Czwartek, 23 marca 2017 roku, III tydzień Wielkiego Postu, Rok A, I

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

Wczorajsze słowo Boże mówiło o wadze przykazań, że są one drogowskazami do szczęśliwego życia, zabezpieczającymi nas przed konsekwencjami naszych pomyłek i błędnych wyborów.

Dziś słowo pokazuje nam jedną z najtragiczniejszych konsekwencji odstąpienia od przykazań, czyli grzech.

 

 

Sam grzech w swej istocie, zaczynając od źródła wszystkich grzechów, grzechu pierworodnego, polega oczywiście na nieposłuszeństwie Bogu. Szatan kuszący pierwszych ludzi, przedstawiony w Księdze Rodzaju pod postacią węża, przekonuje człowieka:

Staniecie się jak Bóg i sami będziecie mogli określać, co jest dobre, a co złe.

Bo to jest właśnie jeden z wymiarów grzechu: nazywamy zło dobrem i idziemy za nim, odrywając się od prawdziwego Dobra, którym jest Bóg. W naszych czasach widać to w sposób niezwykle wyraźny. Dochodzimy do tego, że demokratyczne instytucje zajmują miejsce Boga i usiłują ustalać wartości, takie jak wartość życia poczętego czy naturalnej śmierci. Naszymi pragnieniami i pożądaniami usprawiedliwiamy czyny przeciwne prawu Bożemu i naturze. Nienormalność nazywamy normalnością. Człowiek w swej głupocie uważa, że „staje się jak Bóg”.

 

 

Konsekwencje są tragiczne. Poza osobistymi nieszczęściami, w które wpadamy na skutek naszych błędnych decyzji, w których kierujemy się nie przykazaniami, czyli wskazówkami miłującego nas Ojca, lecz własnymi zachciankami, poza nieszczęściami dotykającymi całe narody, jak wojny, dyktatury, niesprawiedliwość społeczna, dokonuje się coś znacznie gorszego. Jak pokazała dzisiejsza Ewangelia, może dojść do tego, że Boga nazwie się szatanem. Jego sługi, głoszących Jego słowo, oskarży się o wszystkie możliwe podłości. Nawet jeśli nie pozbawi się ich życia, co przecież nadal zdarza się w niektórych częściach świata, to odbierze się im dobre imię, doprowadzi do śmierci moralnej czy społecznej.

 

I wtedy dokonuje się to, o czym mówił Jezus. Nie jesteśmy już z Nim, stajemy przeciw Niemu. Z przyjaciół Boga stajemy się Jego wrogami. Schodząc z drogi życia, wchodzimy na drogę śmierci. Czasem sprawy mogą posunąć się tak daleko, że nie będzie już powrotu, że pogrążenie w złu będzie tak głębokie i radykalne, że może utrwalić się na wieki w tym, co nazywamy piekłem.

 

 

Dopóki jest jeszcze czas, podejmijmy wysiłek nawrócenia, do czego w sposób szczególny zachęca nas Wielki Post. Dzisiejsze słowo Boże zachęca nas szczególnie do tego, byśmy w tym procesie nawrócenia zechcieli spojrzeć na nasze wartości, którymi kierujemy się w podejmowaniu decyzji. Na ile bliskie są one wartościom ukazywanym przez Ewangelię? Zobaczmy, czy miejsca Jezusa Chrystusa nie zajął w nas pieniądz, kariera, przyjemność.

 

Rekolekcje Wielkopostne odbywające się w naszych parafiach są szczególną okazją do postawienia sobie takich pytań. Nie zmarnujmy w tym roku tej możliwości.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Drukuj...

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Tuchów