Czwartek, 29 kwietnia 2021 roku, IV tydzień wielkanocny, Rok B, I

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

Św. Katarzyna ze Sieny – prosta kobieta, bez wykształcenia, ale duchem bardzo wielka.

 

 

Będąc córką bardzo licznej rodziny (jako dwudziesty czwarty, przedostatni potomek) Benincasa była przygotowywana do założenia rodziny i życia we wspólnocie rodzinnej. Urodzona w 1347 roku od najmłodszych lat przejawiała chęć bliskiego przebywania z Bogiem, wręcz prowadzenia surowego klasztornego życia. Mając zaledwie 7 lat, doznała mistycznej łaski. Ofiarowała siebie całkowicie Bogu. Zaczęła prowadzić życie pokutne. Znakiem tego były m.in. obcięte włosy. Planowała w domu rodzinnym uczynić sobie pustelnię. Było to niemożliwe. Wtedy celą zakonną stało się jej serce.

 

W wieku 18 lat wstąpiła do Sióstr od Pokuty św. Dominika w Sienie. Prowadziła bardzo surowe, ascetyczne życie. Jej codziennością stała się modlitwa, pokuta, posługiwanie najuboższym, przede wszystkim trędowatym. Długa i gorliwa modlitwa i służba bliźnim przeplatana była ascezą ciała – „oszczędnym” pożywieniem i biczowaniem do krwi.

 

Wstępując do Sióstr od Pokuty św. Dominika, zetknęła się z wybitnymi kierownikami duchowymi XIV wieku. Dzięki nim poznawała tajniki życia duchowego, a to pomagało odkrywać znaczenie swoich doznań mistycznych. Mając zaledwie 20 lat, stała się osobą duchowo uformowaną, wielką mistyczką.

 

Bł. Rajmund z Kapui przez kapitułę dominikanów we Florencji został wyznaczony na kierownika duchowego św. Katarzyny. Był też jej „sekretarzem”. Dyktowała mu swoje przeżycia mistyczne i duchowe, listy kierowane do wielkich tego świata (m. in. do następców św. Piotra). Pozostawiła dość pokaźną literaturę ascetyczną.

 

Czas, w którym żyła św. Katarzyna ze Sieny, był trudny dla Europy i Kościoła. Kontynent europejski dotknięty był „morową zarazą”, która zbierała obfity plon. Trwała tzw. wojna stuletnia między Francją i Anglią. Realne było zagrożenie ze strony islamu dla Europy. Kościół również przeżywał trudny czas. Trwała bowiem niewola awiniońska, zaś schizma zachodnia mocno dzieliła Kościół.

 

Św. Katarzyna czuła się odpowiedzialna za losy Europy i Kościoła. Podjęła nie tylko działania duchowe (modlitwa, pokuta), ale też działania typowo świeckie. Zabiegała o zjednoczenie Włoch i całej Europy, by oprzeć się naporowi islamu. Swoimi listami, różnymi „upomnieniami” nawoływała hierarchów Kościoła – na czele z poszczególnymi papieżami – o powrót do jedności, odrzucenie ludzkich ambicji. Owocne były zabiegi o powrót Następcy Piotra do Rzymu.

 

Zmarła młodo w 1380 roku, mając zaledwie 33 lata.

 

W osobie św. Katarzyny ze Sieny możemy dostrzec zrealizowane słowa z dzisiejszej Ewangelii św. Mateusza: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś prostaczkom. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.

 

W tym należy upatrywać siłę św. Katarzyny. Dlatego już w 1461 r. ogłoszona została świętą, w 1970 r. doktorem Kościoła, zaś w 1999 r. współpatronką Europy.

 

 

Św. Katarzyna ze Sieny, chociaż żyła ponad sześć wieków temu, jednak jest postacią dla nas aktualną. Zarówno Europa, jak i cały świat zmagają się z pandemią koronawirusa. Dawno Europa i świat nie były tak bardzo podzielone, poróżnione, jak to jest dzisiaj. Kościół też przeżywa bardzo trudne chwile, pojawiają się rysy na jego świętości. Jesteśmy świadkami „uzdrawiania” duchowego bez obecności Boga.

 

Czy zatem dzisiaj świat i Kościół nie potrzebują współczesnej św. Katarzyny ze Sieny?

 

 

 

 

Kazania-homilie: Święto św. Katarzyny ze Sieny, dziewicy i doktora Kościoła,
                            patronki Europy, Rok B, I

o. Andrzej Szorc CSsR  (29 kwietnia 2013 roku, Rok C, I)

o. Maciej Ziębiec CSsR  (29 kwietnia 2015 roku, Rok B, I)

o. Adam Kośla CSsR  (29 kwietnia 2016 roku, Rok C, II)

o. Kazimierz Fryzeł CSsR  (29 kwietnia 2017 roku, Rok A, I)

o. Arkadiusz Buszka CSsR  (29 kwietnia 2019 roku, Rok C, I)

o. Edmund Kowalski CSsR  (29 kwietnia 2020 roku, Rok A, II)

o. Tomasz Mular CSsR  (29 kwietnia 2021 roku, Rok B, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Lublin