Środa, 06 grudnia 2017 roku, I tydzień Adwentu, Rok B, II
Wspomnienie św. Mikołaja, biskupa
Liturgia.pl – Wspomnienie św. Mikołaja, biskupa
RadioMaryja.pl – Wspomnienie św. Mikołaja, biskupa

CZYTANIA

Zaproszeni na ucztę w królestwie...

Pismo Święte ze swoimi 73 księgami kończy się zawołaniem, które jest jednocześnie uroczystym wyznaniem naszej wiary: Maranatha. Jest to aramejskie wyrażenie oznaczające: Przyjdź, Panie Jezu! (Ap 22, 20).

Przez całe nasze życie zmierzamy do królestwa Bożego. Ten motyw stanowi centralny punkt chrześcijańskiego przesłania. Do tego stopnia, że jest obecny w jedynej modlitwie, której Zbawiciel zachciał nas nauczyć. Jest to modlitwa Ojcze nasz. Prosimy w niej słowami: Przyjdź królestwo Twoje. Tę rzeczywistość przywołujemy w sercu każdej Mszy Świętej w słowach: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale. Adwent to czas na przygotowanie się do bycia na uczcie w królestwie Jezusa.

Uczta należała do obrazów szczęśliwości w czasach mesjańskich, często występujących w Starym Testamencie. Izraelici tęsknili do Bożej uczty, która oznacza wieczne szczęście, możliwe dzięki ofierze Jezusa Chrystusa. Prorok Izajasz w pierwszym czytaniu ukazuje Pana Zastępów – Boga wszechmocnego, od którego zależą wszystkie potęgi w niebie i na ziemi, który zaprasza na wspaniałą ucztę wszystkie ludy ziemi. Obfity posiłek rozpocznie czas wiecznego szczęścia. Wtedy to zniknie śmierć, cierpienie, łzy, hańba, lekceważenie człowieka. Dary materialne wyobrażają dary duchowe, których dostąpią ludzie w królestwie. Zbawienie Boga przyjdzie na pewno, chociaż obecnie wydaje się, że postępowanie wielu ludzi i narodów okrywa zasłona – jak mówi prorok Izajasz (Iz 25, 6). Tą zasłoną są czyny śmierci, grzechu, nienawiści czy wojny.

Jezus Chrystus ocierał łzy z oczu cierpiących, głosił Dobrą Nowinę o miłości Boga do każdego człowieka. Chodząc po ziemi palestyńskiej, przywracał zdrowie chorym, ułomnym, chromym, niewidomym, niemym i wielu innym, jak mówi św. Mateusz w Ewangelii (Mt 15, 30). Zapewnił także pokarm doczesny – chleb i ryby wielkiemu tłumowi, który porzucił swoje zajęcia i pracę, aby Go słuchać i być blisko Niego. Ten pokarm zapowiada pokarm duchowy, jakim jest Jego Najświętsze Ciało pod postacią Chleba w Eucharystii. Ten pokarm jest dostępny każdemu, kto wierzy i odwraca się od swoich grzechów, korzystając z sakramentu pojednania. Rozmnożenie chleba symbolizuje i zapowiada ucztę eucharystyczną, na którą zaproszeni są wszyscy.

Starajmy się karmić słowem Bożym i Ciałem Chrystusa jak najczęściej, abyśmy w ten sposób przygotowali się do wiecznej uczty w królestwie Bożym.

Drukuj...

Przełożony Domu Zakonnego, prefekt Tirocinium Pastoralnego Prowincji Warszawskiej Redemptorystów w Lublinie oraz wykładowca
homiletyki w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie – Lublin