Świętej Brygidy, zakonnicy, patronki Europy – święto - Homilie Rok A 2019/20

Świętej Brygidy, zakonnicy, patronki Europy – święto

Czwartek, 23 lipca 2020 roku, XVI tydzień zwykły, Rok A, II

„Tajemnica szczęścia” to tytuł niewielkiej książeczki, która zawiera modlitwy i rozważania dzisiejszej patronki św. Brygidy Szwedzkiej. Szczęście to jeden z najbardziej poszukiwanych stanów samopoczucia człowieka. Św. Brygida zapewnia, że odmawiając codziennie przez okres jednego roku 15 napisanych przez nią modlitw, osiągnie się pewien stopień doskonałości, czyli szczęścia.

Dlaczego pozwala sobie na tak śmiałe prognozy, które dodatkowo mają dotyczyć każdego bez wyjątków? Zgodnie z jej objawieniami, zatwierdzonymi przez papieża Benedykta XIV, to właśnie obiecał jej Jezus.

Kim była autorka „Objawień niebieskich” i „Tajemnicy szczęścia”, którą dziś wspominamy w liturgii? Była szwedką z arystokratycznego rodu. Jej narodzinom na zamku Finsta opodal Uppsali towarzyszyła przepowiednia, proroctwo brzmiące: „Jej cudowny głos usłyszy cały świat”. Początkowo nic na to nie wskazywało, bo przez pierwsze 3 lata dziecko w ogóle nie mówiło. Potem jednak nie tylko zaczęła mówić, ale opanowała szybko sztukę czytania i pisania. Była żoną, matką ośmiorga dzieci, założycielką zakonu. Jej mistyczne wizje wpłynęły na sztukę i pobożność Europy.

Jej kult w protestanckiej Szwecji przeżywa renesans. O św. Brygidzie uczą się dziś wszystkie szwedzkie dzieci w państwowych szkołach, pomimo że już dawno usunięto z nich obowiązkową protestancką katechezę. Ta niezwykła kobieta jest częścią historii Szwecji i historii Europy. Kiedy Jan Paweł II dopisywał ją do listy patronów Europy, pisał: „Pragnę, aby stała się ona bliska nie tylko tym, którzy otrzymali powołanie do szczególnej konsekracji, ale także tym, którzy zostali powołani do zwykłych powinności życia świeckiego, zwłaszcza zaś do wzniosłej i trudnej misji założenia chrześcijańskiej rodziny”. Jako jedyna z szóstki patronów Europy pozostała do końca życia osobą świecką.

W Ewangelii czytanej we wspomnienie św. Brygidy, Jezus mówi: Ja jestem krzewem winnym – wy latoroślami. W winnym krzewie zachodzi zdumiewający proces przemiany materii. Przy pomocy korzeni czerpie on odpowiednie składniki z ziemi, by pod wpływem słońca i różnych reakcji fotosyntezy w komórkach zmienić te składniki w dorodny owoc.

„Soki życia”, tzn. energię, chęć do nauki, pracy, optymizm, czerpiemy z różnych źródeł: z miłości, przyjaźni, poświęcenia, ambicji, zazdrości, pracy, modlitwy. Różne mogą być źródła. My chrześcijanie korzystamy ze szczególnego źródła, z naszego zjednoczenia, wszczepienia, trwania w Chrystusie – Krzewie winnym. Trwanie w jedności z Chrystusem – zachęca nas do przynoszenia dobrych owoców. Trwanie w jedności z Chrystusem – jest jak dobroczynne promienie słońca, przemienia to, co doczesne, w to, co wieczne, i dziełom czysto ludzkim nadaje Boski wymiar. Taką latoroślą pełną życia, bo wszczepioną w Chrystusa – Krzew winny, która przyniosła tyle dobrych owoców dla Szwecji, Europy i Kościoła, była św. Brygida.

A jaką latoroślą jestem ja? Jakie owoce wydaję?