Świętego Marka, Ewangelisty – święto - Homilie Rok A 2019/20

Świętego Marka, Ewangelisty – święto

Sobota, 25 kwietnia 2020 roku, II tydzień wielkanocny, Rok A, II

Dziś w liturgii Kościoła przeżywamy święto Świętego Marka Ewangelisty. Święty Marek, choć nie należał do ścisłego grona dwunastu apostołów Jezusa, to jednak on jako pierwszy spisał dla nas Ewangelię – Dobrą Nowinę o Jezusie z Nazaretu, Synu Bożym. Wiemy, choćby z niektórych wzmianek z Ewangelii według św. Marka, że towarzyszył on Jezusowi podczas Jego nauczania i, choć nie zaliczał się do grona apostołów, to był Jego uczniem. Święty Marek był obecny wraz z apostołami w ogrodzie Getsemani. Patrzył, jak Jezus samotnie się modli i jak upomina apostołów. Później był świadkiem zdrady i pojmania Jezusa.

Święty Marek był uczniem i towarzyszem podróży misyjnych swego wuja św. Barnaby, znanego nam z Dziejów Apostolskich, oraz św. Piotra Apostoła, który traktował go jak własnego syna. Niektórzy egzegeci przypuszczają, że św. Marek spisał kazania, które podczas pierwszych liturgii młodego Kościoła wygłaszał św. Piotr.

Fragment Ewangelii, który dziś odczytujemy w naszych kościołach, w rożnych przekładach Biblii nosi tytuł: „Nakaz misyjny”. Jezus w zakończeniu Ewangelii według św. Marka przed swym wniebowstąpieniem rozsyła uczniów na cały świat, aby głosili Ewangelię i udzielali chrztu. Może teraz w twoim sercu pojawia się pytanie: jak mam głosić Jezusa w tych okolicznościach, gdy nie mogę wyjść z domu, nie mogę pójść do kościoła. Jak mam to uczynić? To dobre pytanie. Nie tylko dziś. Myślę, że od niego każdy chrześcijanin powinien rozpoczynać swój dzień. Jak mam dziś głosić Jezusa? Jak dziś powinienem o nim powiedzieć tym, których dziś spotkam, tam, gdzie jestem: w domu, w pracy, w szkole czy na uniwersytecie?

Z odpowiedzią śpieszy właśnie św. Marek. On również nie wiedział, w jaki sposób należy głosić Chrystusa. Nie wiedział, co ma zrobić, ale nie siedział bezczynnie. Zrobił coś, co potrafił: napisał pierwszą na świecie Ewangelię, stworzył nowy gatunek literacki – naśladowany później przez innych. On chciał coś zrobić.

Dziś, kiedy jesteśmy w domu, może najtrudniej jest ewangelizować tych, którzy są najbliżej nas w naszym otoczeniu. Może boimy się, że wezmą nas za dewotów lub że zostaniemy przez nich wyśmiani.

Popatrzmy na kobiety, które idą do grobu Jezusa i wracają stamtąd odmienione. One mają przekazać najważniejszą wieść w historii. Kobiety muszą ogłosić, że Jezus zmartwychwstał. One nie mają tego mówić poganom, ale Jego uczniom, którzy z Nim jedli i pili, którzy przy Nim byli i słuchali Jego słów, którzy widzieli cuda, jakie czynił, którzy uprzednio deklarowali, że są gotowi za Niego oddać własne życie. Mają oznajmić prawdę o zmartwychwstaniu Jezusa filarom Kościoła, a oni – apostołowie im nie uwierzyli. Jednak postawa kobiet sprowokowała ich do poszukiwania prawdy o Jezusie. Ich postawa zmusiła apostołów do odkrycia Jezusa i Jego miłości, Jego przebaczenia i Jego miłosierdzia na nowo.

W ostatnich latach wielu ludzi kochających Kościół dyskutowało o tym, jak w nowy sposób głosić Chrystusa dziś, kiedy dla wielu osób wiara, Kościół, a nawet Chrystus i Jego Ewangelia wydają się być niepotrzebne. Od 2015 roku patronem nowej ewangelizacji – nowych sposobów głoszenia Ewangelii – jest właśnie św. Marek. Myślę, że jest on doskonałym patronem głoszenia Ewangelii zarówno podczas pandemii koronawirusa, jak i wtedy, gdy złośliwa zaraza przejdzie już do historii.

W tym roku wielu kapłanów ma podobne doświadczenie przeżywania liturgii wigilii paschalnej w bardzo małej wspólnocie, liczącej zaledwie kilka osób. Apostołowie, którzy spotykali Jezusa po Jego zmartwychwstaniu, też nie od razu gromadzili się tłumnie, lecz byli obecni we dwóch – jak choćby uczniowie idący do Emaus – lub zebrani w kilku – jak w wieczerniku. Dla nich to też nie był łatwy czas, ale spotkali Jezusa i to zmieniło wszystko – o tym spotkaniu musieli powiedzieć innym.

Niech Święty Marek przez swe wstawiennictwo u Boga pomaga nam znajdować nowe drogi do serca drugiego człowieka, aby tam zanieść Chrystusa.