dla nas wszystkich wzorem posłuszeństwa, wyprasza nam łaskę otwartości na światło Ducha Świętego i gotowości do oddawania wszystkiego Bogu, który każdemu z nas uczynił wielkie rzeczy.

 

 

 

 

Tekst Magnificat na dziedzińcu kościoła Nawiedzenia św. Elżbiety w Ein Kerem (hebr. עין כרם, Ain Kerem; arab. عين كارم, Ein Kārem; pol. Źródło Winnicy) – osiedle mieszkaniowe w mieście Jerozolima w Izraelu, znajdujące się na terenie Zachodniej Jerozolimy.

 

 

 

 

 

 

Przełożony Domu Zakonnego Redemptorystów w Truskawcu oraz Misjonarz pracujący
na Ukrainie – Truskawiec (Ukraina)