Piątek, 18 grudnia 2020 roku, III tydzień Adwentu, Rok B, I

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Oczekiwanie na sprawiedliwego Króla

 

Adwent oznacza nadejście. Ale któż to nadchodzi? Na kogo właściwie czekamy? Czy my w ogóle czekamy? W Adwencie dwie postacie w sposób szczególny pytają nas o postawę moralną każdego, kto chce spotkać Tego, który jest oczekiwany, najważniejszy i który ostatecznie przychodzi na świat.

 

O jednej z tych postaci czytamy w liturgii Kościoła na początku dni adwentowych, że nosi szatę z sierści wielbłąda i pas skórzany dokoła bioder i że jest głosem wołającego na pustyni oraz woła Przygotujcie drogę Panu – to Jan Chrzciciel. Drugą postacią jest niewiasta, zaś Jej ciało jest żywym i widocznym symbolem Tego, którego oczekujemy: Oto ja służebnica Pańska – to Maryja. Te dwie osoby wiedzą, na Kogo dokładnie czekają – na Tego, który nie jest mniejszy od Boga. Nie czekają na przywódcę, bohatera, kogoś, kto ulepszy świat, lecz na prawdziwego Boga. Czekają w pewności, że stoi On tuż za bramą oraz że nie zdarzy się nic, co mogłoby opóźnić Jego przyjście.

 

Jednak między tymi dwiema postaciami jest ogromna różnica. Jan po prostu oczekuje Boga. Między nim a Jego przybyciem nie ma miejsca na innego proroka. Bóg przychodzi, aby zaprowadzić ład. Bardzo ważne jest przygotowanie się na Jego przyjście. Jan jest całkowicie przekonany o słuszności tego, co wszystkim obwieszcza. Nie boi się nazywać wielkich narodu izraelskiego plemieniem żmijowym ani władcy kraju wytykać otwarcie jego wad. Nie boi się więzienia ani śmierci, ponieważ jest tylko głosem, który ma otwierać wszystko, co zamknięte – a więc także zamknięte na prawdę uszy.

 

Maryja też czeka na Boga, bo dobrze zrozumiała słowa, jakie wypowiedział do niej anioł: Będzie nazwany Synem Najwyższego. Nie oczekuje tak jak Jan kogoś potężnego, kto przyjdzie z mieczem i rózgą żelazną, lecz Dziecka, Syna Człowieczego i Boga. Czegoś bardziej niewyobrażalnego matka nie jest w stanie znieść ani pojąć.

 

A Nowonarodzony? Kim On jest? Dzisiejsze czytania konkretyzują zapowiedź mesjańską, wskazując, że Mesjasz będzie pochodził z rodu Dawida: Oto nadejdą dni, kiedy wzbudzę Dawidowi odrośl sprawiedliwą (Jr 23, 5). Nawiązanie do Dawida ma na celu wskazanie na królewską godność Mesjasza, o czym wyraźnie mówi prorok Jeremiasz. Na pewno chodzi w tym nawiązaniu o panowanie, bo godność królewska na nie wskazuje. Chodzi również o pewną duchową jakość tego panowania. Stary Testament, mówiąc o królu Dawidzie, wielokrotnie podkreśla, że odznaczał się on sprawiedliwością w rządzeniu. Z punktu widzenia biblijnego jest to najbardziej podstawowa i najważniejsza cnota władcy, która wyraża się w trosce o wszystkich oraz zapewnia wszystkim pomyślność. Wielcy i bogaci nie będą uprzywilejowani, a mali i biedni nie będą poniewierani. Prorok Jeremiasz, zapowiadając Mesjasza pochodzącego z królewskiego rodu Dawida, zamierza wskazać na to, w jaki sposób będzie On sprawował otrzymaną władzę. Będzie na pewno władcą doskonałym. Bardzo wyraźnie wskazuje na to psalm responsoryjny. Mówi on o tym, że Bóg przekazuje swój sąd Królowi – Królowi-Mesjaszowi. Psalmista podkreśla, że będzie to Król rządzący sprawiedliwie i według prawa. Będzie więc władcą doskonałym, szczególnie ulituje się nad biednymi: Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa, i ubogiego, co nie ma opieki. Za sprawą Mesjasza z królewskiego rodu Dawida powróci więc sprawiedliwość na ziemię, oświecając wszystkich i wskazując nowy sposób życia. Z kolei dzisiejsza Ewangelia, która relacjonuje zwiastowanie dane przez anioła św. Józefowi, powraca do zapowiedzi proroka Jeremiasza i już bezpośrednio określa, że zapowiadanym potomkiem Dawida jest Jezus Chrystus.

 

Adwent jest czasem na to, aby się zatrzymać, zastanowić w nieustannym wirze pracy i obowiązków oraz odpowiedzieć sobie na postawione pytanie: czy czekam na spotkanie z Chrystusem.

 

 

 

 

Kazania-homilie: 18 grudnia

o. Ryszard Hajduk CSsR  (18 grudnia 2011 roku, Rok B, II – IV niedziela Adwentu)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (18 grudnia 2012 roku, Rok C, I – Wtorek trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Marian Krakowski CSsR  (18 grudnia 2013 roku, Rok A, II – Środa trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Stanisław Mróz CSsR  (18 grudnia 2014 roku, Rok B, I – Środa trzeciego tygodnia Adwentu)                                                        

br. diakon Tomasz Mikołajczyk CSsR  (18 grudnia 2015 roku, Rok C, II – Piątek trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Marian Krakowski CSsR  (18 grudnia 2016 roku, Rok A, I – IV niedziela Adwentu)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (18 grudnia 2017 roku, Rok B, II – Poniedziałek trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Stanisław Paprocki CSsR  (18 grudnia 2018 roku, Rok C, I – Wtorek trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Andrzej Makowski CSsR  (18 grudnia 2019 roku, Rok A, II – Środa trzeciego tygodnia Adwentu)

o. Andrzej Makowski CSsR  (18 grudnia 2020 roku, Rok B, I – Piątek trzeciego tygodnia Adwentu)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Przełożony domu zakonnego, prefekt Tirocinium Pastoralnego Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, wykładowca homiletyki
w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów w Krakowie – Lublin