Święta Katarzyno, mężna kobieto, wyproś nam łaskę odnalezienia drogi, która prowadzi nas ponad wody grzechu, rozpaczy, zniechęcenia i beznadziei, do Mostu, którym jest Pan Jezus, Odkupiciel człowieka. Mężna św. Katarzyno, wypraszaj nam łaskę duchowego rozeznawania dróg życia i dróg śmierci.

Król Jan Kazimierz w katedrze lwowskiej złożył ślubowanie, ogłosił Maryję Patronką Królestwa Polskiego i przyrzekł podjęcie starań o ustanowienie uroczystości Królowej Polski. Z jednej strony był to akt wdzięczności za ocalenie przed wrogiem zewnętrznym (Szwedami), a z drugiej – konkretne działanie wobec skłócenia i rozbicia w społeczeństwie polskim, wobec prywaty i egoizmu bogatych elit (wróg wewnętrzny).

Nasze życie wieczne nie jest naszą zasługą, ani podobnie owoce naszej ewangelicznej pracy. Może trzeba w końcu całkowicie otworzyć oczy na zmartwychwstanie Boga, by zrozumieć, że dzieł Bożych dokonuje jedynie ten, kto wierzy nie w siebie i swoje moce, ale w ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana?

Święty Stanisławie wypraszaj nam łaskę odważnej wiary. Wypraszaj nam miłość, która jest silniejsza niż strach czy śmierć. Ucz nas naśladować Dobrego Pasterza, Jezusa, do którego owczarni należymy.

W setną rocznicę objawień fatimskich, wpatrując się w Maryję, Tę, która nazwana została przez Bożego posłańca Błogosławioną między niewiastami (por. Łk 1, 28), uczmy się życia słowem Bożym, odczytywania Bożej woli wobec każdego z nas i realizowania jej, tak by przy naszej aktywnej współpracy nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca (por. Ap 12, 10).

W tym roku obchodzimy 100-lecie objawień Najświętszej Maryi Panny na obrzeżach niewielkiej miejscowości Fatima (10 000 mieszkańców) położonej w centrum słonecznej Portugalii. Objawienia miały miejsce na małym skrawku ziemi należącym do rodziców Łucji, Antonia dos Santos i Marii Rosy, nazywanym Cova da Iria, i znajdującym się dwa i pół kilometra od Fatimy na drodze do Leirii (stolicy diecezji).

Święty Andrzej Bobola jest dla nas świadkiem wierności Jezusowi oraz Kościołowi. Możemy uczyć się od niego gorliwości w głoszeniu Dobrej Nowiny, a także wytrwałości wobec przeciwności. Żył on w czasach i miejscu, gdzie bycie katolikiem związane było z ryzykiem utraty życia. Dzisiaj także wielu braci chrześcijan jest prześladowanych za wiarę w Jezusa. Wiele osób w naszym kraju wstydzi się wiary w Jezusa. Św. Andrzej jako patron Polski ukazuje nam, że nie jest wstydem i hańbą budowanie naszej tożsamości osobistej i narodowej na wartościach ewangelicznych. Uczy nas także, że prawdziwa wiara nie ma nic wspólnego z przemocą.

Maryja poszła z pośpiechem, ponieważ nie mogła zwlekać z niesieniem Chrystusa innym. Iść z pośpiechem, nieść Chrystusa z pośpiechem jest powołaniem nie tylko Maryi, kapłanów czy sióstr zakonnych. Nieść Chrystusa to obowiązek każdego chrześcijanina. Obowiązkiem każdego z nas jest zanosić Chrystusa szczególnie tym, którzy z różnych powodów nie mogą sami przyjść do Niego albo dawno zagubili się na drogach swojego życia.

Umiejscowienie święta Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła, nazajutrz po Zielonych Świątkach oraz drugie czytanie z Dziejów Apostolskich ukazujące nam Maryję obecną wraz z uczniami na modlitwie w oczekiwaniu obiecanego Pocieszyciela. Te dwa opisane wydarzenia świadczą o doniosłości roli Maryi w procesie kształtowania się młodego jeszcze Kościoła.

Wiemy kim jest kapłan. To ktoś, kto już w starożytności spełniał funkcje rytualne i sprawował służbę ofiarniczą. Posługa ta znana była w różnych religiach i w różnych formach kultu, dzięki czemu można powiedzieć bardzo ogólnie, że kapłan to swego rodzaju pośrednik między ludźmi a Bogiem. W ramach chrześcijaństwa pierwszym i najważniejszym kapłanem jest Jezus Chrystus. Ze względu na to kim jest i co uczynił, nazywany jest też jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi (por. 1 Tym 1, 5-6), a całe możliwe kapłaństwo służebne w czasach Kościoła (dzielone jeszcze na hierarchiczne oraz powszechne) to nic innego jak uobecnianie kapłaństwa Chrystusowego. Innymi słowy: bez Chrystusa i Jego dzieła nie byłoby kapłaństwa nowotestamentowego.