Prośmy Pana, tak jak to śpiewaliśmy w dzisiejszym Psalmie 90, aby nauczył nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca;aby nas nasycił swoją łaskawością i ukazał nam dzieła swej dobroci i wspierał pracę rąk naszych i aby bogactwo przez nie wytworzone nie było ciężarem, ale pomocą w życiu, w ewangelizacji i w służbie bliźniemu.
Prośmy świętych Szymona i Judę Tadeusza, aby wyprosili nam łaskę bycia prawdziwym świadkiem Chrystusa, żywym Chrystusem dla świata, który nas otacza.
XXX Niedziela Zwykła, w kościele katedralnym i kościołach nie poświęconych (pobłogosławionych) i w kościołach poświęconych (dedykowanych, dawniej zwanych konsekrowanymi), których data poświęcenia jest znana. Dzisiejsza liturgia słowa może być dla nas okazją do postawienia sobie pytania o naszą wiarę. Czy naprawdę uznaję w Bogu swojego Pana? Czy mam do Niego zaufanie i powierzam Mu wszystkie moje słabości? Czy potrafię – jak Bartymeusz – wołać, błagać, modlić się wytrwale w potrzebie?
Uroczystość rocznicy poświęcenia kościoła własnego w kościołach poświęconych, których data poświęcenia jest nieznana. Dzień, w którym wspólnota parafialna wspomina poświęcenie swojego kościoła, zachęca do dziękowania Bogu za Jego obecność pośród ludzi i nieustanną opiekę nad nimi. To On daje im do dyspozycji Kościół – bezpieczną łódź zmierzającą do portu, ... Jest w niej miejsce dla każdego, kto nie chce zmarnować swego życia...
Jezus umarł i zmartwychwstał, * a Bóg przez Niego przywróci do życia tych, którzy umarli w Jezusie. * Jak w Adamie wszyscy umierają, * tak w Chrystusie wszyscy będą ożywieni. (Por. 1 Tes 4, 14; 1 Kor 15, 22) Antyfona na wejście
Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, * a światłość wiekuista niechaj im świeci. Antyfona na wejście (por. 4 Ezd 2, 34.35)
Bóg, który wskrzesił z martwych Jezusa Chrystusa, * przywróci do życia nasze śmiertelne ciało, mocą mieszkającego w nas swojego Ducha. (Por. Rz 8, 11) Antyfona na wejście
Nie chcesz czegoś ważnego przegapić w swoim życiu... Podziel się Bogiem, który Ciebie nigdy nie przegapił i nigdy nie zapomni o Tobie. Podziel się swoim dobrym pragnieniem pełnienia Jego woli i pojednania z bliźnimi. Nie przegapiłeś dziś tego, co najważniejsze w Uroczystości Wszystkich Świętych. Może i oni w ten sposób nie przegapią.
Jezus zawołał swoich uczniów i pokazał im ubogą wdowę, wtedy też rzekł do nich: „Ona wrzuciła najwięcej, bo nie to, co jej zbywało, ale to, co miała na całe swoje utrzymanie”. Słowo „utrzymanie” oddane jest tutaj greckim słowem „bios”, które możemy tłumaczyć również jako „życie”. Ona oddała Bogu całe swoje życie. To widzi Jezus – tajemnicę, która jest zakryta przed oczami ludzi – i dzieli się nią ze swoimi uczniami. W ten sposób uczy ich, jak patrzeć na świat, tak jak On na niego patrzy.
Warto zaufać, Bogu, ofiarować się Jemu całkowicie. Warto zdać się na Jego Opatrzność, bo to nam dzisiaj chce przypomnieć w dzisiejszej liturgii słowa. On przecież: „chlebem karmi głodnych, ochrania sierotę i wdowę”. Bóg czuwa, Bóg się opiekuje i nie zabiera nam niczego – wręcz przeciwnie, daje nam bardzo dużo i to, co nam daje, nawet jeżeli jest trudne, to jest dobre.