Wtorek, 23 lipca 2019 roku, XVI tydzień zwykły, Rok C, I
Jezus daje nam w dzisiejszej Ewangelii obietnicę przynoszenia obfitych owoców dla tych wszystkich, którzy będą w Nim trwać. Trwać w Jezusie to inaczej żyć Ewangelią na co dzień. Dzisiejsza patronka dnia św. Brygida jest dla nas świadkiem tego, w jaki sposób możemy trwać w Jezusie i przynosić obfite owoce wiary w naszym życiu.
Święta Brygida żyła w latach 1303 – 1373. Jest jedną z najwybitniejszych postaci Kościoła. W 1999 r. papież Jan Paweł II ogłosił ją patronką Europy.
Od najmłodszych lat jej serce było szczerze zwrócone ku Bogu. Pragnęła żyć jako osoba konsekrowana w zakonie. Rodzice zdecydowali jednak inaczej. W wieku 14 lat została wydana za mąż, a następnie została matką. Wychowała ośmioro dzieci. Jedna z jej córek została także kanonizowana i znana jest jako Święta Katarzyna Szwedzka. Brygida razem ze swoim mężem nie zatrzymywali się jednak wyłącznie na wychowaniu swoich dzieci, lecz prowadzili także działalność dobroczynną.
Brygida znana jest także jako pielgrzym. Razem z mężem pielgrzymowali do Santiago de Compostella. Po śmierci męża Brygida zamieszkała w domu zakonnym związanym z cystersami, gdzie prowadziła ascetyczne życie. W tym czasie otrzymała wiele objawień. Pod ich wpływem pisała listy do wpływowych osób tamtych czasów. Dzięki jej zaangażowaniu zostało zażegnanych kilka konfliktów zbrojnych w Europie.
Najbardziej znana jest jednak z listów, które pisała do papieży Innocentego VI i Urbana V. Przebywali oni w Awinionie. Jej prośby przyniosły efekty. Urban V powrócił do Rzymu w 1367 r. Zasługą Brygidy jest to, że dzięki jej staraniom zakończył się mroczny okres w historii Kościoła, nazwany „niewolą awiniońską”, choć sama nie doczekała tego czasu za swojego życia.
Brygida była kobietą otwartą na działanie Ducha Świętego. Dzięki temu nie bała się podejmować nowych wyzwań. W roku 1346 założyła Zakon Najświętszego Zbawiciela, znany później jako „brygidki”. Jej życie możemy określić jako jedną wielką pielgrzymkę wiary. Znakiem tego było również jej kilkukrotne pielgrzymowanie do Rzymu i do Ziemi Świętej. Po powrocie z tej ostatniej pielgrzymki zmarła. Została ogłoszona świętą w 1391 roku.
Brygida jest dla nas, żyjących na początku XXI wieku, świadkiem wiary i przykładem do naśladowania. Jest to kobieta pełna wiary, świadoma swojej godności oraz powołania.
Św. Jan Paweł II tak powiedział o niej: „Brygida może stać się dla współczesnych kobiet zachętą do odgrywania pierwszorzędnej roli w społeczeństwie, które będzie otaczać szacunkiem jej godność i pozwoli jej na równi z mężczyzną brać udział w wypełnianiu Bożego planu w odniesieniu do ludzkości”.
Świadectwo jej życia jako żony, matki, a następnie zakonnicy może być inspiracją zarówno dla współczesnych małżonków jak i osób konsekrowanych. Należy podkreślić także jej wielkie zaangażowanie społeczno-polityczne, dzięki któremu przyczyniła się do wprowadzania pokoju w zwaśnionej Europie.
Ważnym przesłaniem jej życia dla nas jest także miłość i troska o Kościół w trudnych czasach, kiedy nawet ówcześni papieże wydawali się być zagubionymi owcami, które żyły w awiniońskiej niewoli. Brygida, widząc słabości i grzechy ludzi Kościoła, nie gorszyła się, lecz z miłosierdziem i wytrwałością wzywała do odnowy życia duchowego i moralnego. Jej wytrwałość, modlitwa, a przede wszystkim świadectwo życia przyniosło owoce.
Słowa z dzisiejszego pierwszego czytania – Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus (por. Ga 2, 20) – w pełni odnoszą się także do jej życia.
Możemy powiedzieć, że św. Brygida to: szczęśliwa żona, matka i wychowawczyni, odważna uczennica Chrystusa, która posiadała dar proroctwa, niestrudzony pielgrzym i patronka Europy.
Drukuj...
Misjonarz-rekolekcjonista, wykładowca teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym
Redemptorystów w Tuchowie – Warszawa
o. Paweł Drobot CSsR