Środa, 16 grudnia 2020 roku, III tydzień Adwentu, Rok B, I

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Jezus prawdziwym Zbawicielem świata

 

Kiedy Jan Chrzciciel zaczął swoje prorockie przepowiadanie, wielu snuło domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem (Łk 3, 15). Jego surowość życia, jego nieodparte słowo, głoszenie, że Mesjasz już jest obecny na świecie, skłoniły nawet samych kapłanów i lewitów, by wyruszyć z Jerozolimy i zapytać go, czy to nie on jest Mesjaszem (J 1, 19). Jan odpowiedział, że nie jest nim i wskazał w Jezusie Baranka Bożego, który gładzi grzech świata (J 1, 29). Kiedy jednak za sprawą Heroda znalazł się w więzieniu, zastanawiając się nad tym, co jego uczniowie donieśli mu o Jezusie, zaczął podejrzewać, że może Jezusowi brakuje mocy, z którą Mesjasz powinien stanąć przed światem jako Posłany przez Boga. Jezus zachowywał się tak, jakby chciał ukryć swą potęgę. Był zbyt uległy wobec grzeszników, żadną miarą nie okazywał mocy wobec możnych, za mało był energiczny względem swoich przeciwników i wahał się z zapoczątkowaniem swego królestwa sprawiedliwości, dobrobytu i pokoju. Innymi słowy, dla Jana Chrzciciela Jezus stał się zagadką.

 

 

Człowiekowi wierzącemu, który spokojnie i bezpiecznie idzie przez życie, często trudno jest zrozumieć człowieka niewierzącego, szarpiącego się w swoich poszukiwaniach tego, co my otrzymaliśmy za darmo. Ileż cierpienia i goryczy znajdujemy u ludzi szarpiących się i prawujących z Bogiem, szukających Go i wyzywających Go za milczenie wobec cierpienia swojego czy innych ludzi. Te spory nie zawsze bywają serdeczne. Jest rzeczą ludzką wątpić, ponieważ horyzonty wiary i jej przedmiot, którym jest Bóg, nie są jasne dla nikogo. Nikt też nie może rozwiać swoich wątpliwości, odwołując się do zdolności swojego rozumu.

 

Św. Jan od Krzyża pisze, że kiedy człowiek wchodzi w ciemną noc duszy, jeśli prawdziwie pragnie Boga, nie zatraci się, ponieważ sam Bóg przemieni tę ciemną noc w noc światła i temu, kto szuka Go z całego serca, da poznanie swojej Boskiej istoty. Porwie człowieka do siebie, aby miał udział w Jego życiu. W taki właśnie sposób ciężka droga wiary przekształci się w „szczęśliwą przygodę”, w której człowiek dojdzie do Boga nie dzięki wysiłkom umysłu, ale dzięki darowi poznania nadprzyrodzonego, które rozwijać się będzie w człowieku poprzez wiele stopni, odpowiadających jego postępowaniu w pokorze i zaufaniu Bogu.

 

W tych duchowych poszukiwaniach warto postawić sobie pytanie, które do Jezusa skierował przez swych uczniów Jan Chrzciciel: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać? (Łk 7, 19). Warto zapytać samego siebie o te podstawowe sprawy: Gdzie jest źródło zbawienia wiecznego? Chrystus na tak postawione pytania odpowiada wprost: Idźcie i donieście Janowi to, coście widzieli i słyszeli: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą; umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nic zwątpi (Łk 7, 22-23).

 

 

To Jezus Chrystus jest prawdziwym Zbawicielem świata. Dla chrześcijan Jezus jest punktem docelowym i centrum ich wiary. On przyszedł nie po to, aby odpowiedzieć na wszystkie ich pytania religijne. One zawsze pozostają po każdym poszukiwaniu. Jezus przyszedł na ziemię, aby wziąć na siebie ludzkie nędze, cierpienia, lęki. Bóg w Jezusie stał się bliski każdemu człowiekowi. Życie wiary to konieczność wyboru. Trzeba więc wybrać. Ten wybór to jest właśnie sedno Adwentu – dokonać wyboru: chcę iść za Chrystusem i Jemu zawierzyć swoje życie.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Środa trzeciego tygodnia Adwentu, Rok B, I

o. Jarosław Liebersbach CSsR  (14 grudnia 2011 roku, Rok B, II)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (19 grudnia 2012 roku, Rok C, I)

o. Marian Krakowski CSsR  (18 grudnia 2013 roku, Rok A, II)

o. Stanisław Mróz CSsR  (17 grudnia 2014 roku, Rok B, I)                                                        

br. diakon Wacław Zyskowski CSsR  (16 grudnia 2015 roku, Rok C, II)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (14 grudnia 2016 roku, Rok A, I)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (20 grudnia 2017 roku, Rok B, II)

o. Stanisław Paprocki CSsR  (17 grudnia 2018 roku, Rok C, I)

o. Andrzej Makowski CSsR  (18 grudnia 2019 roku, Rok A, II)

o. Andrzej Makowski CSsR  (16 grudnia 2020 roku, Rok B, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Przełożony domu zakonnego, prefekt Tirocinium Pastoralnego Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, wykładowca homiletyki
w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów w Krakowie – Lublin