Poniedziałek piątego tygodnia Wielkiego Postu

Poniedziałek, 30 marca 2020 roku, V tydzień Wielkiego Postu, Rok A, II

Rosyjski pisarz Michał Gogol powiedział kiedyś takie słowa: „Kto wierzy w światłość ujrzy ją, ciemność istnieje tylko dla niewierzących”.

Dzisiejsze Słowo Boże pokazuje jak można być blisko światłość życia i dalej kroczyć w ciemności swojej niewiary. Przy tym można odrzucić Boga, Jego prawdę i Jego miłość. Bo żadne argumenty nie potrafią człowieka przekonać do prawdy, jeśli sam tego nie będzie chciał. Przykładem jest tego zachowanie faryzeuszy. Są świadkami cudów Jezusa, słyszą jego naukę, która rozświetla mroki życia i jest płomieniem nadziei. Oni jednak nawet nie wchodzą w dialog z Jezusem, aby zrozumieć słowa Jezusa. Od razu odrzucają Jezusa zarzucając mu, że jego świadectwo jest nieprawdziwe.

Dla zrozumienia kontekstu odrzucenia Jezusa, jako „Światłości świata” trzeba wspomnieć, że rozmowa Jezusa z faryzeuszami ma miejsce w czasie święta Namiotów – zwanego – Sukkot. Było ono upamiętnieniem czterdziestoletniej wędrówki Żydów przez pustynię i związanej w tym konieczności mieszkania w namiotach i szałasach. Jednym z elementów tego święta w czasach Jezusa było zapalenie w Świątyni Jerozolimskiej, na „dziedzińcu kobiet” czterech wielkich świeczników, które były wyższe niż same mury świątyni. Przez to blask tych świateł był widoczny z każdego miejsca Jerozolimy. Rozpalone światło miało przypominać, że w czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej Bóg prowadził Izraelitów w postaci ognistego słupa. To wszystko miało uświadomić rodakom Pana Jezusa, że Bóg, jako światłość prowadzi ich przez życie i wskazuję drogi, jakimi ma kroczyć pobożny Żyd.

Faryzeusze będąc blisko prawdziwej światłości, czyli Jezusa nie chcą za tym światłem kroczyć. Chcą, aby to „światło” przygasło, stąd nawet czyhają na jego życie. Z pewności widząc postawę Faryzeuszy może rodzić się w nas zdziwienie jak można zamiast życia w świetle wybierać życie w ciemności, czyli niewierze. Ale zanim osądzimy bohaterów dzisiejszej Ewangelii popatrzmy na nasze życie. Dziś warto zadać sobie ważne pytanie: Czy spotkałeś tę Światłość? Czy o tej Światłości, którą jest Jezus mówisz? Czy pokazujesz Ją swoim życiem – dajesz świadectwo? Może warto dziś na nowo tego Bożego Światła szukać.

Jezus pragnie abyśmy tą światłość przyjęli. Dobrze tą prawdę obrazuje alegoryczny obraz Williama Hunta zatytułowany „Światłość świata”. Ukazuje on Jezusa, który przychodzi pod drzwi domu. Nasz Zbawiciel na tym obrazie niesie lampę i puka do drzwi. Nie mają one klamki, są za to porośnięte chwastami. Drzwi mają zardzewiały zawiasy, co może oznaczać, że mieszkaniec domu dawno nikomu nie otwierał. Twarz Jezusa jest smutna i zatroskana. Lewa ręka trzyma lampę oświetlającą drzwi i częściowo szatę. Gdyby nie światło Jego lampy nic by nie można było dostrzec. Jedynie światło Jezusa rozświetla przerażającą ciemność, która jest tłem obrazu. Jezus z obrazu pokornie stoi i czeka, jak by miał powiedzieć „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”.

Czy otworzymy drzwi naszego życia i pozwolimy, aby Jezus mógł rozświetlić mroki naszego życia? To zależy tylko od nas. Czas Wielkiego Postu jest dobrym momentem, aby podjąć trud i pozwolić, aby Jezus rzeczywiście stał się światłem w moim życiu. Niełatwe chwile, które teraz przeżywamy, czas epidemii, który sprawia, że strach wyjść na ulice może powodować w nas uczucie, że żyjemy w mroku niepewności i strachu. Dlatego tym bardziej trzeba nam siły i nadzieje czerpać z wiary, którą daje nam Jezus. Dzięki temu nie będziemy chodzili w ciemności, lecz będziemy mieć światło życia.

Rozważania (kazania-homilie): Poniedziałek piątego tygodnia Wielkiego Postu

o. Edmund Kowalski CSsR (26 marca 2012 rok)

o. Paweł Drobot CSsR (18 marca 2013 rok)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR (07 kwietnia 2014 roku)

o. Stanisław Mróz CSsR (23 marca 2015 roku)

o. Marcin Zubik CSsR (14 marca 2016 roku)

o. Mariusz Simonicz CSsR (03 marca 2017 roku)

o. Sylwester Pactwa CSsR (19 marca 2018 roku – Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny)