Sobota, 04 marca 2017 roku, VIII tydzień zwykły, rok A, I
Pierwsze czytanie
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Iz 58, 9b-14 Obietnice dla sprawiedliwych
Psalm responsoryjny
Ps 86 (85), 1-2. 3-4. 5-6 (R.: por 11)
Refren: Naucz mnie chodzić drogą Twojej prawdy.
Aklamcja: Chwała Tobie, Słowo Boże
Śpiew przed Ewangelią
Pan mówi: nie chcę śmierci grześnika,
lecz aby się nawrocil i mial życie.
Ewagelia
Słowa Ewangelii według świetego Łukasza
Łk 5, 27-32 Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników
Po raz kolejny słowo Boże poucza nas, co mamy czynić, jak postępować, aby się nie pogubić w życiu, nie zatracić drogi. Co mnie szczególnie uderza w tym słowie? Dzień święty! Dies Domini. Jakie to ważne dla chrześcijan, aby świętować Dzień Pański, niedzielę, aby się nie poddać słowom presji, jakie słyszymy bardzo często w mediach:
„Polska gospodarka się zawali, kiedy przestaniemy pracować w niedzielę. Budżet państwa tego nie wytrzyma!”.
Nie dajmy się zwariować. Ani świat się nie zawali, ani gospodarka Polski nie upadnie. Jeździmy trochę po świecie i widzimy, że tam, gdzie w niedzielę się świętuje, gdzie jest się z dziećmi, z rodziną, dzieje się dobrze, a nie źle. Po to Pan Bóg dał nam dzień święty, abyśmy odpoczęli i byli razem w rodzinie, abyśmy porozmawiali spokojnie ze sobą, z dziećmi. Podobno przeciętna polska rodzina poświęca na rozmowę z dziećmi 15 minut tygodniowo! Trzeba to zamienić i to jak najszybciej, bo inaczej zginiemy! Przestańmy marnować czas na galerie handlowe w niedzielę, na mycie samochodów, a raczej pozostańmy ze sobą w domu, ucieszmy się sobą.
Chrześcijański szabat, czyli niedziela, dzień, w którym wspominamy zmartwychwstanie Chrystusa, staje się dla nas okazją do oddania czci Panu Bogu, ale też do uznania siebie nawzajem i wdzięczności za to, co Bóg nam daje każdego dnia. Warto sobie postawić pytanie, jak świętuję niedzielę? Czy jest ona dla mnie ważna? Czy mam czas dla Boga i dla rodziny? Jak spędzam ten czas radości i wolności? Statystki mówią, że 80% Polaków robi zakupy w niedzielę! Czy należę do tej grupy?
W Psalmie responsoryjnym śpiewamy:
„Naucz mnie chodzić drogą twojej prawdy”.
Życie jest nieustannym poszukiwaniem radości i prawdy. Ale jaka jest droga radości? Którędy wiedzie? Odpowiedź brzmi: mamy się oddać w ręce Boga, całkowicie Mu zaufać, w Jego słowach szukać drogi, którą powinniśmy iść. Radość rodzi się ze spotkania naszej woli z wolą Bożą.
Na początku Wielkiego Postu staje przed nami celnik Lewi, który jest dla nas przykładem radykalnego nawrócenia. Pokazuje, że warto było porzucić to, co było grzeszne, i przylgnąć do Jezusa, który chce uzdrowić nasze wnętrze. W gruncie rzeczy tylko bycie z Jezusem może być źródłem prawdziwej radości i szczęścia.
Wykładowca liturgiki w WSD Redemptorystów w Tuchowie oraz misjonarz Prowincji
Warszawskiej Redemptorystów – Tuchów
o. Ryszard Bożek CSsR