Maryja słyszy od swojej krewnej Elżbiety, że jest błogosławiona, tzn. właśnie szczęśliwa. Błogosławiona, szczęśliwa jest między niewiastami, dlatego, bo uwierzyła, że spełnią się Jej słowa powiedziane od Pana. Stała się Matką jedynego Błogosławionego – owocu Jej życia – Jezusa Chrystusa, jedynego szczęścia człowieka i jedynego, który prawdziwe szczęście daje. Szczęście Maryi spełniło się w pełnieniu woli Boga.

Pokora jest największą mocą Boga. Przez nią zbawił świat – stał się człowiekiem, choć wcale nie musiał i umarł na krzyżu, choć wystarczyło, jak pisze św. Faustyna w „Dzienniczku”, tylko jedno słowo wypowiedzieć, by zbawić tysiące takich światów jak nasz. Nieogarniony poddany zostaje granicom, wszechmoc przychodzi przez dziecko, moc w słabości się doskonali. I dotyka naszych wstydliwych słabości, wchodzi pokornie i cicho do naszych kryjówek, podnosi delikatnie nasze głowy, rozpala wygasłe serca, myśli i wolę. ... Zbliża się Boże Narodzenie. Czas wielkiej pokory Boga i Jego miłosierdzia.

Bóg mnie oczyszczał i nadal oczyszcza. Zasiada i przetapia mnie, formuje na nowo według swego słowa. Czym był ten Adwent, jeśli nie takim kształtowaniem? Codzienne roraty, adwentowe rekolekcje, a podczas nich spowiedź, czy w końcu słowo Boże przygotowujące mój umysł i serce na spotkanie z Nowonarodzonym – w taki sposób Bóg mnie kształtował, przygotowywał.

Dzisiejszej nocy będziemy sobie składać różne, najserdeczniejsze życzenia. Niech wśród nich nie zabraknie i tych związanych z dzisiejszym świętem – Świętej Rodziny, wzoru świętości dla naszych ukochanych rodzin: Życzmy sobie, by na pierwszym miejscu w naszych rodzinach był Jezus i Jego święta i zbawcza wola ... A na koniec zgodnie z życzeniem św. Pawła, wszyscy życzmy sobie, byśmy znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, ten Nowy Rok przeżyli dobrze i radośnie z błogosławieństwem Bożej Dzieciny i Świętej Rodziny.

W ten wieczór trzeba nam raz jeszcze uświadomić sobie i przeżyć, że Ten, który przychodzi nie przychodzi po to, aby nam rozkazywać, ale by nas karmić i służyć. Zbliżmy się do Boga, który staje się bliskim, zatrzymajmy się, by spojrzeć na żłobek, wyobraźmy sobie narodziny Jezusa. Zanieśmy do Niego, to czym jesteśmy, nasze bóle i cierpienia, nasze radości, nasze zwątpienia, nasze zranienia. Wraz z Maryją i Józefem jesteśmy przed żłóbkiem Jezusa, który rodzi się dla nas. Powiedzmy Mu: „dziękuję”, ponieważ uczyniłeś dla mnie to wszystko.

Bóg się rodzi, moc truchleje! Świat wywraca się do góry nogami. Król królów i Pan całego wszechświata przychodzi na świat w ubogiej stajence, a nie w pałacowych, wyłożonych marmurem, komnatach. Zamiast orszaku możnowładców, hołd Mu oddają zwierzęta, później pasterze – którzy jeszcze nie wiedzą, że oto narodził się Ten, który sam będzie ich pasł. „On, Stwórca świata, narodził się nie pośród złota i srebra, ale pośród błota” (Św. Hieronim, Homilia na Boże Narodzenie).

Wesołych Świąt Bożego Narodzenia! Bóg jest wśród nas! Przed chwilą usłyszeliśmy to radosne objawienie z Ewangelii św. Jana: Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. Bóg w Jezusie Chrystusie stał się kimś bliskim! Musimy mieć świadomość, że dziś to dopiero początek Paschy Pana. Boże Narodzenie to tylko pierwszy etap, który jest nam bardzo bliski i jednocześnie radosny.

Dzisiejsze pierwsze czytanie to modlitwa błogosławieństwa. W tym słowie Bóg zwraca się do każdego z nas na początku tego 2018 roku. … Tak było w życiu Maryi. Jej historia jako Matki, Bożej Rodzicielki, rozpoczęła się właśnie w momencie, kiedy przyjęła błogosławieństwo Boże. Maryja – błogosławiona między niewiastami, pokazuje nam, na czym polega przyjęcie i życie błogosławieństwem. Przyjmij dzisiaj, na początku tego nowego roku, błogosławieństwo Boże, jak przyjęła je Maryja, Boża Rodzicielka. Gdy wrócisz do domu, podziel się tym błogosławieństwem z twoimi bliskimi.

„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.” (J 1,1)

W życiu jest wiele uroczystości, o których pamiętamy i które świętujemy. A czy pamiętamy o rocznicy naszego chrztu? Czy idziemy wtedy do kościoła, by właśnie tam świętować to szczególne wydarzenie naszego życia? ... Godność chrztu prowadzi nas do Boga, zanurza w Nim, napełnia Jego łaską, czyni nas Jego umiłowanymi dziećmi i daje nam misję.