Przypomnijmy sobie treść naszych rozważań nowennowych. Spoglądamy na człowieka stojącego na górze kuszenia, czy też będącego miastem oblężonym. Rajskie pytania: kim jesteś? I kim chcesz być? za nami podobnie jak pokusa chleba i łatwizny. Dziś krok dalej.

Była noc, gdy w Getsemani pojmano Jezusa. Noc wypełniona nienawiścią wrogów i strachem przyjaciół. Ewangelista Mateusz zaznaczy: „wtedy wszyscy uczniowie opuścili Go i uciekli”. Wiemy dobrze, że wcześniej wszyscy zapewniali Jezusa o swojej wierności, o tym, że zostaną z Nim na zawsze. On jednak znał ich słabość, dlatego kazał im modlić się w Ogrójcu, bo gdy uderzą Pasterza, rozpraszają się i owce.

Wciąż próbujemy przypatrywać się człowiekowi, który musi staczać walkę z rozmaitymi pokusami. Ostatnio mówiliśmy o pokusie ucieczki, która przydarzyła się nawet apostołom w Getsemani w ową tragiczną noc pojmania Jezusa. Pamiętamy, że nie wolno nigdy uciekać w zaprzeczenie prawdy i wiary. Dziś słów kilka o pokusie kłamstwa.

Idziemy dalej w naszych rozważaniach, dziś pomyślimy chwilkę o wielkiej i niebezpiecznej pokusie władzy. Na pewno nie trzeba wielu słów, by wyjaśniać co to jest władza. Pewien autor określa ją jako tajemnicę, w której rozkazujący i podwładni mogą się zagubić. Władza polega na tym, że swoją wolą ktoś kształtuje cudze losy. Trzeba mieć nadzwyczajną odwagę, by w tę tajemnicę wchodzić z pełną świadomością, że przyjmuje się odpowiedzialność za wszystkie skutki wydanych zarządzeń i rozkazów.

Słowo jest pięknym ale i niebezpiecznym darem. Wspomnieliśmy pokusę kłamstwa, a dziś spróbujemy zastanowić się nad kolejną pokusą, także dotyczącą słowa. Bo i z tą pokusą człowiek musi się zmierzyć, bowiem do nadużycia słowa dołączyło również wielomówstwo.

Rozpoczynamy nową serię rozważań nowennowych, w której zaprezentuję niektóre sanktuaria maryjne w Polsce jak i za granicą. Podkreślam – niektóre – bo gdyby się chciało mówić o wszystkich, zajęło by to ponad rok czasu. Proponowaną serię rozpoczniemy od wyjaśnienia – co to jest sanktuarium?

W poprzedniej nauce była mowa o tym, czym jest sanktuarium, jakie są ich rodzaje i znaczenie. Mówiąc o sanktuariach maryjnych zaznaczono, że najczęstsza przyczyna ich powstania były objawienia Matki Bożej. Dlatego dziś, jeszcze w ramach wstępu do następnych rozważań kilka ważnych wyjaśnień dotyczących objawień maryjnych.

Po wstępnych, ale koniecznych wyjaśnieniach, dziś rozpoczynamy rozważania już o konkretnych sanktuariach. Jako pierwsze wybrałem największe sanktuarium świata, za jakie jest uważane sanktuarium w Guadalupe w Meksyku. Ma ono przedziwną historię.

Dziś w naszych rozważaniach przeniesiemy się na stepy Kazachstanu, do najmniejszego Sanktuarium świata, znajdującego się w kazackiej wiosce Oziornoje – do Sanktuarium Królowej Pokoju. Nie znajdziemy tam bogackiego Kościoła, hoteli, domów pielgrzyma czy sklepów z dewocjonaliami. Nie będzie też tłoku pielgrzymów. Ale będzie ubogi kościółek niczym domek nazaretański i będą tam modlący się ludzie. Ludzie ci tu czują sacrum – obecność „Niewidzialnego Boga”.

W tym kolejnym rozważaniu nowennowym chcę mówić o Kalwarii Zebrzydowskiej. W Kalwarii jest czczony obraz Matki Bożej, pochodzący z pierwszej połowy XVII w. Jest to kopia obrazu, który znajduje się w pobliskich Myślenicach, Obraz Matki Bożej Myślenickiej znalazł się w Polsce w 1596 r.. Wcześniej był własnością papieża Sykstusa V. Papież podarował go kasztelanowi krakowskiemu Zbarskiemu, a ten przekazał obraz kościołowi w Myślenicach i przez pewien czas słynął tam jako cudowny. Potem jego sława przygasła. Matka Boża – jeśli tak można powiedzieć – przeniosła się do Kalwarii.