Sobota, 28 marca 2020 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok A, II
Wiele razy w życiu przekonujemy się o tym, że czyjaś opinia na temat jakiegoś człowieka nie pokrywa się z rzeczywistością przy spotkaniu i kontakcie z nim. Gbur okazuje się sympatyczną acz stanowczą osobą, a miły i uśmiechnięty staje się chcącym za wszelką cenę przypodobać się egoistą. Bo zdanie na temat człowieka trzeba wyrobić sobie samemu na podstawie doświadczenia osobistego, a i to pozostaje często mylne.
Jezus w Ewangelii mówi o tym, kiedy przeprowadza wśród uczniów swego rodzaju sondaż, za kogo ludzie uważają Syna człowieczego? Zaraz zadaje też kolejne pytanie apostołom: A wy za kogo Mnie uważacie? Czyli konkretnie mówiąc: kim dla mnie jest Jezus?
Dzisiaj w Ewangelii usłyszeliśmy wiele opinii na temat Jezusa, kim On w zasadzie jest. Świadkami podobnej sytuacji jesteśmy dziś, kiedy wśród szumu medialnego słyszymy wiele opinii na temat Jezusa, Kościoła, wiary. Wielu ludzi próbuje się wypromować i zbudować swoją karierę na swoim obrazie czy swojej opinii o Jezusie, Kościele lub wierze.
Moją opinie o Jezusie może kształtować wiele rzeczy i czynników, jednak najważniejszym musi być moje doświadczenie spotkania z Nim w sakramentach i słowie Bożym oraz we wspólnocie Kościele.
Papież Benedykt XVI wielokrotnie powtarzał, że wiara jest spotkaniem z żywym Jezusem, inaczej stanie się tylko zespołem przekonań, obrzędów albo niebezpieczną ideologią. Żeby ustrzec się przed takim niebezpieczeństwem, muszę Jezusa odkrywać cały czas, od nowa rozważając Jego słowo i spotykając się z Nim w sakramentach i we wspólnocie Kościoła. Może mnie to ustrzec przed pojmaniem Jezusa dla swoich celów, aby mówił mi tylko to, czego ja chcę słuchać, i przyklaskiwał moim poczynaniom, jak mówi ksiądz Krzysztof Wons.
Potrzebuję Nikodema, który pomoże mi zachować zdrową naukę i dystans. To znaczy pewien bufor bezpieczeństwa, bezpiecznik, który zaalarmuje mnie, kiedy Jezus stanie się za bardzo mój. To jest od wieków zadanie wspólnoty Kościoła. Jezus, powołując apostołów, dał im władzę i autorytet. To oni, budując i zakładając pierwsze wspólnoty, dbali o prawdziwość ich wiary. Przez setki lat synody, sobory, papieże i biskupi, kapłani, mnisi i świeccy, ojcowie pustyni i ojcowie Kościoła budowali to wszystko, co wraz ze słowem Bożym nazywamy doktryną Kościoła, słowem i Tradycją. I to właśnie sprawia, że Kościół – choć poraniony i grzeszny – trwa.
Wielu dziś próbuje badać i udowadniać Kościołowi jego błędy, grzechy i zaniedbania. Za grzechy trzeba odpokutować, za błędy i zaniedbania przeprosić, ale nic z tego nie może stać się podstawą do podważenia prawdy, że to Jezus jest tym, który Kościół prowadzi, że to On stoi na jego czele.
Kościół daje narzędzia pomagające mi rozeznawać prawdziwość mojego obrazu Jezusa. Są nimi wspólnota, sakramenty – szczególnie sakramenty pojednania i Eucharystii – wspólne rozważanie słowa Bożego, coroczne rekolekcje przy okazji Wielkiego Postu, Adwentu czy związane z innymi wydarzeniami. Sam Wielki Post jest dla mnie czasem zastanowienia, czy w mojej relacji z Jezusem jest miejsce na przyjęcie Jego i mojego cierpienia, męki? A może jest w tej wizji za dużo cierpiętnictwa, a nie ma tam miejsca dla zmartwychwstania i radości paschalnej?
Przed nami jeszcze kilkanaście dni Wielkiego Postu. Pozwólmy sobie podczas tych dni zastanowić się i zadać sobie na modlitwie to pytanie: kim dla mnie jest Jezus? Jaki On jest? Pozwólmy Go sobie wyobrazić, wejść z Nim w dialog, opowiedzieć Mu o tym, co się w nas dzieje. Jeżeli jest w nas złość, grzech, to spotkajmy się z Nim w sakramencie pojednania i pokuty, pozwólmy sobie na doświadczenie Jego miłości, która przebacza. Tak, abyśmy mogli wraz z Nim przeżyć Jego mękę, śmierć, a wreszcie zmartwychwstanie!
Rozważania (kazania-homilie): Sobota czwartego tygodnia Wielkiego Postu
o. Mariusz Simonicz CSsR (24 marca 2012 rok)
o. Jarosław Krawczyk CSsR (16 marca 2013 rok)
o. Piotr Andrukiewicz CSsR (05 kwietnia 2014 roku)
o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR (21 marca 2015 roku)
o. Witold Szamburski CSsR (12 marca 2016 roku)
o. Witold Szamburski CSsR (01 kwietnia 2017 roku)
o. Stanisław Gruszka CSsR (17 marca 2018 roku)
o. Dariusz Pabiś CSsR (06 kwietnia 2019 roku)
Duszpasterz w Parafii Matki Bożej Królowej Polski (Sanktuarium Matki Bożej
Nieustającej Pomocy) – Elbląg
o. Wacław Zyskowski CSsR