Słowo Redemptor

Poniedziałek czwartego tygodnia Wielkiego Postu

 

 

 

Poniedziałek, 23 marca 2020 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok A, II

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

Zadajmy sobie pytanie, dlaczego chcielibyśmy wrócić do miejsca, z którego wyrzucili nas siłą i prawie zabili, wyśmiawszy wcześniej? Mogą być dwie odpowiedzi. Albo jesteśmy samobójcami, albo bardzo nam na czymś zależy – na czymś, co zostawiliśmy tam lub czego nie dokończyliśmy.

 

Jezus powraca do swoich rodzinnych stron po długiej i pracowitej wędrówce przez Judeę i Samarię. Wraca dlatego, że zależy Mu na człowieku; wraca dlatego, że nie dokończył misji głoszenia królestwa Bożego.

 

 

Każdy grzech, bez względu na jego ciężar i wielkość, to skuteczne powiedzenie Jezusowi: „Nie potrzebuję Cię! Sam sobie poradzę! Znam Cię doskonale i wiem, że niczym mnie nie zaskoczysz!”. Tymczasem Jezus z niezwykłym przekonaniem powraca do miejsc, z których został wyrzucony, nie nachalnie, ale z miłością. Wraca, aby dokonywać znaków i cudów, aby się dokonało nawrócenie tam, gdzie wydawałoby się, że już nic zdziałać nie można. Jezus wie, że walczyć o każdego grzesznika trzeba do końca, także o mnie.

 

Przy okazji Wielkiego Postu, rozważania męki i śmierci Jezusa, medytacji krzyża czy przeżywania rekolekcji wielkopostnych ważne jest, żeby uświadomić sobie, że to moje serce jest Galileą. To ja wielokrotnie wyrzucam Jezusa ze swojego serca. To brak wiary we mnie powoduje, że mówię Mu: „Już mnie niczym nie zaskoczysz, znam Cię, idź sobie!”. To ja jestem Galileą umiłowaną przez Jezusa, choć tak niewdzięczną. Ale Jezus chce do mnie wracać, dlatego daje mi sakramenty, rekolekcje, drogi krzyżowe, gorzkie żale, swoje słowo, abym mógł Go przyjąć, abym mógł zobaczyć znaki i cuda, i abym się nawrócił.

 

Za przykład dany jest nam dziś urzędnik królewski, o którym Jan pisze: Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego i szedł z powrotem. Uwierzyć słowu Jezusa – to jest dla nas zadanie podczas tego czasu nawrócenia. Jesteśmy już za połową Wielkiego Postu, a to oznacza, że czas zmartwychwstania Jezusa jest już bliski. Jednak pamiętajmy, że nigdy nie jest za późno, aby rozpocząć wielkopostne nawrócenie.

 

Papież Franciszek w tegorocznym Orędziu na Wielki Post zachęca nas:

„Zatem w tym szczególnie sprzyjającym okresie pozwólmy się wyprowadzić na pustynię, jak Izrael (por. Oz 2,16), abyśmy mogli w końcu posłuchać głosu naszego Oblubieńca, pozwalając mu rozbrzmiewać w nas z większą głębią i otwartością”.

 

Znaleźć choć chwilę – w autobusie, w tramwaju, na spacerze z dzieckiem, w kolejce u lekarza, w domu, w kościele, w pracy, słowem gdziekolwiek – aby sięgnąć po słowo Ewangelii, słowo, które mówi do mnie Jezus powracający do Galilei mojego serca. Stanąć z nadzieją jak urzędnik, który ufa wypowiadanemu słowu, nie szuka znaku potwierdzenia prawdziwości słowa, ale zawierza Temu, dla którego pokonał dwa dni drogi i po wymianie dwóch zdań jest gotów wrócić przekonany o prawdziwości tego, co powiedział Jezus – Idź, syn twój żyje!

 

 

Dla każdego z nas słowo Jezusa jest niepowtarzalne, każdy z nas ma swojego syna, który umiera – niepowodzenie w rodzinie, kłótnie, problemy wychowawcze, kłopoty w pracy czy problemy w wierze. Choć może czujesz się niegodny przyjąć słowa Jezusa, bo wielokrotnie wyrzucałeś go z Galilei swojego serca i wielokrotnie chciałeś być jedynie widzem tanich sztuczek i ciekawskim jedynie cudów, które dokonywał Jezus, to dziś jest czas, aby dokonać nawrócenia. Jezus nie robi ci wyrzutów, ale powraca, aby dać ci przebaczenie i powiedzieć: Idź, syn twój żyje! Nie stój w miejscu, udeptując w swoim sercu kolejne grzechy, które się namnażają jeden po drugim, nie stój w marazmie i beznadziejności życia z dala od Boga i Jego obietnic, nie stój w ciemności swoich zniewoleń, ale idź! Idź ku wolności i przebaczeniu; idź ku Bogu, który cię przygarnia takiego, jakim jesteś; idź ku światłu poranka wielkanocnego! Idź, bo syn twój żyje!

 

 

 

 

Rozważania (kazania-homilie): Poniedziałek czwartego tygodnia Wielkiego Postu

o. Mariusz Simonicz CSsR  (19 marca 2012 rok)

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (11 marca 2013 rok)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (31 marca 2014 roku)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (16 marca 2015 roku)

o. Witold Szamburski CSsR  (07 marca 2016 roku)

o. Witold Szamburski CSsR  (27 marca 2017 roku)

o. Tomasz Mikołajczyk CSsR   (12 marca 2018 roku)

o. Dariusz Pabiś CSsR  (01 kwietnia 2019 roku)

 

 

 

 

 

 

Drukuj...

Duszpasterz w Parafii Matki Bożej Królowej Polski (Sanktuarium Matki Bożej
Nieustającej Pomocy
) – Elbląg

o. Wacław Zyskowski CSsR

Powrót do strony głównej

Czytelnia

Polecamy