Sobota, 08 września 2018 roku, XXII Tydzień zwykły, Rok B, II

 

 

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Dziś żadne wydarzenie nie umknie już uwadze ludzi z całego świata. Gdy dzieje się coś ważnego lub nawet coś mniej istotnego, zaraz są obecne kamery telewizyjne, aparaty dziennikarskie czy zwykłe smartfony. Każde słowo czy gest są rejestrowane, nagrywane i wysyłane w świat. My sami dzielimy się z innymi ludźmi osobistymi historiami, zarówno tymi uroczystymi, jak i tymi błahymi, umieszczając informacje na portalach społecznościowych. Wszyscy wszystko chcą wiedzieć, zobaczyć, a nade wszystko oceniać.

 

 

Dziś świętujemy wyjątkowe wydarzenie w liturgii Kościoła – Narodzenie Najświętszej Maryi Panny. Dla ludzi wierzących to doniosły i wyjątkowo istotny fakt w ekonomii Bożego zbawienia.

 

Dla wielu innych, w tym dla mieszkańców Nazaretu sprzed 2000 lat, to nic wyjątkowego. Niewielka miejscowość, bogobojna rodzina i nowe życie. Nikt specjalnie się tym nie zainteresował. Narodziła się nowa dziewczynka, ot i tyle. Zewnętrznie nie wyróżniała się niczym szczególnym wśród innych niemowlaków.

 

Jednak dla chrześcijan na całym świecie przyjście Maryi na świat to epokowe narodziny. Bo tam mała Miriam jest jedynym człowiekiem, który nie należy do świata grzechu. W planie Boga jest Ona wolna od zła i zło nie ma dostępu do Jej serca. Jest tak dlatego, że spodobało się Bogu, zachować Ją w świętości już od poczęcia, bo została wybrana na Matkę Boga. Choć to dopiero dziecko, to już jest Jutrzenką zapowiadającą przyjście prawdziwego Światła.

 

Jej narodzenie i wyjątkowe powołanie pokazuje, jak specyficzny jest Bóg w swoich planach. Przecież mógł wybrać na Matkę swojego Syna jakąś sławną i bogatą kobietę, nawet z królewskiego czy cesarskiego dworu. A On wybiera ubóstwo i nieznaną rodzinę, a w niej daje życie dziecku o czystym sercu. Rodzi się Maryja, która pełna łaski Boga zostanie Matką Jego Syna.

 

Zanim do tego jednak dojdzie powinniśmy spojrzeć na Nią jak na dziecko i docenić pewien szczególny dar, jaki otrzymała. To nie tylko wolność od grzechu, ale środowisko, w którym uczyła się rozwijać piękno swego serca. Bo to może być dziś dla nas szansa i nauka. Coraz częściej dostrzegamy deficyt tego daru, a są nim rodzice Maryi.

 

Joachim i Anna – takie imiona przekazuje nam Tradycja – sprawiedliwi wobec Boga, kochający siebie, szanujący sąsiadów, są wzorem dla małej Maryi. Każde dziecko, które ma wspaniałych, kochających i uczciwych rodziców, posiada ogromny skarb. To w spotkaniu z takimi rodzicami Maryja kształtowała swoje serce, a w nim wielką wiarę i miłość do Boga. To Jej dom rodzinny był miejscem, gdzie dzięki świadectwu codziennego życia swoich rodziców Maryja dojrzewała do tego, by w przyszłości powiedzieć Bogu: „Amen”.

 

 

Gdy świętujemy Jej narodzenie, chciejmy dziś dziękować za tych, którzy nam dali życie i przekazali wiarę. Podejmijmy też trud ciągłej modlitwy o świętość naszych rodzin, by były miejscem codziennego rodzenia się Maryi i Jej Syna.

 

 

Matko Boga, Królowo świata, Matko ludzi, módl się za nami.

Matko Boga, Królowo świata, Matko ludzi, prowadź nas.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Drukuj...

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Toruń