Wtorek, 24 grudnia 2019 roku, IV tydzień Adwentu, Rok A, II

CZYTANIA

Hymn Zachariasza „Benedictus”, jaki dziś usłyszeliśmy w Ewangelii, to pieśń człowieka, który będąc pełen zachwytu, pragnął wyrazić Bogu wdzięczność za dar wytęsknionego syna. Możemy sobie tylko próbować wyobrazić tę wielką radość i wdzięczność, jakie napełniły serce Zachariasza, motywując go, by trzymając swoje dziecko w ramionach, wyśpiewać Bogu swoje podziękowanie.

Ten hymn codziennie odmawiany jest podczas jutrzni – porannej modlitwy Kościoła, który od tylu wieków także wychwala Boga za wielkie dary Jego dobroci, ustami wszystkich synów i córek, którzy są częścią wspólnoty osób wierzących w Chrystusa.

Pieśń uwielbienia wychodząca z ust Zachariasza z jednej strony ukazuje nam Boga pełnego dobroci, troski i miłości wobec każdego człowieka, Boga spełniającego zapowiedziane obietnice, okazującego miłosierdzie, dochowującego przymierza. Z drugiej strony to także motywacja do tego, aby w naszej modlitwie częściej obecne były nie tylko prośby, ale również dziękczynienia wyrażane pod adresem Boga za to dobro, jakie nieustannie od Niego otrzymujemy.

Spróbujmy więc wyrazić Bogu swoimi słowami dziękczynienie za wielkie dary, jakimi obdarzył nas w życiu oraz w tym kończącym się czasie Adwentu. Niech to dziękczynienie i uwielbienie popłynie z głębi naszych serc, pamiętając jednocześnie, że Bóg pragnie nadal hojnie udzielać nam swojej pomocy i łaski.

Drukuj...

Magister nowicjatu oraz misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Lubaszowa