Poniedziałek, 21 września 2020 roku, XXV tydzień zwykły, Rok A, II

 

 

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Dziś przeżywamy święto św. Mateusza, apostoła i ewangelisty. Choć jest on ważną postacią w życiu pierwotnego Kościoła, to opis jego powołania jest bardzo krótki. To zaledwie dwa zdania: Odchodząc stamtąd, Jezus ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!». On wstał i poszedł za Nim (Mt 9, 9).

 

Jednak tajemnica powołania Mateusza na apostoła daje wiele do myślenia. Patrząc tylko po ludzku, pewnie nikt nie dałby mu szans na bycie powołanym przez Jezusa. Jak wiemy, był on celnikiem, a w oczach swoich współczesnych celnik uchodził za grzesznika i to z podwójnej racji. Jego zawód był jednym z najbardziej pogardzanych przez Żydów, ponieważ jako poborca podatków był kolaborantem i służył okupantowi rzymskiemu. A po drugie traktowany był jako złodziej, ponieważ większość celników ściągała większe podatki, z których dla siebie, zgodnie z rzymskim prawem, pozostawiała znaczną część jako wynagrodzenie.

 

Ale Jezus przechodząc, ujrzał Mateusza, czyli dostrzegł go i powołał na apostoła, gdyż On bierze pod uwagę coś więcej niż tylko zewnętrzne okoliczności życia. Przede wszystkim patrzy na to, co kryje się i dokonuje w głębi serca człowieka. Z pewnością zobaczył także w sercu Mateusza wiele dobra, które chciał rozbudzić i rozwinąć dla służby na rzecz królestwa Bożego, które wytrwale głosił.

 

Gdy patrzymy z tej perspektywy, możemy odkryć, że tajemnica powołania Mateusza kryje w sobie wielką prawdę. Jezus miłuje każdego człowieka i stara się dostrzec w nim tę odrobinę dobra, które pragnie wydobyć i we współpracy z nim rozwinąć, by znacząco zmienić jego życie. Jezus podobnie patrzy również na każdą i każdego z nas.

 

Spojrzenie Jezusa wprowadza ważną zmianę w życiu Mateusza. W Biblii słowo „spojrzeć” oznacza przeniknąć do wnętrza, a przede wszystkim umiłować, objąć swoją miłością, powołać do głębszej więzi ze sobą. Jezus zatrzymuje się przy Mateuszu siedzącym w komorze celnej, czyli osobiście spotyka się z nim i proponuje mu, by poszedł za Nim.

 

Mateusz przyjmuje tę propozycję, wstaje i idzie za Jezusem. Dzięki temu osobowemu spotkaniu odczytuje miłość Jezusa i daje się nią ogarnąć. Pozostawia dotychczasowy styl życia i swoją pracę. „Wstać”, czyli przybrać postawę stojącą, oznacza w języku biblijnym wznieść swój umysł i serce do Boga, dać się przeniknąć Jego słowu i światłu. Mateusz to właśnie czyni i z tej perspektywy zaczyna patrzeć na wartości doczesne i całe swoje życie.

 

W krótkim opisie powołania Mateusza mamy na końcu słowa: I poszedł za Nim... (Mt 9, 9). To dopiero początek drogi powołania i kroczenia za Jezusem, ale jakże ważny. To oznacza, że podejmując wezwanie, trzeba wejść w głębszą osobową relację, wejść na drogę przyjaźni z Chrystusem. To bardzo ważny początek, który prowadzi do bliższego poznania nauczania Jezusa i przyglądania się z bliska Jego cudom i dziełom. Od tego momentu Mateusz staje się uczniem Jezusa i włącza się do grona apostołów. Żyje w jedności i przyjaźni z Nim i rozpoczyna kontynuację zbawczego dzieła. Tak przygotowuje się do pełnienia zadania, które później zleci mu Jezus, podobnie jak i pozostałym apostołom. Po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa będzie je realizował na misyjnych drogach rodzącego się Kościoła. Przypadnie mu też zadanie spisania najdłuższej Ewangelii, by przekazać ją także w takiej wersji kolejnym pokoleniom, aby i one mogły czerpać ze źródeł zbawienia. Będzie wierny temu zadaniu aż po śmierć męczeńską za Jezusa i Ewangelię.

 

 

Jezus spogląda również na mnie i dostrzega mnie tam, gdzie jestem. Mnie również zaprasza tymi samymi słowami: Pójdź za Mną! Jak odpowiadam na to zaproszenie? Czy przykład Mateusza jest dla mnie pomocą i źródłem inspiracji na mojej życiowej drodze?

 

 

 

 

 

 

 

Kazania-homilie: Święto św. Mateusza, Apostoła i Ewangelisty, Rok A, II

o. Marian Krakowski CSsR  (21 września 2011 roku, Rok A, I)

o. Jan Ćwikowski CSsR  (21 września 2012 roku. Rok B, II)

o. Kazimierz Fryzeł CSsR  (21 września 2013 roku, Rok C, I)

XXV niedziela zwykła – o. Andrzej Makowski CSsR  (21 września 2014 roku, Rok A, II)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (21 września 2015 roku, Rok B, I)

o. Edmund Kowalski CSsR  (21 wrzesnia 2016 roku, Rok C, II)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (21 września 2017 roku, Rok A, I)

o. Witold Radowski CSsR  (21 września 2018 roku, Rok B, II)

o. Ryszard Bożek CSsR  (21 września 2019 roku, Rok B, I)

o. Sylwester Cabała CSsR  (21 września 2020 roku, Rok A, II)

 

 

 

 

 

 

^Drukuj... 

Przełożony domu zakonnego redemptorystów w Bardzie oraz wykładowca teologii duchowości
w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie – Bardo