Wtorek, 29 czerwca 2021 roku, XIII tydzień zwykły, Rok B, I

 

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Dzisiejsza uroczystość uświadamia nam, że wspólnota Kościoła zbudowana jest na fundamencie apostołów. Pośród apostołów szczególne miejsce zajmowali św. Piotr i św. Paweł, których wspominamy w liturgii. Już na początku modlimy się słowami kolekty, wyrażając tę prawdę: „Boże, Ty nam dałeś dzień świętej radości w uroczystość apostołów Piotra i Pawła, spraw, aby Twój Kościół wiernie zachowywał naukę Apostołów, od których otrzymał zaczątek wiary”.

 

 

Apostołowie i ich następcy głoszą Dobrą Nowinę o zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. W Jego imię dokonują znaków i cudów, które potwierdzają, że On prawdziwie zmartwychwstał. Spotkanie z Chrystusem radykalnie zmienia życie każdego człowieka. Tak było w przypadku św. Piotra, który pokornie wyznał miłość Chrystusowi i otrzymał od Niego nowe powołanie. Radykalnie zmieniło się także życie św. Pawła, który z prześladowcy stał się Apostołem Narodów. Głosił on Chrystusa zmartwychwstałego poganom.

 

W dzisiejszą uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła Chrystus pyta każdego z nas o naszą wiarę i miłość do Niego. Apostołowie Piotr i Paweł za wiarę i z miłości do Chrystusa ponieśli męczeńską śmierć. Wytrwali w wierności Chrystusowi aż do końca. Razem z nimi cieszymy się ich chwałą nieba. Ich świętość wzywa nas, abyśmy także i my stawali się ludźmi świętymi. Poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa jako Syna Bożego i Mesjasza oraz przyjęty sakrament chrztu zostajemy włączeni we wspólnotę Kościoła. Żyjąc w tej wspólnocie, każdego dnia musimy odpowiadać na pytanie, kim jest dla nas Jezus Chrystus. Przyjęcie Chrystusa jako Syna Bożego i Zbawiciela prowadzi do zbawienia. Od początku Chrystus opiekuje się swoimi uczniami i wyzwala ich z różnych niebezpieczeństw. Św. Piotr doświadcza cudownego uwolnienia z więzienia, a św. Paweł jest pewny nagrody w postaci życia wiecznego. Apostołowie wiedzą, mimo prześladowań i grożącej im męczeńskiej śmierci, że Chrystus, w którego uwierzyli i którego głosili, ich nie zawiedzie. Mają świadomość, że głoszenie Ewangelii było wystąpieniem w dobrych zawodach. Po ukończeniu biegu życia otrzymają wieniec sprawiedliwości od samego Chrystusa. Będzie nim dar życia wiecznego.

 

We współczesnym świecie wielu ludzi coraz częściej nie przyznaje się do Jezusa jakby z automatu, z powszechnym prądem laicyzacji, świata bez Boga. Mnożą się jawne i ukryte odstępstwa tych, którzy w Kościele nie potrafią już dostrzec miłości i prawdy, a jedynie – być może z naszej winy – grzech i zgorszenie. I w tym zmienionym kontekście naszego życia i społeczeństwa Jezus stawia nam bardzo osobiste pytanie: A wy za kogo mnie uważacie? Wobec pytania o to, kim jest Jezus, żaden człowiek nie może przejść obojętnie. Również uczniowie Jezusa muszą odpowiedzieć na to pytanie. Jezus oczekuje osobistej odpowiedzi od każdego swojego ucznia.

 

Szymon po wyznaniu wiary w Jezusa jako Mesjasza i Syna Bożego otrzymuje nowe imię i nowe zadania. Ma stać się Piotrem, czyli skałą (opoką), na której będzie zbudowany cały Kościół. Otrzymuje także klucze do królestwa Bożego. Jest to symbol przekazania władzy, którą Piotr będzie sprawował w Kościele. Będzie dysponował władzą sługi, to znaczy będzie kierował i rozporządzał domem swojego Pana zgodnie z Jego wolą, ale także zgodnie z własnym odpowiedzialnym rozeznaniem. Misja Piotra nie wygasła wraz z jego śmiercią. Ona została przekazana wszystkim następcom św. Piotra, czyli każdemu papieżowi.

 

Szaweł, młody i wykształcony wyznawca prawa mojżeszowego, któremu ukazał się Zmartwychwstały Pan pod Damaszkiem, stał się Jego świadkiem. Św. Paweł stał się uczniem Chrystusa i Jego głosicielem dla wszystkich narodów. Był mistykiem cały zanurzony „w Chrystusie”. W ten sposób łączył w sobie to, że był prorokiem, trzeźwym myślicielem o szerokich perspektywach, człowiekiem umiejącym wymagać i jednocześnie być tolerancyjnym.

 

 

Prośmy słowami dzisiejszego uroczystego błogosławieństwa, „aby Bóg umocnił naszą wiarę”, niech pobudzi nas do dawania chrześcijańskiego świadectwa, „abyśmy zyskiwali braci dla Chrystusa”, a święci apostołowie Piotr i Paweł niech nam „pomogą dojść do ojczyzny, do której weszli przez męczeństwo”.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kazania-homilie: Uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła, Rok B, I

o. Andrzej Wodka CSsR  (29 czerwca 2011 roku, Rok A, I)

o. Krzysztof Szczygło CSsR  (29 czerwca 2012 roku, Rok B, II)

o. Piotr Chyła CSsR  (29 czerwca 2013 roku, Rok C, I)

o. Edmund Kowalski CSsR  (29 czerwca 2014 roku, Rok A, II – XIII niedziela zwykła)

o. Dariusz Paszyński CSsR  (29 czerwca 2015 roku, Rok B, I)

o. Kazimierz Fryzeł CSsR  (29 czerwca 2016 roku, Rok C, II)

o. Zbigniew Bruzi CSsR  (29 czerwca 2017 roku, Rok A, I)

o. Witold Radowski CSsR  (29 czerwca 2018 roku, Rok B, II)

o. Edmund Kowalski CSsR  (29 czerwca 2019 roku, Rok C, I)

o. Stanisław Paprocki CSsR  (29 czerwca 2020 roku, Rok A, II)

o. Andrzej Makowski CSsR  (29 czerwca 2021 roku, Rok B, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Przełożony domu zakonnego, prefekt Tirocinium Pastoralnego Prowincji Warszawskiej Redemptorystów w Lublinie oraz
wykładowca homiletyki w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie – Lublin