Środa trzeciego tygodnia Wielkiego Postu

Środa, 18 marca 2020 roku, III tydzień Wielkiego Postu, Rok A, II

Mała iskra może spowodować wielki pożar. Znamy z własnego doświadczenia, jak czasem mała rzecz może spowodować wielkie nieszczęście. Wystarczy z koła samochodu wykręcić jedną śrubkę, a po pewnym czasie odpadnie całe koło i samochód znajdzie się w rowie, a kierowca może trafić do domu pogrzebowego. Taki mały szczegół, a takie tragiczne konsekwencje.

Podobnie, tragiczne konsekwencje mogą nas spotkać, gdy usuniemy jakieś przykazanie, skreślimy jakąś przestarzałą – naszym zdaniem – prawdę wiary, ogłosimy jakiś przepis prawa moralnego jako nieobowiązujący. Rozleci się wszystko. Nie od razu – po pewnym czasie.

Jezus mówi o tym w słowach Ewangelii: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie. Niech ani jedna jota, ani jedna kreska, ani jedna śrubka nie zmieni się w naszej wierze. Nie majstrujmy przy Bożych przykazaniach, prawdach wiary, zobowiązaniach moralnych, słowem nie majstrujmy przy Kościele, bo nie mamy takich uprawnień. Jeśli będziemy majstrować, to szybko wpadniemy w naszym życiu do rowu. Znamy z doświadczenia, że nierzadko wielkie nieszczęście rozpoczyna się od jednego kieliszka, jednego papierosa, jednej zdrady, jednego kłamstwa... A potem nakręconą spiralę zła trudno zatrzymać.

Nie można burzyć ani lekceważyć ustanowionego przez Boga porządku. Bóg dał przykazania po to, abyśmy nie pobłądzili w naszej drodze do nieba i wiecznego szczęścia. Boże przykazania są drogowskazami pokazującymi właściwy kierunek. Przypominają o tym, co dla nas jest najlepsze i co przynosi nam szczęście. To są najlepsze prawa, które ustanowił Bóg, ponieważ pragnie naszego prawdziwego szczęścia. Boże przykazania, podobnie jak i przepisy ruchu drogowego, są wskazaniami, co robić, aby szczęśliwie przejść życiową drogą do nieba. Wiemy, ile nieszczęść, tragedii, dramatów przyniosło nieprzestrzeganie przepisów na polskich drogach. I przeraża nas liczba pijanych kierowców, którzy powodują wypadki.

Jezus wyraźnie przypomina: Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Chrystus dodał przykazaniom nowego blasku i nowej głębi. Chrystus doskonale wypełnił w swoim życiu Boże przykazania. A teraz przestrzega przed uchylaniem któregokolwiek z Bożych przykazań i przed uczeniem takiej postawy innych, ponieważ to prowadzi do życiowych nieszczęść.

Opowiadał młody człowiek historię swojego życia. Dzisiaj siedzi w więzieniu. Mówi, że zna czwarte przykazanie, ale dziś ma pretensje do ojca. Kiedy przyniósł do domu pierwszy skradziony zegarek, tato go pochwalił przed mamą: „Możemy być spokojni, taki sobie da radę w życiu”. Mama nic nie powiedziała. Potraktował to jako dobry drogowskaz. Dziś patrzy na zakratowane okno więziennej celi i mówi: „To tu mnie doprowadziła ta, wskazana przez rodziców, droga. Mam pretensje do rodziców i mam pretensje do Boga. Gdybym dostał innych rodziców, gdyby wskazali mi inną drogę, dziś byłbym wartościowym człowiekiem. Może się zmienię, choć trudno mi uwierzyć, by złodziej tej miary, co ja, zamienił się w uczciwego człowieka”.

Jakże smutne są historie ludzi, którzy zlekceważyli przykazania. Aby przykazania mogły nas uświęcić, powinniśmy je wypełniać w sposób możliwie najlepszy. Chrystus wymaga od nas czegoś więcej. Pragnie duchowego zaangażowania, dobrego usposobienia, szlachetnej intencji, wypełniania wszystkich przykazań w duchu dobra i miłości.

Jezus powiedział, że prawdziwa miłość Boga polega na wypełnianiu Jego przykazań. Zachowywanie przykazań jest zatem dowodem naszej miłości do Boga. Przychodzimy na Mszę Świętą, ponieważ Bóg pragnie, abyśmy się z Nim spotykali. Przyjmujemy Chrystusa w Komunii Świętej, gdyż On chce żyć i być w naszych sercach. Okazujemy szacunek naszym rodzicom i wychowawcom, dlatego że podoba się to Bogu. Szanujemy zdrowie i życie nasze i bliskich, ponieważ są to cenne dary Boże, które przynoszą nam szczęście.

Dziękujmy Bogu za Jego dobroć i miłość wyrażającą się w ustanowieniu dla nas przykazań, jednocześnie wyraźmy pragnienie przestrzegania Bożych przykazań, aby nie doprowadzić siebie do życiowego nieszczęścia.

Rozważania (kazania-homilie): Środa trzeciego tygodnia Wielkiego Postu

o. Jan Chaim CSsR (14 marca 2012 rok)

o. Kazimierz Fryzeł CSsR (06 marca 2013 rok)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR (26 marca 2014 roku)

o. Sylwester Cabał CSsR (11 marca 2015 roku)

o. Edmund Kowalski CSsR (02 marca 2016 roku)

o. Jacek Dembek CSsR (22 marca 2017 roku)

o. Andrzej Makowski CSsR (07 marca 2018 roku)

o. Arkadiusz Buszka CSsR (27 marca 2019 roku)