Piatek, 10 marca 2017 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok A, I

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

Święta Teresa z Kalkuty została kiedyś zapytana przez dziennikarza, co jej zdaniem powinno się zmienić w Kościele. Wtedy Matka Teresa spojrzała na niego i odpowiedziała, używając trzech słów: „Ja i ty”.

 

W tej odpowiedzi streszcza się istota Wielkiego Postu jako czasu nawrócenia. W tym celu wsłuchujemy się w słowa Jezusowej nauki, aby w jej świetle dokonać oceny naszej dotychczasowej postawy i wprowadzić w nasze życie zmiany, dzięki którym stanie się ono jeszcze bardziej zgodne z Ewangelią.

 

 

W Kazaniu na Górze Jezus ukazuje swoim uczniom, na czym polega doskonałe wypełnianie prawa Bożego. Chodzi o sprawiedliwość i jej praktykowanie w życiu. Jezus nawiązuje z pewnością do sprawiedliwości, którą praktykował święty Józef i starzec Symeon. Być sprawiedliwym to stać w pokorze przed Bogiem i postępować zgodnie z Jego wskazaniami. Ta sprawiedliwość odnosi się więc do Boga, który widzi w ukryciu, tzn. nie sądzi na podstawie zewnętrznych czynów, lecz patrzy na serce człowieka i decyzje, które podejmuje w swoim wnętrzu. Dlatego pogarda i nienawiść względem drugiego człowieka są tak samo poważnym bezprawiem jak morderstwo. Człowiek sprawiedliwy nie tylko jest na zewnątrz poprawny, zachowując zasady Bożego prawa, ale jest całkowicie przeniknięty Jego duchem.

 

Jezus wzywa swoich uczniów, by ich sprawiedliwość była większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, którzy będąc bezdusznymi, zakładali maskę świątobliwych i szukali ludzkiego poklasku, popisując się przed ludźmi swoim wiernym przestrzeganiem przepisów Prawa żydowskiego. Tymczasem wyznawcy Chrystusa mają odznaczać się większą sprawiedliwością, a więc praktykować ją w sposób doskonalszy i w obfitości. Chodzi o to, by nie popisywać się przed ludźmi swoją pobożnością ani nie ograniczać się do minimum w praktykowaniu Prawa Bożego, lecz być wspaniałomyślnym w okazywaniu miłości Bogu i ludziom. Wypełnieniem Prawa jest miłość, która nie szuka poklasku i nie zadowala się literalnym zachowywaniem przepisów.

 

Chrześcijanin to człowiek kochający wspaniałomyślność. Gdy kieruje się nią w życiu, upodobnia się do Boga, który postępuje wspaniałomyślnie wobec ludzi. Widać to w działaniu Jezusa, który karmi głodnych do syta i napełnia weselne stągwie winem najlepszej jakości. Jezus dla dobra człowieka oddaje wszystko – swoje życie ofiaruje za grzeszników i swoich nieprzyjaciół. On jest dla wierzących najdoskonalszym wzorem wypełnienia Prawa Bożego, gdyż w Nim miłość Boża jest „tak wielka, że zwraca Boga przeciw Niemu samemu, Jego miłość przeciw Jego sprawiedliwości” (Deus Caritas est, nr 10).

 

 

Wypełnić Prawo, osiągając doskonałą sprawiedliwość, to kochać Boga całym sercem, a bliźniego jak siebie samego. Sprawiedliwość większą, wspaniałomyślną, bez granic praktykowali święci: Matka Teresa – Anioł ubogich, Joanna Beretta Molla – matka poświęcająca życie dla swojego nienarodzonego dziecka i Damian de Vesteur – gotów umrzeć na trąd pośród nędzarzy pozbawionych opieki kapłańskiej. Do życia taką wielką sprawiedliwością jest powołany każdy chrześcijanin. Dlatego jeśli coś ma się zmienić w Kościele, to najpierw ja…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Profesor doktor habilitowany, wykładowca na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie
oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie – Elbląg