Jezus zwraca też uwagę, że wobec Boga wszyscy są równi.Tej równości uczy nas Eucharystia, podczas której uświadamiamy sobie, że Bóg dla każdego człowieka bez wyjątku umarł na krzyżu oraz pozostał w Chlebie eucharystycznym, abyśmy mogli uczyć się od Niego pokory.
Droga Krzyżowa, nabożeństwo jak każde inne. Wspomnienie wydarzeń, które miały miejsce dwa tysiące lat temu, wspomnienie tej samej męki Jezusa Chrystusa. Dlatego często współczesny nowoczesny człowiek zadaje pytanie: Czy jest sens nieustannie wspominać przecież to wszystko już było?
Gorzkie Żale to popularne w Polsce nabożeństwo pasyjne, połączone z wystawieniem Najświętszego Sakramentu i kazaniem pasyjnym. Pochodzi ono z początków XVIII w. – po raz pierwszy odprawiono je w 1707 r. Jego tekst zachował oryginalne, staropolskie brzmienie.
Prośba o mądrość… Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie mądrości w modlitwie. U bram świątyni prosiłem o nią i aż do końca szukać jej będę. (Syr 51, 13)
Św. Józef, ten wielki patron dnia dzisiejszego, niech się wstawia za nami, szczególnie za ojcami, aby byli zaangażowani w życie rodziny, by byli mocni w wierze i pracowici, nie uchylający się od procesu wychowania młodego pokolenia Polaków.
Wielkie dobra tego świata, które człowiek posiada, niekoniecznie w ostatecznym rozrachunku muszą przyczynić się do osiągnięcia szczęścia wiecznego. Zawsze istnieje niebezpieczeństwo, że bogactwo stanie się „bogiem”, a prawdziwy Bóg odejdzie w zapomnienie.
Droga Krzyżowa, nabożeństwo jak każde inne. Wspomnienie wydarzeń, które miały miejsce dwa tysiące lat temu, wspomnienie tej samej męki Jezusa Chrystusa. Dlatego często współczesny nowoczesny człowiek zadaje pytanie: Czy jest sens nieustannie wspominać przecież to wszystko już było?
Przypowieść o zbuntowanych dzierżawcach winnicy ukazuje nam miłość Bożą.Bóg decyduje się poświęcić nawet życie swego Syna, aby uratować winnicę – swój lud. Miłosierny Bóg nie zrażał się oporem narodu izraelskiego, lecz cierpliwie wysyłał do niego proroków. W końcu posłał swego Syna, który jednak też nie został przyjęty. Ostatecznie, w śmierci swego Syna Bóg oddał swe królestwo nowemu ludowi Bożemu. Tym nowym ludem jesteśmy my wszyscy.
Każdy człowiek – niezależnie od tego, jak toczy się jego życie – ma prawo, aby przebywać z Bogiem w Jego domu.Taka jest ostateczna decyzja Boga.Pozostaje pytanie: Co wybierze człowiek?
Warto dzisiaj zastanowić się nad samym sobą! Ileż to razy we własnym postępowaniu odtwarzałem to, co dokonywali ludzie z Jerozolimy w Niedzielę Palmową i w Wielki Piątek?Dzisiaj potrzeba nam uznać Jezusa za Króla naszego życia! Ale uznać Go za króla i Pana swojego życia, to być gotowym na poniżenie, wzgardę, a nawet na odrzucenie!Uznać Jezusa za Króla, to znaczy widzieć cel i sens własnego życia w krzyżu i cierpieniu!