Dzisiejsza Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi Panny skłania nas do refleksji nad naszym życiem, a jednocześnie prowadzi nas do przyjęcia wiarą prawdy o jej poczęciu, ujętej przez Kościół w formie dogmatu.Dogmat wiary jest sformułowaną na sposób ludzki, a zatem ograniczony niedoskonałością człowieka, bardzo ważną prawdą wiary. Wynika z Bożego objawienia, czyli Pisma świętego i Tradycji. Dogmat uroczyście ogłasza Urząd Nauczycielski Kościoła.

Bardzo ważne jest to, że dzisiaj słyszymy wyznanie Szczepana przypieczętowane męczeńską krwią: „Widzę niebo otwarte i Syna człowieczego, stojącego po prawicy Boga” (Dz 7, 56). Święty Szczepan wzywa nas dzisiaj, abyśmy oderwali oczy od świątecznych dekoracji i świątecznego stołu, a popatrzyli na Jezusa i zobaczyli Go takim, jakim jest naprawdę. Żłób i pieluszki są dla nas znakiem, że „Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami” ( J 1, 14) Trzeba jednak uświadomić sobie, skąd Pan Jezus do nas się sprowadził. Trzeba wiedzieć, że „Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo” (J 1, 1).

Są słowa kojące, pachnące radością,Są słowa, które nosisz na dnie serca z wdzięcznością,Są słowa, od których dłoń zaciska się w pięść,Są słowa, po których spać nie możesz ni jeść.(…)Są słowa, które znają ci pogodni i prości,Są słowa – drogowskazy świecące w ciemności,Są słowa w środku puste, choć grzmiące jak spiż,Są słowa, co serce mrożą nawet, gdy śpisz.(…) (Z piosenki Są słowa zespołu Mikroklimat)

W ciemności mordu, śmierci, ludzkiej pychy i bałwochwalstwa, Chrystus jako Światło zwycięża, otwiera podwoje śmierci wiodąc człowieka do Królestwa Światłości, dlatego w Tradycji Kościoła moment śmierci tych, którzy idą za Chrystusem nazywany jest narodzinami dla Nieba.

Przeżywamy... Święto Świętej Rodziny: Maryi, Józefa, Jezusa. Świętość tej rodziny nie chroni ją przed problemami, trudnościami, kłopotami i nie znaczy, że będzie się jej żyło „jak u Pana Boga za piecem”. Oddana, zawierzona Bogu, realizująca Boże plany, jest wspólnotą, komunią życia i miłości w wierności, szkolą miłości i służby drugim i Bogu; jest „małym kościołem”, „komórką społeczeństwa” zamierzoną przez samego Boga. Ludzka ziemska rodzina z boską misją, boskim powołaniem, prorocką misją dla dzisiejszego świata.

Sobór Efeski jednak wyraźnie określił, że Maryja jest Theotokos, czyli Bogarodzicą. Warto zauważyć, że ani wtedy, ani dziś Ona jako człowiek, ... nie zna przyszłości, ani świata, ani mojej osobistej, chyba że Bóg zechciał jej coś odsłonić z tego co nas czeka. Ona przeszła pięknie przez życie, zatem i my idąc za taką Przewodniczką, pewną i nieprzekupną nie zabłądzimy w zawiłościach dróg tego świata. Jako Polacy mamy szczególną cześć do naszej Matki i Królowej z Jasnej Góry, możemy mieć pewność, że Ona nas wspiera i nam błogosławi.

W 2011 r. przeżywaliśmy w całym Zgromadzeniu Redemptorystów Rok św. Jana Neumanna z okazji 200-lecia jego urodzin. Była to dobra okazja, aby przypomnieć sobie historię jego życia i przyjrzeć się sylwetce duchowej naszego świętego współbrata. Dzisiaj chciałbym przybliżyć również wam postać św. Jana Neumanna, kiedy to w kalendarzu naszego Zgromadzenia obchodzimy jego wspomnienie liturgiczne (wspomnienie św. Jana Neumanna w Zgromadzeniu Redemptorystów obchodzi się 05 stycznia).

W tym dniu, Uroczystości Objawienia Pańskiego przychodzą mi na myśl słowa kolędy: „O Gwiazdo Betlejemska, zaświeć na niebie mym. Tak szukam cię wśród nocy, tęsknię za światłem twym”. Słowa te wyrażają tęsknotę za światłem owej gwiazdy, która doprowadziła Mędrców ze wschodu do Jezusa. A jednocześnie te słowa, stają się wyrazem pragnienia wielu ludzkich serc, poszukujących jeszcze drogi do Prawdy...

Na wschodzie, w kręgu kultury prawosławnej Uroczystość Chrztu Pańskiego (19 stycznia) obchodzona jest bardzo wymownie. W większości Prawosławnych Parafii świętowanie tego dnia skupia się nie w cerkwi, ale nad rzeką, gdzie przybywa bardzo wielu ludzi. Także muzułmanie i wyznawcy innych religii, a nawet ateiści przychodzą nad rzekę by zaczerpnąć żywej wody uświęconej przez tę Uroczystość. Nawet niewierzący wierzą, że woda ta ma bardzo dobre, lecznicze właściwości i przez cały rok się nie psuje.

Kiedy Szaweł zbliżał się do bram Damaszku, aby i tam zaprowadzić „porządki religijne”, doświadczył osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem. To spotkanie radykalnie odmieniło sposób myślenia, postępowania i życia Szawła.W samo południe zmartwychwstały Chrystus ukazuje się Szawłowi jako wspaniała światłość i przemawia do niego. Blask Zmartwychwstałego oślepia i powala Szawła na ziemię.Zmartwychwstały nie tylko powalił Szawła fizycznie na ziemię, ale zburzył dotychczasowy projekt jego życia. Boża jasność z nieba i głos Jezusa uświadomiły mu, że prześladując uczniów Mistrza z Nazaretu, występuje przeciw Bożej sprawie