Niedziela, 13 czerwca 2021 roku, XI tydzień zwykły, Rok B, I

 

 

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Dynamizm globalnego królestwa, tego coraz bardziej zsekularyzowanego świata naznaczony jest manią wielkości, sukcesu za wszelką cenę, bogactwa, sławy i pozorów. Ekonomia stała się wykładnikiem życia, rozwoju, a nawet etycznego spojrzenia na świat i na człowieka. Nowe bałwochwalstwo pieniądza jest czymś prawie codziennym w tym globalistycznym królestwie – przypominał papież Franciszek – bo tak spokojnie przyjmujemy panowanie pieniądza nad nami i nad naszymi społeczeństwami: „Kult starożytnego złotego cielca (por. Wj 32, 1-35) znalazł nową i okrutną wersję w bałwochwalstwie pieniądza i w dyktaturze ekonomii bez twarzy i bez naprawdę ludzkiego celu” (EG 55). Jakże często największym marzeniem wielu rodziców jest posiadanie syna piłkarza, takiego jak na przykład Lionel Messi, Cristiano Ronaldo czy Robert Lewandowski, uznanych w najnowszym rankingu „Forbesa” za najlepiej opłacanych piłkarzy na świecie w 2020 roku. Wydaje się, że tylko ci, którzy są bogaci, mają coś do powiedzenia, a ich głos zagłusza inne, nawet te o wiele mądrzejsze. Również i prawo, które w swej naturze powinno być bezstronne, prawie zawsze nagina się w stronę mocniejszego. A na polu politycznym globalnego królestwa rządzą światem ci, którzy mają więcej broni jądrowej i medialną kontrolę.

 

Tego typu królestwo wydaje się nie potrzebować Boga, przynajmniej Tego z chrześcijańskiej tradycji. Ale jest ono za pan brat ze współczesnym bałwochwalstwem lub – jak mówił jeden z portugalskich biskupów – jest to królestwo bez wartości, bez etyki, bez prawdy i pełne „pustych bożków”. Podstawą tego zsekularyzowanego i bałwochwalczego królestwa są często kłamstwa, manipulowane i fałszowane informacje oraz różnorodne ideologie przeciwne życiu, godności człowieka, wolności, rodzinie czy różnorodności kultur. A kiedy ktoś, tak jak Kościół, odważy się powiedzieć coś innego i chce zwrócić uwagę społeczeństwa i wiernych na tę rzeczywistość, jest on szkalowany i prześladowany w różnoraki sposób.

 

Liturgia słowa dzisiejszej niedzieli, a w szczególności dzisiejsza Ewangelia jest częścią Jezusowych przypowieści o Bożym królestwie. Temat królestwa Bożego jest obecny w całej Jego nauce i przepowiadaniu. Jezus głosił „Ewangelię królestwa”. W dzisiejszym słowie Jezus przedstawia dynamikę królestwa Bożego, jego obecność w świecie i jego prawdziwą i przedziwną moc. To królestwo suwerenności Boga nad światem, który w osobie Chrystusa, w sposób całkowicie nowy wkracza w bieg historii – pisze papież Benedykt XVI w swej książce Jezus z Nazaretu. Jezusowe przypowieści o królestwie uświadamiają nam, że świat, historia i ludzkość nadal należą do Boga! Świat jest nasz, to prawda, ale w ostateczności pochodzi od Boga Stwórcy: Ja jestem Panem; Ja, Pan, rzekłem i to uczynię.

 

Dynamiczną siłą tego królestwa jest łaska Boża: Ja zasadzę łodygę na wysokiej górze, a ona złoży gałęzie i przyniesie owoce. Papież Franciszek w Lumen fidei naucza, że światło wiary, które oświeca drogi ludzkiej egzystencji, nie może pochodzić od nas. Również i dynamizm królestwa nie zależy od nas. Ono ma swoje źródło w Bogu, w Trójcy Przenajświętszej, jak to nam przypomniała nie tak dawno przeżywana uroczystość Trójcy Świętej. Królestwo to ceni potencjał małego i niepozornego nasienia, które rozrasta się nieustannie pod wpływem działania Ducha Świętego.

 

Królestwo to, obecne w historii ludu Bożego jako obietnica, staje się rzeczywistością w osobie samego Jezusa, jako że w Nim i przez Niego Bóg wychodzi nam naprzeciw, działa i króluje w sposób boski, to znaczy bez władzy tego świata. On króluje przez miłość, która nie ma granic (J 13, 1) i której pełni doświadczymy w królestwie niebieskim i wiecznym. Dlatego też nasze życie i nasza obecność w świecie może być porównana do pielgrzymki: „Jak długo pozostajemy w ciele, jesteśmy pielgrzymami”.

 

W świetle dzisiejszego słowa Bożego spróbujmy uświadomić sobie, że nasze chrześcijańskie życie to świadome i dojrzałe uczestnictwo w Bożym planie wzrastania królestwa. Pomimo tak wielu trudności i przeciwności, tych osobistych, i tych globalnych, zaufajmy w obecność Boga, także w obecnej chwili: Oto Ja jestem z wami aż do skończenia świata (Mt 28, 20). Pandemia, zamykając nas w domach, sprawiła, że bardzo często czuliśmy się sami, bezbronni, nieufni i bezsilni. Dlatego potrzeba nam dziś odnowić wiarę, że Bóg jest z nami aż do skończenia świata! Jakże koniecznym jest spojrzeć dziś na tajemnicę Jezusowego królestwa i wołać: Przyjdź królestwo Twoje!

 

Kończąc swoją wersję Ewangelii, św. Marek przypomina słowa Jezusa: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię (Mk 16, 16). Głoście, nieście i siejcie ziarna Ewangelii Bożego królestwa, dzień po dniu, ziarnko po ziarnku. Siejcie choćby po odrobinie ziarna sprawiedliwości, braterstwa, uczciwości, poszanowania, dobroci, pokoju, wyrozumienia i miłości. To nie są puste słowa ani ideologiczne frazesy pozbawione głębszych treści. To część Chrystusowego nauczania. Radujmy się tymi wartościami. I pozwólmy, aby Bóg zajął się wzrostem.

 

 

Nie zapominajmy też, że świat należy do Pana, że królestwo należy do Pana. Nie zapominajmy, że Kościół – a z nim również nasza parafia – w swoich blaskach i cieniach należą do Pana. I jako pokorni słudzy i siewcy starajmy się, aby nasze własne dary, charyzmaty i zdolności dojrzewały mocą Ducha Świętego w nas, w Kościele, w kulturze i w społeczeństwie, w którym żyjemy.

 

Prośmy dziś z wiarą i ufnością: Ojcze nasz, przyjdź królestwo Twoje...

 

 

 

 

Kazania-homilie: XI niedziela zwykła, Rok B, I

o. Sławomir Romanowski CSsR  (17 czerwca 2012 roku, Rok B, II)

o. Grzegorz Woś CSsR  (14 cerwca 2015 roku, Rok B, I)

o. Marcin Gacek CSsR  (17 czerwca 2018 roku, Rok B, II)

o. Krzysztof Dworak CSsR  (13 czerwca 2021 roku, Rok B, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj...

Redemptorysta, misjonarz z Wiceprowincji Bahia (Brazylia), obecnie proboszcz parafii
Santissimo Redentor w Damaia – Lisbona (Portugalia)